Ξύπνησε με τα πόδια της μπλεγμένα στα δικά του. Ο Χάρι ακόμα κοιμόταν, μια σκούρα μπούκλα έπεφτε στο πρόσωπό του, γαργαλώντας τα ζυγωματικά του. Έμοιαζε τόσο γαλήνιος, κάθε ζάρα στο πρόσωπό του είχε γίνει λεία, τα μάγουλά του ροζ και τα απαλά χείλια τους ελαφρώς χωρισμένα καθώς έπαιρνε βαθιές, κοιμισμένες ανάσες. Η Αδελαΐδα τα φίλησε, τα χείλη τη έπεσαν σαν πούπουλο στα δικά του, και έδιωξε την μπούκλα από το πρόσωπό του. Ένα μικρό χαμόγελο κρυβόταν στη γωνία του στόματός του ενώ κοιμόταν, και στα όνειρά του την τράβηξε κοντά του.
"Χάρι," ψιθύρισε, ο αντίχειράς της καμάρωνε το μάγουλό του. "Χάρι, αγάπη μου, πρέπει να ξυπνήσεις." Τα λόγια της επέπλεαν στο ονειρευόμενο μυαλό του, και ζάρωσε το πρόσωπό του καθώς το έθαψε στο στήθος της. Η αναπνοή του γαργαλούσε το δέρμα της, και εκείνη χαζογέλασε.
"Δεν θέλω να ξυπνήσω," είπε, η φωνή του βυθισμένη στον ύπνο.
"Πρέπει αγάπη μου, έχει περάσει το μεσημέρια, και δεν μπορείς να ζεις τη ζωή σου σ'ένα όνειρο." Είπε, η φωνή της τραγουδούσε ένα τραγούδι στα αυτιά του.
"Ναι μπορώ," μουρμούρισε, "Μπορώ μα ζω τη ζωή μου σε ένα όνειρο, αν τη περνάω μαζί σου." Σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε. Ύπνος ακόμα ήταν κολλημένος στα χαρακτηριστικά της, και η νύχτα είχε δέσει τα μαλλιά της σε ανακατεμμένους κόμπους. Δεν γυάλιζε πια χρυσός στη μύτη της· είχε ξεφορτωθεί το σκουλαρίκι της, το άφησε πίσω σε μια ξένη χώρα, λες και ήταν μια βασίλισσα που δεν χρειαζόταν πια το χρυσό στέμμα για να κλειδώσει τη θέση της.
Για άλλη μια φορά, ο Χάρι ήταν εντυπωσιασμένος από την αιθέρια ομορφιά της. Κανένας δεν της έμοιαζε. Σε κανέναν δεν είχε χαρίσει η φύση τα πανέμορφα χαρακτηριστικά της εκτός απ΄ αυτήν. Κανένας δεν είχε ποτέ τόσο ψηλά ζυγωματικά, ή τόσο ροζ χείλια. Κανένας δεν είχε τόσο μπλε μάτια ή τόσο μαύρες βλεφαρίδες. Κανένας δεν είχε πηγούνι, ή φρύδι σαν τα δικά της. Ήταν μοναδική, από άλλο κόσμο, μια χούλτρα*, μια σειρήνα, μια γοργόνα, ένας άνθρωπος. Ήταν η Αδελαΐδα, και ήταν όμορφη. Μέσα και έξω.
*(χούλντρα: πλάσμα της σκανδιναβικής παράδοσης, μια πανέμορφη γυναίκα που είχε μορφή δέντρου το πίσω σώμα της.)
"Ακούγεται υπέροχο," είπε εκείνη, και γέλασε. "Αλλά πού ακριβώς θα μας οδηγήσει αυτό το όνειρο; Αυτό είναι που πρέπει να βρούμε."
Ο Χάρι έβαλε το χέρι του στο πρόσωπό της, και έπαιξε με τα μαλλιά της. Θυμήθηκε έναν καιρό που δεν μπορούσε ούτε να αγγίξει το χέρι της, που ίσα που μπορούσε να την κοιτά χωρίς να κοκκινίζει. Τώρα ένιωθε το περίγραμμα του σώματός της τόσο τέλεια πάνω στο δικό του, και όταν κοίταζε τις πισίνες στα μάτια της, ήξερε ακριβώς πού κρύβονταν τα αστέρια.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Daddy Issues ||h.s.(Ελληνική Μετάφραση)
Подростковая литератураΕάν ανέφερες το όνομά της σε έναν σχολικό διάδρομο, ή στις τουαλέτες των κοριτσιών, πάντα θα έπαιρνες το ίδιο βλέμμα και το ίδιο πλάγιο χαμόγελο ως απάντηση. Επειδή ήταν ένας αστικός θρύλος. Θα ήταν κάποια που ο κόσμος έφερνε ως παράδειγμα στα μικρ...
