Enchanted Academy:School For Enchanters(COMPLETED)✔

CHAPTER 40: DEFEAT or RETREAT

Third Person's POV

Lahat ng kakampi nina Zack at Alissa ay nahirapang iusad ang laban. They are stuck fighting with the undying troops of the Emperor.

Kahit anong gawin nila ay dumadami pa rin ang alagad ng emperor even with the help of the guradians power their numbers aren't enough to defeat an empire.

"POTEK NA EMPEROR! Ganyan na ba talaga siya ka tamad na ayaw niya tayong harapin?" Maktol ni Liam at patuloy na kinakalaban ang mga itim na tauhan ng emperor gamit ang kapangyarihan.

"If this will continue. Pagod ang kalaban at magpapatalo satin. These people aren't even humans they won't feel any tiredness!" Gigil naman hinampas ni Drake sa ulo ang isang kalaban. They are now with Zay, Chane and the two sisters. Lucas remained lost on their track.

"Wala na talaga akong masabi kundi mga maktol at reklamo nalang kaya URGGH! NAKAKAINIS NA ITO HA!" Napasigaw na si Zay at nagpakawala ng matutulis na mga ice crystals.

"If only we can kill them at once!" Sabi ni Chane at winaloop ang kalaban gamit ang metal arms niya. Pati ang mga tao sa kaharian ng landea, at Aera ay patuloy sa pakikipaglaban habang ang mga taga central council naman na mamamayan ay inilikas papunta sa mas ligtas na lugar dahil marami sa kanila ang hindi marunong lumaban at walang sapat na kapangyarihan.

Some of them are losing their hopes. Their enemies seems to be not decreasing and keep on multiplying. Ang mga taga Landea ay patuloy parin sa pakikipag laban ganun din ang iilang taga flammea. The Aera people were now very aggressive, they want their kingdom back!

"Napakahirap naman na lumaban!! Hindi natin alam kung mananalo ba talaga tayo! Kung hindi natin mapatay patay ang mga ito, mapapagod tayo at tayo mismo ang mamamatay!!" Sigaw ng isang mamamayan. Natigilan naman ang grupo nina Zack at Alissa. They can't do anything hindi sapat ang kapangyarihan nila para puksain lahat ng kalaban na sabay sabay.

"Oo nga! Anong silbi ng paglaban natin kung ni ang mas malalakas satin di sila kayang puksain! Tanggapin nalang natin na mamamatay din tayo at hindi na mababalik sa dati ang mundo!!" Sigaw naman ng isa pa. Ang iba naman ay oarang binagsakan ng katotohanan at ang kaninang mga agresibing lumalaban, ngayon ay tila nabitawan at nawalan ng pinanghahawakan.

Dahil sa pagkapikon ni Alynna, sinugod niya ang ikalawang nagsalita at kinuwelyohan ito.

"Kung isisisi mo lang din naman sa mas malalakas ang lahat! Parang ipinamukha mo na rin na wala kang kwentang mamamayan at umaasa lang sa mas nakakaangat! Kung ayaw niyong lumaban para sa kinabukasan ng ilang kabataan dito! Pwes hayaan niyo akong ihatid kayo sa huling hantungan ninyong mga PABUHAT KAYO!!!!" Nanlilisik na ang mga nata ni Alynna dahil sa galit. Hindi niya kayang pakinggan ang mga reklamo lalo na't naiinis din siya dahil wala siyang magawa.

"Ate! You're making it worse! Wag mong pagsalitaan sila ng ganyan dahil lahat sila may karapatan!" Awat ni Zane sa kanya. Pero ang galit na Alynna ay mahirao paamuhin.

"Tanginang karapatan na iyan!!!! Tayo?! Wala ba tayong karapatan na magreklamo na puro sila reklamo?!!! Anong akala nila na hahayaan lang natin silang mamatay? Wala tayong pake? Gago pala eh! Wala ako dito kung iyon lang ang gusto kong mangyari! Dapat kasi nagbubuklod buklod! Para may paghugutan ng lakas ang mga namumuno at mga mas malalakas kaysa sa kanila. Hindi iyong sila mismo ang humihila sa mga kasamahan nila pababa dahil sa mga opinyon nila na dapat sinasarili nalang!How do you think the leaders eill work if they know their own subordinates aren't trusting them". Pag alburoto ni Alynna.

"Pero may punto naman sila, Everything seems so hopeless now, hindi natin sila masisisi kung iyong ang isipin nila" sabi ni Dion. Napahinto naman si Alynna at unti unting kumalma.