een vreemde meisje

(20)

Pov Link

Als we uit zijn gelachen gaan we naar beneden. Ik help Lindsey om beneden te komen. Het valt me op dat ze nog niks heb gegeten of gedronken. Als we beneden bent gaat Lindsey op de bank zitten. Ik ga naar de keuken om wat drinken te pakken. Milow spring tegen me op. Waar door ik val. "Milow stoute hond. Ga nu naar je mand." zegt Jeremy. Hij helpt mij overeind. "gaat het?" vraag hij. "Ja hoor. Vind je het vreemd dat Lindsey misschien nog twee kleine broertjes heeft?" vraag ik. "Ja. Eigenlijk wel ja want haar moeder heeft haar het huis uitgezet en dat gaat misschien ook bij die kleintjes gebeuren. Hoe zo eigelijk?" vraag Jeremy. "Nou. Toen jullie aan het opnemen waren, ging ik naar haar toe om te kijken of ze wakker was en dat was ze. Ze was aan het huilen en het stopte maar na dat ze viel ging ze weer huilen. Ze wou naar huis volgens mij want ze vertelde over haar broertjes en dat ze spijt had dat ze naar het bos was gegaan." zeg ik. Ik kijk naar het meisje ze kijk voorruit. Ronald komt naast haar zitten en beginnen te praten." Link. Dus je zegt dat ze nog kleine broertjes heeft?" vraagt Jeremy. Ik knik. "Ze heeft wel wat kleding nodig want ze kan niet met een kleding stuk voor een week hebben." zegt Jeremy.

Pov Ronald

Ik ga naast Lindsey zitten. "Hey. Hoe gaat het nu met je?" vraag ik aan haar. "Beter dan bij me thuis om te zeggen. Geen geschreeuw. Gewoon rust." zegt ze. Ik kijk haar vraagt aan. Ze begin te huilen. Ik sla een arm om haar heen. Als ze tot rust is gekomen, begin ze te praten over haar familie. Ze heeft 2 kleine broertjes en 2 grote zussen die alle 2 het huis uit zijn. Over haar vader had ze niks gezegd. Ik was eigenlijk benieuwd naar haar vader. "Hey, hoe is je vader? Vraag ik. Ze wil weg lopen maar gaat niet echt want als ze op sta kan ze maar op een been leunen. Pak haar arm en geef een knuffel. Ze schrok. "Het is goed je hoe niks over je vader te vertellen maar loop niet weg als je niet kan. Beloof je me dat." zeg ik om haar gerust te stellen. Ik zie dat Link en Jeremy er aan komen. "Zullen we wat eten?" stelt Jeremy voor. "Ik hoef niet. Ik heb geen zin en geen honger." zegt Lindsey. We kijken allemaal Lindsey aan.

Pov Lindsey

Ze kijken me aan als ik zeg dat niks hoef te eten. Ik weet dat ik weinig eet maar dat ben ik nou eenmaal en ik leef niet graag op andere mensen kosten. "Lindsey je moet wel wat eten. Je hebt al gisteren avond niks gegeten en je heb niks gedronken." zegt Link. Waarom maak hij toch zorge over. Het is maar ik. Een vreemd meisje die bij een YouTuber thuis zit omdat haar moeder niet wil verzorgen maar wel die kleine jongens wel. Het meisje die door niemand geaccepteerd word hoe het nu echt zit. Link, Ronald en Jeremy weten het meest van me af maar niet als. Bijvoorbeeld dat ze thuis wordt mishandeld als ze maar ook ademhaald. "Hallo, aarden aan Linds" zegt Ronald. Ik schrok hoe hij me noemden. Alleen me vader noemde me zo. Ik voel een traan op komen maar ik veeg het snel weg. "Lindsey lust je pizza want je moet wel wat." zegt Jeremy. Ik lust niet echt pizza en ik wil hun niet te leurstellen. "ja hoor. Maak niet uit welke." zeg ik. Ik probeer te lopen want me linker been doet nog steeds zeer. Ik wil echt niet naar het ziekenhuis want ik mensen daar verloren. Ik zie dat Link naar me toe loopt. "Ga nou eens zitten. Jij lijkt net een ijsbeer. En we gaan morge sowieso naar het ziekenhuis om je been na te kijken." zegt Link als hij bij me schouder vast pak. Ik schrok. Het ziekenhuis een plek die ik niet uit me hoofd krijg en de kamers er van. "He is er iets met het ziekenhuis?" vraagt Ronald. Ik negeer Ronald. "Het eten is besteld." zegt Jeremy. Jeremy kijk me vraagt aan waarschijnlijk heeft hij niet gehoord en gezien wat er toe straks gebeurt is. Ik wou dat ik er niet was. Ik ben gewoon vervloekt. "Link laat haar los. Zie je niet dat ze angst heeft. We willen haar helpen maar dat gaat niet als we haar dwingen maar we moeten morgen echt om je been na te kijken Lindsey." zegt Jeremy. Hij is mij aan het verdelgen maar ook weer niet. Ik vind het maar raar.

~we gaan naar dat ze eten op hebben~

Pov Ronald

Het eten ging bij makkelijk er in maar bij Lindsey moeilijk waarschijnlijk deed ze dit dat we stoppen met zeuren over dat ze moet eten. Ze laat de korstjes van de pizza staan. "zullen we film gaan kijken?" stelt Jeremy voor. Iedereen knikten. "Welke film?" vraag ik. "Een horror film?" vraagt Jeremy. Ik vind het niet zo leuk. "Ik dacht aan actie film." zeg ik. Iedereen vind het goed dus we kijken bij actie. "deze, Spactral." zegt Lindsey. Iedereen vind het goed. We kijken de film. Tijdens de film valt Lindsey in slaap op me schouders. Ik tik Link en Jer aan om hun laten zien dat ze slaap. Het is ook wel best logisch voor haar want het is al rond 10 uur 's avonds. Jeremy zet de film stop en ik probeer zo handig mogelijk Lindsey op te tillen. Link help me. We leggen Lindsey in bed. Als we weer beneden zijn stelt Jeremy voor dat we misschien nog een nacht blijven. Link en ik vinden het goed. We leggen nu 3 matrassen neer en als we dat hebben gedaan kijken we nog een horrorfilm. Als die afgelopen rond een uur of 12 gaan we slapen. Na een kwartier liggen Jeremy en zo wel Link te slapen. Ik kan niet slapen dus ik ga maar op me handen tellen. Ik vind dat best grappig dus ik grinnik

Bijna naar school weer😭 bus ritten over leven. Haha net als in dit verhaal haat ik bussen😂 het is gewoon echt daar lieg ik niet over.