Pov Link
Ik zie dat Lindsey en Dion knuffelen. Het ziet er schattig. Ik zie dat Dion moet huilen. "Wat is er met die twee?" vraagt Xander. Ik haal me schouders. "Kom dan laat ik jullie kamers zijn en dan kan de man weer gaan." zegt die vrouw als Lindsey en Dion er zijn. Lindsey heeft Dion op haar rug. "Ik neem wel een koffer over." zeg ik. Lindsey kijk me dankbaar. Ik wou dat ik voor Lindsey toen kon zijn maar ja. "Link gaat het?" vraagt Lindsey. Ik merk nu pas dat aan het huilen bent. Lindsey komt naar me toe en geef me een knuffel. "Ik merk dat ik geen goeie grote broer ben voor je. Ik had dat moeten dat je er was. Ik was 7 toen je werdt geboren." "Link shut up. Het geef niks. Je bent er nu en daar gaat het om. Als ik jou ook kwijt raak dan ben je nog in me hart en dat beloof ik je." zegt Lindsey en veeg de traan weg. Ze trekt me mee naar een kamer. Ik zie 2 bedden staan. "Dit is de kamer van Xander en Dion en de kamer naast is van jou Lindsey. Je hebt een persoon kamer dus." zegt de vrouw en loop weg.
Pov Xander
"Waarom zat Dion te huilen?" vraag ik. Lindsey die kijkt naar Dion die op de bed ging zitten. "Hij is bang om mij kwijt te raken en dat gebeurt niet want ik blijf in zijn hart en hij die van mij. Jij en Link ook. Ik had geen beter broers kunnen hebben." zegt Lindsey. Ik ren op Lindsey af en geef haar een knuffel. Link komt er ook aan en geef ook een knuffel. "Ik wil ook." zegt Dion. We schieten in de lach en geven hem een knuffel.
~skip wat tijd. Link is wel naar huis gegaan.~
Pov Lindsey
Ik zit bij Xander en Dion op de kamer. Xander en Dion zitten wat filmpjes te kijken op me telefoon en ik ben gewoon naar buiten aan het staren. Moet me denken aan dat in de raamkozijn zat toen ik net werd geslagen door me pleegmoeder.
<flashback>
Ik zit bij Dion op de kamer en Xander is er ook bij. Ik snap niet hoe maar we zij veel samen. "Lindsey nu naar beneden kom!" hoor ik me moeder van de trap schreeuwen. Xander en Dion kijken me aan. "Wacht met Link kijken. Het komt goed." zeg ik. Hun knikken. Ik loop naar beneden. "Waarom duurde dat lang?" "Omdat ik bij me..." "what ever. Wat is dit?" "dat weet je zelf ook wel." "Ja maar weet jij het." "Ja. Het zijn drank flessen die leeg zijn omdat jij altijd dronken wilt worden." misschien had ik beter die opmerking niet kunnen maken. Ik wordt tegen de muur gegooid. Ja me leven kan niet beter. Ik voel dat er bloed uit me arm komt. Jeheee weer een snee er bij. "Lindsey? Je had belooft dat het goed kwam." hoor ik iemand zeggen. Ik kijk die richting op. Het is Xander. "Met jullie ja. Ik wist dat dit ging gebeuren." zeg ik en til Xander op. Ik loop weer de kamer binnen. "Ik ben even naar de badkamer." zeg ik. Ik loop naar de badkamer. Ik pak een pleister uit de la. Ik loop weer terug. Ik ga in de raamkozijn. Xander zet Link op.
<eind flashback>
Ik hoor een bel gaan. Dion en Xander kijken me aan. Xander gooit me telefoon richting mij. "voedsel!" horen we op de gang schreeuwen. We schieten in de lach. We gaan naar beneden. Ik zie dat er een stuk of 10 kinderen er zijn. 2 tussen 3 aan 4 jaar, 6 tussen de 10 aan 14 jaar en de anderen 2 boven de 15 jaar. "Okay het dat meisje was vermist en paar youtubers hebben dat op Twitter gezet. Hoe de fuck ken jij die mensen." zegt een jongen die rond de 16 is. "Simon let op je taal gebruik. Lindsey hoe ken je die jongens eigenlijk." zegt Emma. Kut. "Lang verhaal kort. Een botsing met Link." "Ooo vandaar dat Jeremy geen vlog had gemaakt op de dag." "Ja dat kan." zeg ik. Het eten wordt op tafel gezet. Ik zie dat het pannenkoeken zijn. "Xander nee." "pannenkoeken." schreeuwt Xander. Ik sla me hand weer op me hoofd. Ik hoor paar mensen lachen waardoor ik ook moet lachen.
*skip wat tijd.*
Xander en Dion liggen te slapen. Ze liggen wel cute. Ik kijk op me telefoon. Ik zie dat er 100 berichten in de groeps app heb.
Joost🦒: aaaaaaaa
Ronald📷: apenpudding
Link🐈: bananensomties
Harm🥊: citroensap
Duncan🦊: druivenrassen
Zo ging een tijdje door
U: jemig jullie zijn wel raar
Jeremy💧: moet Jij nodig zeggen. Het is fucking 12 uur
U: ja en nou en dat het 12 uur is
Jeremy💧: moet je niet slapen.
U: kan niet. Ben niet op me kamer
Jeremy💧: why?
U: me broertjes zijn er ook
Jeremy💧: Liggen hun dan niet te slapen?
U: Wel maar je het nooit
Link🐈: jemig
U: mij woord
Link🐈:nou
U: bijna miauw 😂
Link🐈: 😂ga je zo doen?
U: Misschien🤔
U: Kut ik moet gaan. De vrouw gaat me telefoon anders innemen ne dat wil ik niet😅
Link🐈: bye
Ik doe snel me telefoon weg. "Lindsey waarom lig je niet op je eigen kamer?" "Ik ga al." zeg ik en ga naar me eigen kamer. Met een zucht ga ik in bed liggen. Ik voel dat me telefoon vaak af gaat. Omg die jongens moet ook echt gaan slapen.
Jeremy💧: en toen was ze verdwenen
Link🐈: echt?
Jeremy💧: ja echt
Link🐈: we moeten haar gaan zoeken
Ronald📷: Wanneer gaan we zoeken?
Link🐈: nu denk ik
Jeremy💧: laat maar ze is er al
U: We zeg dat Lindsey ben
Ronald📷: jij?
Link🐈: Omg er zit een monster op Lindsey's telefoon. Iedereen ren voor je leven😂
Jeremy💧: rennen dan
U: Als of jij kan rennen
U: Wel eerst naar beneden klimmen he🤔Ronald📷: heb je dat al gedaan?
U: misschien😶
Jeremy💧: je bent gestoord
U: I know
U: ik ga nu echt anders ben verder van dit huis
U: niet dat ik het erig vind want mensen zijn hier echt raar
Ronald📷: net als jou
U: thx en doei
Hey soul sister
Aaaaa
Ik krijg weer een cringe aanval😂
Ow morgen komt de laaste deel online
JE LEEST
een vreemde meisje
FanfictionDit verhaal gaat over dat een meisje genaamd Lindsey heet. Er gebeurt iets met haar vrienden (zijn alleen maar jongens omdat meisjes ze niet vertrouw) ze (bedoel ik de vrienden van haar) doen op het geven moment raar en als wil weg rennen ren ze te...