een vreemde meisje

(32)

We skipped ongeveer een week wat er gebeurt niks bijzonders

Pov Lindsey

Ik wordt wakker. Lekker 6 uur en ik moet 8 uur klaar staan om te gaan naar me instudut. Ik sla een deken over me. Ik wil hier niet zijn. Een ding valt me wel op. Toen ik uit de auto stapte staarde een lange man naar en als die man naar buiten ga staart hun naar het huis waar ik woon. Ik wordt zo zenuwachtig van. Als ik me gordijnen open doet kijk naar buiten. Die man loopt met een hond. Hij staart even naar me. Ik loop zachtjes naar beneden en dan naar buiten om te achter volgen wie die man is. Ik zie dat de hond een beetje op Kelso lijkt. Ik weet eigenlijk niet in welke stad of dorp ik woon, echt slecht. Als ik bijna bij me huis ben, komt de man naar me to.

Pov Ronald

Ik merk dat ik wordt achtervolgd door het nieuwe meisje. Als we bij de park zijn zie ik dat het meisje Lindsey is. Als we bijna in de straat zijn loop ik naar haar toe. Ze schiet achter een muur. Het is zo raar wat zij weet alleen dat ze waarschijnlijk in Friesland is of niet. Als ik bij haar ben zie ik dat ze ingekrompen zit. "Lindsey rustig maar ik ben het." zeg ik en ik leg een hand op me schouder. Ze kijkt me met rode ogen aan. "Lindsey wat is er aan de hand? Je weet dat je me kan vertrouwen." zeg ik. Ik wil Jeremy gaan appen maar Lindsey die pak me telefoon. Ik kijk haar vragend aan. "Ik wil dat andere niet weten dat ik in Friesland ben." zegt ze. Ik zucht even en dan trek ik haar om hoog. "Kom maar even mee. We gaan naar mij huis." zeg ik als ik Kelso en Lindsey meeneemt. Lindsey werk wel wat tegen maar ik blijf gewoon door trekken. Als ik thuis ben laat ik Kelso los en neem Lindsey naar boven. "Ronald je kan me beter laten gaan. Ik wil niet dat me moeder je iets aan doet. Dus laat me gaan." zegt Lindsey. Ze kijkt naar beneden als ze naar me toe loopt. Als ze naar de deur loopt, hou ik haar tegen. "Ronald laat mij gaan." zegt Lindsey. Ik hou haar steeds tegen. Lindsey wordt wild. Na een half uur ongeveer is Lindsey tot rust gekomen. "Wil je vertellen wat er aan de hand is?" vraag ik aan haar.

Pov Lindsey

Ik wil naar huis. Ik wil Ronald niet in gevaar brengen. Ik heb dat al genog gezeik gehad dat ik hun had beschermd. "Alsjeblieft ik wil je helpen maar als je niet vertel kan ik je niet helpen." zegt Ronald. Ik zucht even. "Je weet niet hoe mij verleden is hoe mij vader was, hoe ik goed ik met mijn broers had en hoe mij moeder me behandelt. Dat weet jij niet en daar kom waarschijnlijk ook niet achter wat ik moet straks naar een instudut." zeg ik. Ik zie dat Ronald moeilijk kijkt. "Ik weet wel wat over je verleden en dat weet jij niet." zegt Ronald. "Ow nu ga je zeggen dat je iets weet en wat ik niet weet." zeg ik op een boze toon. Ik wil weglopen maar Ronald houd me tegen. "LAAT ME LOS." zeg ik. "Ik laat je pas los als jij rustig word en beloofd dat je niet boos word op je moeder. Plus ik ga het toch zeggen tegen de andere dat je bij mij in de wijk woont soort van." zegt Ronald. Ik word helemaal wild maar Ronald houd me tegen. Ligt het aan mij of is Ronald sterker geworden. Ik geef na 5 minuten op. "Okay, hoe moet ik je dit uitleggen." zegt Ronald. Ik kijk hem niet aan omdat ik het niet wel en ook niet luisteren. Iemand die je ongeveer 3 dagen die je hebt geholpen en jij die gene niet. Ik wil weglopen maar dan denk ik aan wat Ronald heeft gezegd ookal weer toen we elkaar ontmoeten. Je moet niet weglopen van je weglopen van je problemen maar juist tegen in gaan. "Vertel het nou maar. Je mag de andere wel appen maar ik weet niet waar die instudut is." zeg ik met tegenzin. Ik zie dat Ronald even moeilijk kijkt. "ik vertel eerst over je moeder en daarna mag je een spraakbericht in spreken." zegt Ronald. Ik knik. Ronald zucht even. "Okay misschien komt het hard voor je aan maar het is zo......... Euhh." zegt Ronald. "Ronald ik heb niet de hele dag. Ik moet sowieso om 7 uur thuis zijn." zeg ik. "Okay. Je bent geadopteerd." zegt Ronald iets te snel voor mij. "Wat ben ik?" vraag ik.

Pov Ronald

Nu ben ik de klos. "geadopteerd." zeg ik wat zenieuwachtig. Lindsey lacht alleen maar. "Ben je niet boos?" vraag ik. "Nee. Ik ben eindelijk achter waarom me moeder zo doet. Zullen nu de bericht sturen en daarna ga ik naar huis want ja." zegt ze. Ik pak me telefoon er bij en open wahtsapp.

Gesprek ging zo

U: "hoi jongens met mij. Lindsey. Jullie hoeven niet zoveel moeite doen om bij me pleeg moeder weg te halen want ik ga naar instudut. Ronald en ik kwamen er pas een half uur geleden ongeveer achter dat we in de zelfde wijk woon dus."

Je je jearmy: Okay. Hoe weet je eigenlijk dat geadopteerd ben?

Poestijger: Dat wist je toch al of niet

U: (Lindsey) Ik wist het nog niet tot dat ik Ronald ging achter volgen en ja 😶

Broekie: Wacht je ging Ronald stalken.

Lange man: #stalker😂

Je je jearmy: Joost! Stout😂

Ik zie dat Lindsey er moet van lachen. "Gaat het zo altijd in de groeps app?" vraagt ze. Ik knik. "fuck." zegt ze uit het niks. "Wat is er?" vraag ik. Ze wijst naar de klok. "oow. Je bent vast op tijd." zeg ik. Ze typt nog iets en dan gaat ze. Ik hou haar even tegen om haar een knuffel tegeven. "ik zie je snel." zeg ik. Ze kijk me vragend aan. Ik kijk op me telefoon.

U: (Lindsey) ik moet gaan doei👋

Lange man: wacht wat.

Broekie: ze moet toch gaan.
                 Oww

DuncanDuncan: wat moeten we doen?

U: weet ik veel.

Je je jearmy: Haar op gaan zoeken. Ronald weet je waar die instudut is?

U: nope.

Poestijger: lekker dit.

Je je jearmy: Ronald ik kom vandaag naar jou

U: is goed

Poestijger: ik ga mee en haal Daan dan ook op. Hij is ook benieuwd. Hoe het met Lindsey gaat.

U: okay. Ik weet dat er een instudut vlak bij wilber is. Misschien dat we daar kunnen gaan kijken en dan weer weg gaan.

Poestijger: ok

Ik zeg nog een ding en dat is later later😂