(27)

53 2 0
                                    

Pov Joost

Ik wordt gebeld door Link. Ik vraag me af of hij meer weet van Lindsey.

Gesprek ging zo

J: "hey. Wat is er?"

L: "Kan jij naar het ziekenhuis komen? De ziekenhuis vlakbij mij thuis."

J: "Okay. Wat is er dan?"

L: "lang verhaal kort, er zijn pistool schoten geweest en Lindsey die loopt gevaar. Ze is trouwens niet bij mij, Ronald en Jeremy."

J: "Okay. Ik kom er aan. Komen er nog andere?"

L: "Kan jij Duncan en Harm meenemen? Is denk ik wel handig."

J: "Is goed. Dan ben ik over 35 minuten. Doei"

L: "DOEI."

"Duncan kom we moeten naar het ziekenhuis om Link en die andere helpen. We halen Harm ook op." zeg ik als naar Duncan toe loop in de keuken. "Ik app wel Harm." zegt hij als we in de gang staan. We rijden richting Harm. Als we daar zijn staat Harm al buiten. Hij stapt snel in. "Wat is er?" vraag Harm als hij in stapt. "Hou je vast wat we zijn te laat. Je kan misschien goed op je houden zijn want er is iemand die een pistool heeft en ja het te maken met Lindsey." zeg ik als. Ik zie Harm met open mond kijken.

Pov Link

Ik heb maar Joost in geschakeld want met zijn drieën kunnen we niet de vrouw aan. Ik weet dat Lindsey pijn gaat doen maar het is ook veilig voor haar. Ik ga naar beneden om Joost, Harm en Duncan op te wachten. Ik loop langzaam de deur uit. Ik zie Loes haar lichaam liggen. Er zijn 2 kogels door haar lichaam. Ze heeft haar leven opgeofferd voor mij. Ik loop veder naar beneden. Als ik beneden ben ga ik maar rondjes lopen. II zie Joost, Harm en Duncan aan komen. Er komt een glimlach op me gezicht. Ik wordt vast gepakt. Ik zie dat Joost, Harm en Duncan naar me toe rennen. "Nog een stap en je vriend gaat er aan." zegt een vrouwe stem. Ik herken die stemmen. Ik zie dat Joost iets van plan is maar ik weet niet wat.

Pov Ronald

Link is naar beneden. Het duurt te lang voor mij gevoel maar ga toch verder met de code vinden. Ik zie dat er datums in sta van de dood van haar ouders en de 1e pleegouders. De ouders zijn op zaterdag 13 Februari 2005 dood zijn gegaan en pleegouders op vrijdag 20 maart 2007 dood zijn gegaan. Er staat proef op de som. Het duurde even tot dat ik het door heb. 2005+13+2007+20= 4045. Reken ik uit. Ik pak me telefoon om Jeremy te bellen.

Gesprek ging zo

R: "Jer Ben je nog bij de deur?"

J: "Nee lijkt alleen zo. Hoe zo eigenlijk?"

R: "Ja Link is Duncan, Joost En Harm ophalen en het duurt wat te lang."

J: "Okay. Kom naar me toe en dan gaan we met zijn tweeën Link en die andere zoeken."

R: "Ik heb de code gevonden maar ik kom richting jou."

J: "pas op he."

R: "ik heb je aan de telefoon want ik weet de weg niet."

J: "Ow ja."

Jeremy wijs de weg. Voor dat ik de andere kant ging lopen zag ik een vrouw die iemand vast had en daarvoor 3 jongens. Volgens mij is Link de vast zit. Als ik bij wat donkerder gedeelte komt zet ik Jeremy op luidspreker en ik gebruik de zaklamp van me telefoon. Jeremy hang op en komt naar me toe. "Okay, wat is de code?" ik loop naar de appartemaat. Ik toets de code in. Ik hoor een goedkoring geluid. Jeremy doet de deur open en loop naar binnen. Ik loop achter Jeremy aan. Er zijn veel deuren. Als we bij deur nummer 8, gaan we naar binnen. Ik haal eerst diep adem en loop als eerste naar binnen. Ik kijk de kamer goed en loop door heen. De kamer is groter dan ik dacht. Als ik bij een bed komt zie ik iemand op de grond liggen. Als ik dichter bij komt zie ik dat het Lindsey's is. "JEREMY KOM HIER! IK HEB HAAR GEVONDEN!"  schreeuw ik. Ik loop snel naar haar toe. Als ik dichter bij komt zie ik dat ze bloed. Ik kijk meteen naar haar armen. Er staat een tekst op geschreven.
Sorry, het spijt me. Ik doe het steeds weer.
Jeremy komt naar me. Ik schrik. "Rustig maar, ik ben het." zegt Jeremy. Hij kijkt naar Lindsey. "Ow shit!" zegt hij. "Je mag niet schelden. Vooral als je in het ziekenhuis bent." hoor Jeremy en ik een zacht stemmentje zeggen. Ik kijk naar Lindsey. Ik zie dat haar ogen open is. "Haha grappig." zegt Jeremy. "Ik wil hier weg maar kan niet want me moeder is er en dat is niet goed. Plus me oom is er." zegt Lindsey. "Kom ik help je overeind te helpen." zeg ik. "Kom snel Link, Harm, Joost en Duncan zoeken." zegt Jeremy als Lindsey op sta. Ik kijk naar haar been. Ze staat gewoon op haar linker been en vanmorgen kon ze dat niet. Het is rond 1 uur. "Ik weet waar hun zijn." zeg ik. Jeremy kijk me vragend aan. Ik vertel dat ik gezien hebt. We lopen de kamer uit en we doen de deur dicht. Lindsey loop voor op, Jeremy en ik lopen achter haar aan. "Ik moet dit alleen doen. Mij moeder is een beetje verrassend voor jullie en voor mij niet." zegt ze. Jeremy houd haar tegen. "Lindsey het is." verder kom Jeremy niet want Lindsey maak zie los en loop richting de vrouw.

Het is wat anders dan ik had verwacht want ik schreef dit met hoofdpijn dus. Morgen komt er geen stukje verhaal want ja. Ik voel me ook niets zo lekker dus

een vreemde meisjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu