Υποθέσεις

281 39 37
                                    

Όχι , δεν γίνεται αυτό . Ζω έναν εφιάλτη . Δεν μπορώ άλλο . Πρέπει να φύγω από το νησί . Γιατί είχαν μια τέτοια συζήτηση ο Νίκος με τον Στέφανο ; Ο Στέφανος σε μένα ανεφερόταν ; Του είπε να με κάνει να παραιτηθώ ;

Με όλα αυτά μου έρχονται στο μυαλό διάφορες υποθέσεις . Ωστόσο δεν κατάφερα να ακούσω την απάντηση του Νίκου . Βασικά δεν είχα την αντοχή . Με την συμπεριφορά του μάλλον δείχνει πως δεν θα τον ένοιαζε .

Μου έρχεται να κλάψω . Γιατί βρε Νίκο ; Ήθελα να ήξερα , τόλμησε να δεχτεί κάτι τέτοιο ; Ή όχι ; Μήπως αυτό ήθελε να καταφέρει από την αρχή ; Να παραιτηθώ ; Ίσως για αυτό φερόταν έτσι στον Ανδρέα . Αν και δεν καταλαβαίνω . Ουσιαστικά εκείνος με πήρε στη δουλειά . Γιατί να συμφωνήσει τώρα ; Άσε που εκείνος μου μίλησε για το συμβόλαιο . Εκτός κι αν ευθύνεται για αυτό η γυναίκα που με είχε απειλήσει .

Όσο και να προσπαθώ να βγάλω άκρη , χτυπάω σε τοίχο . Φτάνω με το ζόρι στο σπίτι και μάλιστα ζαλισμένη . Βλέπω τον Ανδρέα να κάθεται να με περιμένει . Δεν είμαι αρκετά προετοιμασμένη για αυτό .

- Ανδρέα .

-Αγάπη μου .

Έρχεται και με φιλάει στο στόμα . Η κίνηση του με πιάνει απροετοίμαστη . Μετά από τόσες ώρες γύρισμα έχω την παραίσθηση ότι είμαι με τον Ελευθερίου . Στο πρόσωπο του Ανδρέα , είδα του Νίκου . Ανταποκρίνομαι στο φιλί μέχρι που κατάλαβα τι συνέβη . Αυτόματα απομακρύνομαι .

- Τι έγινε Ναταλία ;

- Απλά χρειάζομαι ξεκούραση λίγο . Είμαι όλη μέρα όρθια στην δουλειά . Ζαλίστηκα . Δεν είναι τίποτα .

Νευριάζει και φεύγει χωρίς να μιλήσει . Γιατί να το ζω εγω όλο αυτό ; Ο Ελευθερίου πως μπορεί αμέσως μετά να φιλέται με την καθεμία ενώ εγω δεν μπορώ το αγόρι μου ;

Ξεσπάω σε λυγμούς . Θέλω να ξυπνήσω από τον εφιάλτη οου ζω . Εύχομαι να μην είχα υπογράψει ποτέ αυτό το συμβόλαιο . Αισθάνομαι φυλακισμένη . Αλλά αυτό είναι . Δεν με νοιάζει ότι και να γίνει . Αυτήν την στιγμή θα γράψω και θα υπογράψω την παραίτηση μου . Θα την δώσω στο κανάλι χωρίς να ενημερώσω κανέναν από πριν . Εννοώ από την δουλειά .

Εκεί που πάω να γράψω την παραίτηση μου, ακούω το κουδούνι . Χάλια είμαι , με κλαμμένα μάτια . Ρωτάω ποιος είναι . Ευτυχώς είναι η Άννα . Δεν θα άντεχα να είναι κάποιος άλλος . Ανοίγω την πόρτα .

- Ναταλία μου ; Είσαι καλά ; Τι έπαθες κορίτσι μου ; Έγινε κάτι σοβαρό .

Της εξηγώ όλα τα γεγονότα από την αρχή . Με ακούει προσεκτικά χωρίς να με διακόψει .

 Γυάλινη ζωήWhere stories live. Discover now