Γυάλινη ζωή

ο καινούριος και το μεθύσι

Ναταλίας pov

Φτάσαμε επιτέλους για γύρισμα . Ο Νίκος απέφυγε να μου απαντήσει στην ερώτηση μου με πρόφαση τον πατέρα μου . Ειλικρινά από την στιγμή που μου είπε να ξεχάσω ότι έγινε , έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου . Ήμουν έτοιμη να καταρρεύσω μπροστά του . Ωστόσο εκείνη την ώρα προσπάθησα να μην το δείξω , τα έβαλα μαζί του .

Μου ζήτησε να ξεχάσω την πρώτη μου φορά , την πιο όμορφη νύχτα της ζωής μου . Ακόμα νιώθω τα χάδια του , το άρωμα του , όλα ... Δεν ξέρω πως θα αντέξω να είμαι μαζί του τόσες ώρες στο γύρισμα και να πρέπει να τον φιλάω τυπικά . Γιατί πρέπει να είναι τόσο τέλειος ;

Ωστόσο εκείνος ατάραχος έχει πιάσει ψιλή κουβεντούλα με τον πατέρα μου . Είναι τυχερός που δεν ξέρει τι ακριβώς συνέβη ο μπαμπάς μου , αλλιώς μόνο συζήτηση δεν θα είχαν . Εγω απομακρύνομαι καθώς δεν μπορώ να τους ακούω . Το κεφάλι μου είναι χάλια . Από τη πρώτη στιγμή που με παράτησε έγινα χίλια σπασμένα κομμάτια .

Λίγο πιο πέρα συναντάω έναν καινούριο στην ηλικία μου . Είναι σχετικά όμορφος , καμία σύγκριση όμως με τον Ελευθερίου , ενώ φαίνεται συνεσταλμένος και ήπιων τόνων . Με χαιρετάει .

- Γεια σου . Είμαι ο νέος ηθοποιός που θα μπει στη σειρά για λίγα επεισόδεια . Με λένε Πάυλο . Εσύ πρέπει να είσαι η Ναταλία .

Δεν έχω όρεξη για να πιάσω συζήτηση , αλλά δεν έχω και άλλη επιλογή . Θα γυρίσουμε σε λίγο σκηνή μαζί . Οφείλω να δείξω μια τυπικότητα . Έτσι κι αλλιώς δεν φταίει σε τίποτα αυτός .

- Ναι , η Ναταλία είμαι . Μάλιστα , δηλαδή θα παίξεις τον εχθρό του Νίκου .

- Ακριβώς . Όπως καταλαβαίνεις , πάει θα με μισήσουν όλες !! Θα με σταματάνε στο δρόμο για να μου λένε πως είναι καλύτερος και να τον αφήσω ήσυχο . Η αλήθεια είναι πολύ συμπαθητικός και αγαπητός στο κόσμο . Δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται αρκετά απλός και ταπεινός άνθρωπος . Αν και εντάξει μια φορά τον έχω δει σε συνέντευξη στη τηλεόραση ...

Με πιάνει αμέσως ένα σπαστικό και δυνατό γέλιο με αυτά που ακούω . Μέχρι που δάκρυσαν τα μάτια μου και με πόνεσε η κοιλιά μου από το γέλιο , έτσι σταμάτησα . Ωστόσο όλο αυτό έγινε αντιληπτό από όλους που βρίσκονταν εδώ . Με κοίταζε ο Νίκος σαν να ήθελε να δει αν είμαι καλά .

- Να είσαι καλά Παύλο . Με έκανες και γέλασα , αν και ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση . Σε ευχαριστώ πολύ .

Με κοιτάζει απορημένος , χωρίς να έχει καταλάβει το νόημα των φράσεων μου . Ο Νίκος αφήνει τον πατέρα μου και μας πλησιάζει ανέμελος τραγουδώντας . Οι στίχοι ; " Ο Θεός που πιστεύω είμαι εγω που λατρεύετε . Είμαι αγάπη , θρησκεία , σαν εμένα ΚΑΝΕΝΑΣ ..."