Mint Academy 3: The World of the Red

💉 MA 3 : Chapter eighty - The punishment

Kinakabahan sila, hindi ako. Ewan ko lang kung ano ba ang dapat ikakaba dahil sa ngayon alam na namin kung ano ang mga laman ng potion na ginawa nila.

Ang potion na iyon ay hindi kagaya ng mga potion na ginagawa ng mga witch sa Twelve Academy, iba ito dahil involve ang science dito. Hindi pa namin alam kung paano nila ito nalaman pero wala kaming balak na gumawa ng ganito, baka mamaya mademanda pa kami or makasira pa kami ng magagandang pamilya at relasyon once na gumawa kami ng upgraded version nito.

---

JULLIA'S POINT OF VIEW

"So Lia, ano na ba gagawin natin once na nakarating tayo doon?" Tanong sakin ni Min and I smirk.

"Well, gaya ng napag usapan natin kagabi. Yun ang gagawin natin."

"Is this your revenge for what they did to your brother and our leader?" Maang na tanong nya.

Natawa naman ako bago sya sagutin. "Revenge sounds do mean, Min." And I smiled tinaasan nya naman ako ng kilay. "Revenge sounds so mean so I called it returning a favor."

"Yeah right. Ano pa ba ang aasahan ko sa future sister in law ng second in command ng grupo?" She said sarcastically and I laugh.

Nalipad kami ngayon ni Min and that two bitches are like a higad, no- hindi pala higad nahiya naman ang higad sa kakatihan nilang dalawa. Ayun ang dalawa nagpupumiglas but too bad hindi nila basta basta mabe-break ang pagkakagapos sa kanila ni Yana even though they were miles apart. Isa pa hindi din sila makakasigaw sigaw, Min took their privileges to talk.

"If glares can kill maybe we're dead by now." Natatawa kong sabi habang nakatingin kay Lilia at Josephine.

"But too bad. We're too pretty to be dead by their glares." Min said and flip her hair.

Napailing na lang ako.

Really this girl. Kung saan saan nya na lang nasisingit ang words na, 'coz we're pretty or di kaya ganda ko kasi. Nagbubuhat na ata ng sariling bangko ang babaeng ito but she really has this innocent pretty face but not literally innocent dahil nakakamatay ang mukha ng babaeng ito. Mamamatay ka sa maling akala.

"We're here." Sabi ko nang makaramdam na ako ng kakaiba.

Isa ito sa dahilan kung bakit dito namin napili na gawin ang mga dapat namin gawin. Papahirapan namin muna sila of course, hindi naman pwede na buhayin pa namin sila since alam na nila ang sekreto namin. Hindi naman kami masama kung mapagkakatiwalaan ang mga taong nakakasalamuha namin. We've been betrayed for how many times and that makes us wake up from being a good girl.

Good girl, gone bad.

"Nagsisitaasan talaga ang balahibo ko sa lugar na ito. Kung wala lang tayong ability gaya nito wala siguro akong lakas ng loob na pumunta dito." Min commented.

Hindi na ako nagsalita pa at naging alerto na lang. Kahit naman ako kung wala din akong ganitong abilidad hindi ko rin iisipin na pumunta sa parte na ito. It's an open field and full of undead, some of this undead are trying to catch us. They are stretching their hands like as if they can reach us.

May maliit na hologram box na nasa kalagitnaan ng mga undead na ito at doon naman namin inilapag ang dalawa. Good for them dahil kahit papaano may protection pa sila from undead. We can see their fears, ayan matakot kayo dahil mali ang taong kinalaban nyo.

"Hindi ko alam kung maaawa ba ako sa inyo or hindi but thinking of the pain you two brought to our rank second and third, I think you two deserve this." I heard Min said and she wave her hands.

"HA! ANONG AKALA NYO NATATAKOT KAMI NA MAKAGAT NG MGA UNDEAD NA ITO? EXCUSE ME LANG PERO WALA KAYONG MAPAPALA KAHIT NA IPAKAGAT NYO PA KAMI!"

"IKAW LANG ANG HINDI NATATAKOT JOSEPHINE! KUNG GUSTO MO NA MAMAMATAY THEN GO HUWAG MO KO IDAMAY!" Galit na sambit ni Lilia at nagmamakaawa na tumingin sa amin ni Min. "Please, hindi ko na gagawin pa ang ginawa ko. Gagawin ko lahat ng utos nyo, lahat lahat. Ayoko maging breakfast ng mga undead."