Mint Academy 3: The World of the Red

💉 MA 3 : Chapter eighty nine - Save them

Second update for today!
Enjoy reading Minters!

*

**

"Why did we stopped?" Napatingin ako sa likod ko at nakita ko naman si Eve kasama si Sunshine at Leo.

"We're already here." Yana answered.

"Where?" Leo asked.

"To our destination." This time si Min naman ang sumagot.

Napatingin sila sa kung nasaan kami at bukod sa mga puno sa paligid wala na kaming iba pang makita.

"Big sister Akesia? Where were we?"

"To the place that will be our safe haven." I answered and she show her anxious face. "What's wrong?"

"Hindi po ba so many undead there?"

Umupo ako na ka-level nya at saka ako ngumiti at sinagot sya. "Even thought there is a lot of undead you can still rest assured that we'll do our best to clear the area."

Nakita ko ang pag-aliwalas ng mukha ni Sunshine and nag nod naman ito saka bumalik sa loob bg ship at naiwan na lang kami nila Eve at Leo.

"What are we going to do?" Leo asked and then tumalikod naman ako sa kanila at humawak sa railing ng ship.

"Just be here with Aira." At saka ako lumingon sa kanilang dalawa. "You both don't have any experience in fighting so it will be okay to left you both here with Aira as your guard. Besides there is two children."

"We understand." I heard Eve said but I can feel it na hindi okay sa kanila.

I sigh. "Sorry." At lumingon ako sa kanila. "It's not that you don't have any help here but we just want to guarantee your safety." I smiled. "You both help us a lot and leave the fighting and killing to us."

***

Humiga ako sa kama ko at saka pumikit at napaisip.

Dahil siguro sa elements na nasa cure na at dinagdagan ng dugo ko kaya ganoon ang nangyari. Ang silver glittery type ng cure na nasa test tube naging isang red silver color. Hindi naghalo talaga ang dalawang liquid bagkos nagblend ito na parang mga hibla.

"Akesia?"

Tingnan ko kung sino ang tumawag sakin at nakita ko si Marvin.

"Bakit?" Imbis na sagutin ako ay lumapit sya sakin kaya naman tinaasan ko sya ng kilay at bigla na lang nya ako niyakap. "Problema mo?"

"I'm sorry." Hindi ako nagsalita at hinayaan ko lang sya na yakapin ako. "I'm sorry sa lahat ng mga nagawa ko sayo."

"Ano nakain mo? Bakit mo ba ko niyayakap?"

"Namimiss lang kita." Hindi naman ako nakapagsalita sa sinabi nya. "Namimiss ko yung amoy mo pag niyayakap kita. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko na hindi pansinin ang mga ginagawa mo."

"Ginagawa? Wala naman akong ginagawa ah. Saka isa pa tigilan mo ako baka mamaya rumupok ako at patawarin pa kita."

I heard him giggled. "Sige na rumupok ka na. Surrender your pride na."

"Hey! It's not about my pride."

"Then what?"

Wait.

What nga ba?

Kaya lang naman ako nakipag-break sa kanya kasi dahil sa nasaktan ako, na natapakan ang ego ko. In short, dahil nga sa pride.