Mint Academy 3: The World of the Red

💉 MA 3 : Chapter sixty eight - Bad, something's bad

Last update for today!!

Tomorrow walang update. hahaha. 

Enjoy Minters!!

Hindi ako makatulog dahil sa naobserbahan ko sa waste barrel. Hindi ko nga alam kung dapat ko ba itong sabihin sa kanila o hindi dahil baka mamaya magpanic sila, lalo na sila Eve at sila lolo. Mas matagal silang namalagi sa islang ito kaya alam ko na ganun na lang ang pagmamahal nila sa islang ito.

Pumikit ako at sinubukang kausapin si Marvin o kaya si Henry para naman may mapagsabihan ako at mahingian ng opinyon dahil mas alam nila ang gagawin sa ganitong sitwasyon pero sa kasamaang palad hindi ko sila maramdaman.

Napabuntong hininga na lang ako at tumayo. Aksidente akong napatingin sa wall clock at nakita ko naman na alas dos na pala ng madaling araw. Tumayo ako at nagtungo na lang sa deck ng ship namin para naman makapagpahangin, hindi namam apektado ng nasa tubig ang hangin kaya okay lang na lumanghap kahit kaunti.

Napakunot naman ang noo ko ng makita ko na may isang anino sa deck kaya naman hinanda ko ang sarili ko pero agad din naman ako napahinga ng maluwag ng makita ko na si Leo lang pala iyon.

"Hey." Tawag ko at nahalata naman na nagulat sya sa pagtawag ko.

"You startled me." Sabi nya habang hawak ang dibdib nya kaya naman natawa ako ng kaunti.

"Why are you here? It's not safe here."

"Just thinking. You, why are you here? Like what you've said it's not safe here."

I smiled before I answered. "Well, I can protect myself."

"Ow." Yan lang ang nasabi nya at tumingin sa malayo. "I have a question."

"Go ahead."

"I have this feeling that something might happened in the near future so I wanted to ask it now." Hindi naman ako nagsalita para ipaalam sa kanya na magpatuloy sya sa pagsalita. "If all of this did not happened..." Nagdadalawang isip sya. "If this thing did not happened do we have a chance to meet each other?"

I automatically answered him. "No." Humawak ako sa railings at huminga ng malalim. "Everything happens for a reason, that is what they say and I agree. If we did not fought then we might not here, if there is no undead outbreak here then there is no you and Eve." I look at him. "You know how far her work, house and school right?" He nodded. "So I must say that everything might be a fate."

"You know what?"

"No, I don't." Natawa naman sya ng mahina.

"I really do admire your group." Napatingin naman ako sa kanya. "You're willing to help us to fimd the cure, you're all an angel sent to us from above."

Mahina naman akong natawa. "Angel." Pagbabanggit ko at napangiti naman ako ng mapait sa naalala ko. "You can call us an angel. We don't have wings, we make mistakes, also.." Hindi ko alam kung tutuloy ko pa ba o hindi pero mapagkakatiwalaan naman si Leo eh. "Did you know that we already killed someone? Not an innocent person but still we killed someone."

"But those killing is definitely had a reason." Tapos tumingin ako sa malayo ulit at naramdaman ko ang tingon nya. "Like what you've said earlier everything happens for a reason."

Hindi na naman ako nakapagsalita dahil sa sinabi nya at pagkatapos nya sabihin iyon ay kaagad naman siyang umalis. Napapikit na lang ako ng mariin. Minsan kinukwestiyon ko rin iyan, talagaa bang nangyayari ang mga ito sa amin dahil sa may dahilan?