Mint Academy 3: The World of the Red

💉 MA 3: Chapter ninety two - Starting line

Napaaga ang update ko PERO SISIKAPIN ko pa rin na makapag update bukas. SISIKAPIN ah hindi ko sure kung makakapag update talaga ako bukas.

ENJOY READING MINTERS!

PS,

MALAPIT NA PO ITONG MATAPOS! HAHAHAHAHA KITAKITS TAYO SA BOOK 4!

****

We're really busy doing our safe haven and our issue towards Color Corp is not important this time. We have to focus on creating and making our own safe haven complete than making them a problem this time.

"Kesia."

Lumingon ako and I saw the man I love, charot. Konting kembot na lang Marvin baka mamaya bumigay na ako. Look at your smile, your eyes, oh my gosh! I'm starting to melt.

Landi ko.

"Bakit?"

"Nagpahinga ka na ba?"

Gosh! Kahit kelan talaga ang landi ko. Hahaha.

Umiling ako. "Mamaya na ako magpapahinga baka kasi mamaya may mga kailanganin na walang kikilos at least kahit papaano may available na gagalaw."

Bumuntong hininga naman sya. "Okay lang kami, Kesh. You've done enough and it's your time to rest."

"Pero..."

"Kung ang mga gawain na walang gagalaw ang inaalala mo don't worry tapos na si Jullia at Yana sa mga pinagawa namin ni Henry sa kanila. Just rest, okay?"

I looked at him in his eyes and para naman akong hinehele ng mata nya na magpahinga na. Paamo pa ako magmamatigas kung isang gwapong gaya nya ang mag i-insist di ba?

I sigh. "Okay fine."

Binitawan ko ang hawak kong pala at saka ako tumayo pero ang haba talaga ng hair ko dahil tinulungan nya ako. Mainggit ang mga walang jowa! Hahaha, ops oo nga pala di ko pala jowa tong si Marvin, assuming din ako eh.

***

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog pero paggising ko padilim na. Umupo ako sa pagkakahiga at saka tumayo at nagready na na lumabas.

Paglabas ko ng temporary cabin namin na magiging bodega after gawin ang safe haven namin ay nakita ko ang hindi kapani-paniwalang makikita. Charing.

"So, how's my work, miss Akesia?"

Napalingon ako sa nagsalita and I saw Mark, kakalabas lang nya sa cabin ng boys and his smile is telling me to praise him. Seriously?

Tinaasan ko naman sya ng kilay. "Do I really have to praise you for your good work? Alam naman natin dito na magaling ka sa ganyan." Kibit balikat kong sabi.

Bumagsak naman ang balikat nya and he gave me a sad loo. "I still need motivation, lead. Buti pa sila Yana."

Taas kilay ko naman sya tiningnan at sinabing, "Seryoso, ikukumpara mo ko sa kanila? But then, really, tama ka rin naman you need a motivation." And I gave him a sly smile.

"Okay, Kesia, hindi ko na kailangan ng papuri mo. Sayo na yan, just don't give me that damn look, okay?"

"Damn?" Painosente kong sabi. "Oh come on. Maganda tong naisip ko."

Nagdadalawang isip man pero bumuntong hininga na lang sya at nag nod. "Fine, siguraduhin mo lang na maganda yan."

"Para ka namang di lalaki. Ikaw na nga tutulungan eh." Hindi sya nagsalita pahiwatig na magpatuloy lang ako sa pagsasalita. "How about dinner date with Kass? My arrangement. Kapag natapos na nga lang lahat dito, so?"