Raven's POV
I didn't know na magagawa ko yun sa kanya or rather, magagawa namin yung last night. I was flowing with emotions. Pero wala akong pinagsisihan sa mga nagyari. I am happy na ako ang nakauna kay Marie. Call me selfish but I'm telling the truth.
Nasa plane na nga pala kami ngayon pauwi sa Pilipinas. Marie is quietly sleeping beside me. Hindi kasi ako makatulog kasya pinagmamasdan ko nalang siya. She looks so peaceful. She's beautiful kahit na tulog. I can't help but smile. Kuntento na ako sa ganitong buhay kung ganito kagandang anghel ang makikita ko tuwing gigising ako sa umaga.
Pagkatapos ng ilang oras na byahe, andito na ulit kami sa Pilipinas. Bakit parang naiklian lang ako sa stay namin doon? Bayaan na nga lang.
"Marie, ako na magdadala ng mga maleta." Sinabi ko yan ng akma niyang dalhin yung maleta niya. Alam ko pagod pa siya sa byahe.
Pagkalabas namin ng airport, may naghihintay na samin na Lambourghini. Diritso na kami sa bahay para makapagpahinga kami.
Pagbaba pa lang namin, tumakbo kaagad si Marie papunta sa likod ng bahay. Bago ko siya sinundan, nagpasalamat muna ako sa driver tapos sabi ko sa kanya na ako na magdadala ng mga gamit namin sa taas. Tumango naman siya.
Sinundan ko na si Marie sa labas at baka kung mapano pa.
I smiles when I see her reaction. Hindi maipinta ang saya sa kanyang mukha ng makita niya ang lugar.
"Do you like it?" Tanong ko sa kanya ng makalapit na ako.
"Like? NO! I love it tangkad. Thank you!" Niyakap niya ako.
*Dub dub dub*
*Dub dub dub*
"Ah eh.." yan lang yung nasabi ko nung niyakap niya ako. Bakit parang bumilis yung heartbeat ko? May sakit na kaya ako sa puso? Baka naman napapabayaan ko na ang kalusugan ko?
"Tangkad, ok ka lang?" tanong niya pagkatapos niya akong pakawalan.
"Ok lang ako." Then I smiled at her.
She smiled back at me. "Sobrang ganda rito tangkad. Akala ko nagbibiro ka lang nung sinabi mo na mayroon tayong ganito sa bahay."
"Tss." Wala kasi akong masabi eh. I just look at her. I watch her as she was eyeing the whole place.
*Kring kring*
*kring kring*
Aidan calling...
"Marie, una na ako sa loob ha?"
"Ok. Dito nalang muna ako. Papasok din ako mamaya."
Iniwan ko muna siya doon para sagutin yung tawag.
"Aidan, ba't ka napatawag?" Pambungad kon tanong ng makaupo na ako sa sofa.
"Wala bang 'How are you' dyan tol?"
"Wala. Ba't ka napatawag?"
"Ouch. Sakit naman nun!"
"Sasagutin mo ba ang tanong ko o ibababa ko to?"
"K. Fine! Gusto kang makita ni Thunder."
"What?" Napatayo ako sa sinabi niya.
"Ye. He wants to see you."
"Inenglish mo lang." Umupo ulit ako
"Gusto niya daw pumunta ka kaagad dito as soon as possible."
"Aidan, kakauwi ko palang galing France."
"Edi, magpahinga ka muna."
"Panu kong hindi ako pumunta diyan?"
"Seryoso si Thunder nang sinabi niya yun."
"Ok. Give me three days. I will be there."
"Ok. So, kumusta honeymoon?"
"None of your business." Then in-end ko na yung call. Anu na naman kaya ang kailangan ng taong yung sakin?
After three days..
I'm on my way papuntang Singapore. Nagpaalam lang ako kay Marie na mawawala lang ako ng ilang araw. May kailangan akong ayusin sa business. Knowing Red, he is into business. At alam ni Marie yun kaya pumayag siya kahit na may doubt siya.
Ayoko naman talagang iwanan si Marie muna pero kailangan akong makipagkita kay Thunder. It's now or never.
Lex POV~*
Boring ng bahay. Wala si Red. Saan kaya ako pedeng pumunta?
Isip...
Isip...
Isip...
Tama! Pupunta akong company. Nakalimutan ko na tuloy na may trabaho pa ako sa company. Hindi na din naman pinapaalala ni dad sakin yun eh.
Tutal tapos na naman akong maligo, nagbihis nalang ako tapos nagpaganda, kahit maganda naman ako. Then off I go. Namiss ko tuloy magtrabaho. Masyado kasi akong naging occupied sa kasal namin ni Red.
Pagpasok ko ng building, binabati nila ako. Di lang ng good morning pati na rin ng congratulations. Alam kasi sa buong building na kasal na ako. hehe
Pagpasok ko ng opisina ko, nanlaki ang mga mata ko sa aking nakita.
"Jiana?"
"The one and only."- She smiled.
BINABASA MO ANG
Substitute Groom [COMPLETED]
RomanceNaranasan mo na bang magpakasal sa taong hindi mo naman dapat na groom? Na dahil sa kaba mo at sa takot na hindi ka niya siputin, di mo na namalayang ibang tao na pala ang pakakasalan mo. Panu pag dumating yung araw na malalaman mo yung toto...