Lhaiel's POV
Ilang minuto, na akong nakaparada sa harap ng isang bar ngunit nanatili lang akong nakaupo sa loob ng kotse ko.
Hindi ako sa Blood Brothers nagpunta dahil ayoko munang makihalubilo sa grupo. Gusto ko munang mapag isa. Tyak kasi na kapag nakita nila akong ganito ang itsura, hindi sila titigil sa katatanong. Ayoko pa munang magkwento sa kahit na kanino. I just want to feel this pain alone because I know no one can understand how I feel.
Ang hirap iwaglit sa isipan yung mga tagpo sa simbahan at lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon.
Napatingin ako sa orasan ko. Alas syete na din ng gabi kaya halos puno na ang parking lot ng bar.
Nang makababa ako ng sasakyan ay agad akong nagtungo sa stool at umupo duon.
Nang makita ako ng bartender ay agad nya akong tinanong kung anong gusto kong inumin.
Pagkasagot ko ay agad niya akong binigyan ng isang baso na nasundan pa ng marami hanggang sa naramdaman kong kinakain na ng alak ang sistema ko.
Pero tuloy lang ako sa pag inom. Hindi ko na alintana kung paano ako uuwi mamaya. Wala na akong pakialam sa kahit na sino.
Ilang beses kong narinig na tumutunog ang cellphone ko dahil may tumatawag ngunit hindi na ako nag abala pang tignan kung sino.
"Sir, lasing na po yata kayo," the bartender said to me politely.
"Hindi pa, give me one more round," sabi ko habang nakadukdok sa counter.
"Sir, lasing na po kasi----," I cut him off by grabbing him by his collar.
"I said, give me one more round!," inis na sabi ko bago siya bitawan ng padabog dahilan para bumalandra siya sa halera ng mga bote ng alak..
Hindi ko binigyang pansin ang pagkabasag ng mga alak sa likuran niya. All I want is alcohol. To drown myself by its mighty bitter taste.
The commotion I was making caught the attention of some people near me.
And after a couple of minutes, I felt two strong hands grab me by my shoulder.
"Sir, lasing na po kayo, gumagawa na po kayo ng gulo," sabi ng bouncer sakin habang inaalalayan akong tumayo ng maayos.
I couldn't focus on his face because of the dizziness, and without thinking, I peeled his hands away from me and gave him one swift blow my, hand connected to his chin, and the force sent him backward. He stumbled upon some chairs and tables.
Ikiniling ko sa kaliwa ang ulo ko at ngumisi ng nakakaloko.
"I don't like it when someone touches me without my permission," I said smugly.
Dahan dahan syang umayos ng pagkakatayo at tumitig sakin ng masama. May kinuha siya sa gilid nya which I assumed was a gun so I straightened up and tensed a little.
Kung suntukan lang ang laban sigurado akong makakalaban ako ng patas kahit na medyo nahihilo dahil sa dami ng nainom ko pero kung may gamit siyang armas, I'm most likely digging my own grave right now.
Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong radio lang ang inilabas niya at may kinausap siyang tao sa kabilang linya at pagkatapos niyang makipag usap ay walang ano-anong umalis sa kinatatayuan niya para pumunta sa kung saan.
Umupo ulit ako na parang walang nangyari and asking again for another glass of beer which the bartender refused furiously.
I glared at him and ready to punch him just like what I did to the bouncer a while ago but I felt someone grab me by my shirt and yanked me away from the stool.
This caught me off guard. Hindi ako nakapalag ng marahas akong hilahin ng isang lalaking alam kong mas malaki ang pangangatawan kaysa sakin palabas ng bar.
BINABASA MO ANG
WHEN TWO BROKEN HEARTS COLLIDE [ON GOING] (EDITED)
RomanceThis is the tale of a genuine love and friendship. True friends will stick by you through thick and thin, offering you advice and support. Some people come and go but true friends never leave your side no matter what it takes. Lhaiel San Diego w...
![WHEN TWO BROKEN HEARTS COLLIDE [ON GOING] (EDITED)](https://img.wattpad.com/cover/157434552-64-k904632.jpg)