İnanılmaz Yaz

Benim burda ne işim var?

İyi okumalar...

Yumuşak bir yatakta yattığkmı fark edince etrafıma bakındım. Burası neresi? Ben nerdeyim? Beni buraya kim getirdi? Ben en son bardaydım sanırım, sonra dışarı çıkıp yürümeye başladım ve bir şeye çarptım. Sonra... Sonra ne oldu? Ah. Sanırım bayıldım. Veya uyuya kaldım. Bir daha bara gidersem... Neyse yataktan kalktım ve kapıya doğru ilerledim, sesler duyunca durdum ve dinlemeye başladım.

" Kız uyandı mı?" dedi erkek sesi. Bu sesi daha önce hiç duymamıştım.

" Hayır. " dedi farklı bir erkek sesi. Ben bu sesi daha önce duymuştum. Bu ses... Ah! Onlar bana dışarda saldıranlar sanırım...

" İşimizi şimdi halledelim. " dedi yime farklı bir erkek sesi. Evet onlar bunlar bana dışarda saldıranlar.

" Hayır saçmalama Kağan. " dedi tanımadığım ses.  ' İşimizi şimdi hallederim. ' diyen erkeğin adı Kağan'dı.

" Hadi ama Ege. Çok sıkıldım. Biraz eğlenmeye ihtiyacım var. " dedi gülerek Kağan.

Ne diyor bunlar? Benden mi bahsediyorlar?

" Peki, " dedi gülerek Ege denen çocuk. " Güven git getir kızı. "

Diğer çocuğun adı Güven.

" Tamam," dedi gülerek. " Eğlenceli olacak. "

Hayır buraya geliyor! Uyuyor takliti yapmam gerekiyor hemde hemen. Yatağa koştum ve hemen uyuyor takliti yaptım. Odanın kapısı açılınca gözlerimi sımsıkı kapatım.

" Uyuyor takliti yapmayı bırak. " dedi Güven sert bir şekilde. Uyuyor takliti yapmaya devam ettim. Lütfen uyuduğumu düşün lütfen...

" Şşşt, " dedi ve beni dürtü. Yatağımın sağ tarafına bir ağırlık çökünce. Rahatsızca kıpırdandım. Bir eli sırtıma gidince gözlerimi açtım.

" Uyumadığı biliyordum. " dedi sırıtarak. Şaşkın bakışımı ona yoladım ve elinden kurtulmaya çalıştım. Beni bırakmadı, diğer elini bacağımın altına yerleştirince ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı. Ama beni umursamadı ve kucağına aldı. Boynuna tutundum.

" Bırak beni!" diye anırdım kulağının dibinde.

" Asıl sen bırak beni. " dedi sırıtarak.

Sırtına bütün gücümle vurdum. Hiç bir tepki vermeyince bir kez daha vurdum ve bir kez daha... Acımıyor muydu? Beni umursamadan salona götürdü.

" Ooo, " dedi Kağan. " Güven kızı kapmışsın bakıyorum. "

"Öyle sanırım. " dedi Güven gülümseyerek. Beni kaba bir şekilde koltuğa bıraktı ve yanıma oturdu. Rahatsızca kıpırdandım aslında yakışıklı çocuktu. Ama o gece bana yapmak istedikleri... Tam anlamıyla korkunçtu Demir olmasa şuan birleşik halde olmayabilirdim.

" Bırakın beni!" dedim bağırarak.

" İlk önce konuşacaz güzelim. " dedi Ege. Neden bana herkes güzelim diyor sinirimi bozuyorlar.

" Sen kimsin?"dedim kaşlarımı çatarak.

" Adım Ege. " dedi hiç uzatmadan.

" Onlar senin arkadaşların mı?"dedim Kağan ve Güven'i göstererek.

" Evet sorun mu var? " dedi alayla. " Küçük. "

Bir anda öylece kaldım, işte şimdi ne yapacaklarını çok iyi anlıyordum. Ve bana yardım edecek artık hiç kimse yok. Tek başınayım. Gözlerim doldu.