Belki de her şey bir gülümseme..

14. BöLüM

Ali kapıyı açmaya gider. Gelen Esma'dır. Esma Ali'ye sadece selam der ve içeri girer. Koşarak Eylül'ün yanına oturur ve sarılırlar. Esma ağlamaya başlar. Ali Asaf kapıyı kapatır ve yanlarına gider.

Eylülden

Ali tabağı alıp gelecekti. Kapı çalınca tabakları bıraktı ve kapıya gitti. Bense çoktan koltuğa oturmuştum. Zaten Ali kalkmama izin vermezdi. Ali kapıyı açtı. Esma gelmişti. Ali'ye sadece selam dedi ve yanıma koştu. Geldi. Bana sarılırken bir yandan da ağlıyordu. Ali kapıyı kapattı ve yanımıza geldi. Esma'nın gözleri şişmişti. Esma normalde hep güldüğü için..Eğer ağlarsa ciddi bir şey var demektir.

Eylül:Esma bir şey mi oldu?
Esma:Eylül çok k-kötü bir şey oldu..
Eylül:Esma korkutma beni ne oldu söylesene..!
Esma:Alp..Alp beni sevmiyor.

Dediğinde belli etmeden derin bir nefes aldım. Birine bir şey olmuştu sandım çünkü. Ali Asaf gülmeye başladı. Ona gözlerimle durmasını söyledim. Kendini zorlayarak gülmesini durdurdu.

Esma:Eylül..Sen Alp'le konuşsan?
Eylül:Neden böyle düşünüyorsun?
Esma:Sürekli arıyorum onu. Merak ediyorum. Kötü bir şey mi? Açtığında işim var diyor. Benimle en fazla 1 dakika konuşuyor yaa..😭
Ali:Ama Esmacığım.. Onun bir işi var. Seninle evlenmek için çalışıyor. Sana belki bunu belli edemiyor ama o seni çok seviyor.
Esma:Öyle mi gerçekten?
Eylül:Tabi ki kuzum..Sen ağlama. Ben konuşurum onunla.
Esma:Tamam. Yeğenim nasıl peki?
Eylül:Yarın cinsiyetini öğreneceğiz. Ve ben kazanacağım.
Esma:Gerçekten mi? Erkek mi?
Ali:Esma ayıp oluyor ama. Sen yeğeninle yemek yapmak , onun saçlarını örmek istemez misin?
Esma:Eylülcüm kusura bakma. Ali hocam damardan vurdu. Ayy Ali hocam ne güzel olurdu yaa..😀
Ali:Di mi Esma?
Eylül:Ay yeter. Ali unuttum sanma. Sen hâlâ yemek getirmedin bize.
Ali:Eyvahh..

Dedi ve Mutfağa koştu. Elinde iki tabakla geldi.

Ali:Esma sen yiyecek misin?
Esma:Yok hocam. Ben tokum.
Ali:Peki..

Dedi ve tabağımı verdi. Karnım çok acıkmıştı. Tabağı iki dakikada bitirdim.

Eylül:Ellerine sağlık kocacığım.
Ali:Afiyet olsun hayatım..

Dedi. Elimden tabağımı aldı ve Mutfağa gitti. Esma ayaklandı.

Esma:Ben gideyim artık Eylülüm..
Eylül:Az daha kalsaydın?
Esma:Ipek evde beni markete gitti sanıyor. Daha fazla bekletmeyeyeyim onu da. Hem Baharla konuşacağım daha.
Eylül:Sen bilirsin.. Yine gel ama tamam mı?
Esma:Tamam.

Dedi. Ali içeri gelirken bende Esmayı uğurlamak için yerimden kalktım. Karnım artık gerçekten belli oluyordu.

Esma:Eylül niye kalktın yaa?
Eylül:Kardeşimi uğurlayacağım ben.
Esma:Ne gerek vardı? Yoruldun şimdi.
Eylül:Tekrar oturacağım zaten Esma..😒
Esma:Peki Eylülüm..Ali hocam görüşürüz.
Ali:Görüşürüz Esma.
Esma:By

Dedi ve gitti. Aliyle beraber koltuğa geçtik. Yarın nöbeti vardı. Bense o çok özlediğim hastalarıma bakabiliyordum sadece. Ameliyatlara giremiyordum. Ama Oğuz ve ya Alinin ameliyatıysa izlemeye gelebiliyorum.

Eylül:Ali yaa. Ben uyuyamayacağım galiba. Çok heyecanlıyım.
Ali :Yalan söyleyemeyeceğim hayatım. Ben de çok heyecanlıyım. Napsak? Şimdi mi gitsek?
Eylül:Saçmalama Ali. Yarın gideceğiz. Zaman nasıl geçecek acaba?
Ali:Uyuyalım o zaman hayatım?
Eylül:Olur.

Dedim ve kalktık. Ben merdivenlere gittim. Ali televizyonu ve ışıkları kapatıp arkamdan koşarak geldi. Elini omzuma attı. Bende onun beline sarıldım. Odamız en üst kattaydı.

Eylül:Ali biz ne zaman mobilya alacağız?
Ali:Hele bi cinsiyetlerini öğrenelim hayatım.. Söz, hemen alacağız.
Eylül:Tamam aşkım. Bi de yarın Alp'le konuşacağım. Esmayı üzdüğünün farkında değil. Oysa birbirlerini çok seviyorlar.
Ali:Hayatım bir ara babama kahvaltıya gitsek mi?
Eylül:Olur Sevgilim..
Ali:Hadi bakalım.