Ali Asaf babasının hastanesinde profesör beyin cerrahıdır. Oğuz ve Eylül , liseden çok yakın kankalar. Eylül Ipek'in ablası , Esma ve Bahar'ın yoldaşıdır. Çiftlerle birlikte komik ve eğlenceli bir senaryo olacağını düşünüyorum.. Hikayemde bu düzeni...
Eylül artık benimdi. Ne kadar sevindiğime ben bile şaşırdım. Onu kucağıma alıp döndürmeye başladım. Ama yarası acımıştı. Hemen onu bıraktım. Özür diledim. Daha sonra sarıldık. Biz sarılırken kapı bir anda açıldı. Dönüp bakınca gelenin Nazlı olduğunu gördüm. Allah kahretsin. Bize intikam alacakmışçasına bakıyordu. Eylül'ü her ne olursa olsun *Whatever happens* onun eline bırakmayacaktım.
Nazlıdan
Odaya girdiğimde Ali Asafla bir doktoru sarılırken gördüm. Sinirlendim. Demek benden sonraki sevgilisi buydu. Onun peşini artık bırakmayacaktım. Bir süre kapıda bakıştık. Ali Asaf gitmemi söylüyordu. Bende onu dinlemeden Eylül'e bakıyordum. Aklımda yapacaklarımın çoğu yoktu. Ezberlediğimi düşününce,
Nazlı:Pardon. Ben böldüm galiba..😏
Dedim ve çıktım. Onlar birbirlerini hak etmiyorlardı. Ne yapıp edip onları da ayıracağım. Sonuçta hiç yapmadığım bir şey değildi.
Eylülden
Acilde gördüğüm kadını burada da gördüm. Uzun süre bize baktı. Acır gibi baktı. Daha sonra pardon diyerek odadan çıktı. Ali Asaf'a döndüm.
Eylül:Ali kim o kadın? Ali Asaf:Doktor sevgilim. Ama bir kaç günü kaldı.. Eylül:Neye? Ali Asaf:Gitmesine. Sen merak etme. Hem Oğuzu ara. Telaşlanmıştır o şimdi. Eylül:Tamam sevgilim..
Dedim ve yanağımdan öptü. Telefonumu aldım. Oğuzu ararken bir an durdum.
Eylül:Ali benim karnım aç. Biseyler yesek? Ali Asaf:Ne istiyormuş benim sevgilim? Eylül:Hmm.. Pizza olabilir. Ama ne zaman? Ali Asaf:Hastan var mı? Eylül:Bir tanesi özel hasta. Bir de ameliyatım var. Ali Asaf:Girecek misin? Eylül:Girmek zorundayım. Ömer beyi daha fazla bekleyemeyiz. Değil mi sevgilim? Ali Asaf:Sen ne güzel sevgilim diyorsun öyle.. Eylül:Öyle mii? Ali Asaf: Pizza o zaman. Eylül:Tamam..
Dedim. Yarım saat sonra pizzalar geldi. Beraber Aliyle hunharca yedik. O da acıkmıştı.
Ali Asaf:Eylül yaa. Bizim ne zaman çocuğumuz olacak?
Dediğinde ağzıma attığım lokma boğazımda kaldı.
Eylül:Oho Oho.. Ali Asaf:Sevgilim iyi misin? Eylül:Daha kimse bilmiyor sevgili olduğumuzu.. Ali Asaf:Tamam. Yarın bu dertten kurtulacağız. Tek derdimiz bu olsun.. Eylül:Ne diyorsun sen? Ali Asaf :Hadi soğutmadan ye sevgilim. Karnın doysun biraz. Eylül:Ali şimdiden başladın ama.. Ali Asaf:😏
Dedi. Onun yanındayken kendimi mutlu hissediyordum. Şuan mesela çok mutluydum. Aşk tarif edilemez bir duyguymuş. Ben genellikle dövdüğüm için bu hissi pek yaşamadım. Ama hoşlandığım bir çocuk tabi ki vardı.
~Ertesi gün ~
Uyandım. Oğuz aşağıda kahvaltı hazırlıyordu. Ameliyata girdiğim için gece 3 gibi eve geldim. Rutin işlerimi halletmek için banyoya gittim. Odama tekrar geri döndüm. Ve yine eşsiz dolabımı açtım. Kiremit rengi kotumu , beyaz bluzumu giydim. Saçlarımı dağınık bir örgü yaptım. Makyajımı sade yaptım. Altın sarısı adidasımı ve beyaz çantamı aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
