79. BöLüM ~

137 10 6
                                    

Bu bölüme kadar geldiysem sizin sayenizde.. Teşekkürler 💕

Odada heyecanlı bir bekleyiş vardı. Bahar ve Burak , Aslan'la beraber geleceklerdi. Eylül , Canan annenin oturduğu koltuğun kenarına oturdu. Canan anne Eylülü kolunun altına aldı ve saçlarını okşamaya başladı. Ben de Babamın yanında camın kenarına yaşlanmış oturuyordum. Bir elim de Eylülün saçlarındaydı. Ben oynarken kapı açıldı. İpeğin geldiğini sanıyorduk ama bir çiçek gelmişti. Ben kapıya giderek çiçeği aldım. Mor beyaz begonvildi. Bir de not vardı.

"Bebeğinin anne ve babası ile büyümesi dileğiyle. Beni hatırlayacaksın." Emre

Kim olduğunu bilmiyordum. Yanıma Eylülü çağırdım. Saçlarını arkasına atarak geldi. Omzumdan doğru notu okuyordu. Verdiği tepkiyle gerçekten meraklanmıştım.

Eylül:Gerçekten mi ya ?
Ali:Hayatım ne oldu ?
Eylül:Sonra anlatırım , olur mu ?
Ali:Tamam.
Eylül:Notu şimdilik ben alıyorum.
Ali:Tamam..😐

Eylül , notu cebinin arka kısmına yerleştirdi. Canan anne ne oldu der gibi bakıyordu. Eylül bir şey olmadığını söylediğinde anlamıştım. Bir şeyler olacaktı. İpeğin odaya gelmesiyle aklımdaki düşünceler de dağılmış oldu. Gülüyordu. Eylül de gülümsedi. Bir kaç dakika sonra Aslan da odaya geldi. Aklım hâlâ o nottaydı..

4 saat sonra.. Eylülden..

Arabada sakın bir müzik , eve gidiyorduk. Siteye girmeden marketten bir koli çikolatalı süt aldım. Su ve Rüzgar çok seviyorlardı. 5 gün sonra da doğum günleriydi. Organizasyon ekibiyle görüştüm , pasta siparişini de Ali verdi. Bana da sürpriz olacakmış..😄

Ali:Hayatım ?
Eylül:Efendim hayatım ?
Ali:Sen beni özledin mi ?
Eylül:Tabi kii. Hatta en çok Su özledi desem ?

Ali:Hahaa.. Biliyordum Rüzgarın anneci olduğunu..😄
Eylül:Öyle de. Aklım İpekte kalacak. Bir de o nottan sonra.
Ali:Hayatım o notta ne yazıyordu ki ? Kimdi o Emre ?
Eylül:Eve gidince konuşsak olur mu ?
Ali:Tamam..🙂
Eylül:Teşekkür ederim..

Siteye girdik. Ali Arabayı park ederken arkaya baktım. Ikisi de uyumuştu. Sessiz olması için Ali'nin koluna dokundum. O da görünce sessizce gülümsedik.

Ali:Hadi girelim evimize..😀

Ben Rüzgarı , Ali de Suyu aldı. Evin anahtarını önceden cebime koymuştum. Çantaları Ali tutarken ben de kapıyı açtım. Rüzgar uyanır gibi olmuştu. Şşş diyerek bir iki sallandım. Tekrar uyudu. Ayakkabılarımızı çıkardık. Ben Suyu diğer kucağıma aldım , Ali de çantaları koydu.

Yazardan..

Eylül merdivenlere yönelir , Ali Asaf da Eylülün arkasından yavaşça 2. Kata çıkarlar. Bugün Ayşegül ablanın izin günüdür. Eylül , Ali'ye Suyu verir. Ali yavaşça Suyu öperek yatağına yatırır. Eylül de öperek Rüzgarı yatırır. Beraber sessizce mutfağa inerler. Evde sadece ikizlerin odasındaki gece lambası ve girişteki ışık yanıyordur. Eylül kahve yaparken Ali Asaf mermere dayanır , ellerini göğsünde birleştirir ve 6-7 gündür özlediği kadına bakar. Eylül kahve yaparken gözü Ali'ye takılır. O da özlemiştir..

Eylül:Seni çok özledim..😘
Ali:Ben de hayatım , ben de..😘

Ali , Eylülü dudağından öper. Kahveleri alarak saatin 9'unda loş ışıktaki şezlonglara otururlar.

Ali:Sizi çok özledim.
Eylül:Biz de seni özledik..

········

Aradan bir yıl geçmiştir. Su ve Rüzgar 2 gün sonra 2. Yaş doğum günlerini kutlayacaklardır. Su gittikçe annesine benzemiştir , mavi gözleri ve kumral saçlarıyla annesini andırıyordur. Rüzgar da Ali Asaf gibi karamel , yakışıklı bir çocuk olmuştur. Heartbeat Hastanesi , hem Turkiyenin hem de Dünyadaki en iyi hastanelerin başında gelmektedir..

Eylülden..

Su saçlarını dalgalı istiyordu. Minik bukleleri omzuna düştüğünde sevinçle ellerini çırptı. Daha sonra ayağa kalktı ve hızlıca dolabının önüne geçti. Elleriyle gel işareti yapınca yerimden kalktım. Dolabının kapaklarını açtık. Anne kız , uzun süre düşündükten sonra beyaz elbisesine karar verdik. Ben üzerini giydirirken bir anda ayağa kalktı ve aynasının önüne koştu.

Eylül:Annecim daha giyinmedik ki ama ?

Aynada kendine gülüyor da gülüyordu. Artık tutunmadan yürüyebiliyor , dans ediyordu. Daha sonra yanına gittim ve yanağından öptüm.

Eylül:Babaanneyle dedeyi özledin mi bakalım ?
Su:Eveet !
Eylül:O zaman giyinelim de çıkalım annecim. Hadi bak bizi bekliyorlar.
Su:Tamam ayye.

Elbisesini de düzelttikten sonra aynanın karşısında son kez kendine baktı.

Su:Seni çok seviyorum ayye.
Eylül:Bende seni çok seviyorum bebeğim..🙂
Su:Ayye ben bebek miyim ?
Eylül:Evet , sen benim hâlâ minik bebeğimsin..
Su:Hadi ayyecim gidelim , bizi bekliyorlar.
Eylül:Evet annecim , hadi gidelim.

Hayır , final yapmak istemiyorum.. Şimdilik burada keseceğim ama final yapmayacağım.. En çok ben üzülürüm çünkü.. 🥀

Sizi seviyorum ❤

Belki de her şey bir gülümseme..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin