Belki de her şey bir gülümseme..

78. BöLüM ~ Aslan YAMAN 🦁 ~

Bahar masadan tutunarak kalkar. Dilara Bahar'la köşeye geçer. Söyleyeceklerini aklında toparlayarak konuşmaya başlar.

Dilara:Hocam Ipek hoca erken doğum yapıyor. Aslan 7,5 aylıkken geliyor hocam..?
Bahar:Ne ?! Eylül bilmeli. Ama şuan sinirli. Ama söylemeliyiz. Ipek hastanede mi şimdi ?
Dilara:Yoldalar hocam. 4 dakikaya buradalar. Sinem hoca hazırlıklara başladı.
Bahar:Sen git onlara yardım et. Ben Eylüle söylerim..😧
Dilara:Tamam hocam. Dikkat edin kendinize..😧
Bahar:Tamam. Tamam..😬

Bahar hemen masaya gelir. Duruyu arabasına koyar. Esma da Alya'yı pusetine yatırır. Bahar saçını arkasına atar.

Bahar:Eylül ?
Eylül:Efendim Bahar ?
Bahar:Şimdi sana bir şey söyleyeyim. Sakin ol. Tamam mı ?
Esma:Bir şey mi oldu ?
Bahar:İpek erken doğum yapıyormuş. 4 dakikaya Burakla buradalar.
Eylül:NE ?!
Esma:Ama daha 7,5 aylık ?!
Bahar:4 dakikaya buradalar.

Eylül ayağa kalktı.

Bahar:Sen git biz geleceğiz kuzum..😐
Eylül:Tamam 😧

Eylül telefonunu alır almaz kafeden dışarı çıktı. Bahar hamileydi. Esma'nın da dikişleri vardı. Dışarıdan araba sesleri geliyordu. Burak ve İpek birazdan burada olmalıydılar. Sinem hazırlıkları bitirmişti. Aslan tahminen 3.120 kg geliyordu. Burak aşırı heyecandan ön koltuğa koyduğu Doğum çantasının bile kemerini takmıştı. İpek arkada oturuyor , yanında da yeni ise giren yardımcı Gamze oturuyordu. Ipek'e yardımcı olmak için daha 2 gün önce işe başlamıştı. Açık kahverengi saçları ve ela gözleri vardı. İpek ne kadar sakin kalmaya çalışsa da korkuyordu. Ama önceden odasını hazırlamıştı. Doğal mumlarla hastane odası çok güzel bir havaya bürünmüştü. İpek önceden almış olduğu ışıkları da Burak'a taktırmıştı. Odası doğaldı ve hazırdı..

İpek'ten

Burak televizyona bakıyordu. Istatistiklere göre hastane hâlâ Istanbul'un en iyi hastanesiydi. Ben de öğlen yemeği hazırlıyordum. Tam elime bıçağı aldığımda suyum geldi. Ilk başta telaş yapmaması için Burak'a seslenmedim ama biraz sonra ayakta duramayacak hâle geldim. Tezgaha tutunuyordum.

Ipek:Buraak..😧

Burak'ın televizyon kumandasını atarak mutfağa gelmesi benim için 1 yıl gibi gelmişti. Oysa 1 saniyeydi. Bir elimle tezgaha tutunuyor , diğer elimle de karnımın altını tutuyordum. Burak beni belimden tuttu. Üzerimde Aslan için anne - bebek elbisem vardı.

Evin anahtarını cebine attı. Ben merdivenin topuzuna tutunurken kısa bir sürede hastane çantasını aldı ve yanıma geldi. Telefonları da alarak çıktık. Burak'a sürekli sakin olmasını söylüyordum. Gamze markete gitmişti. Ne kadar Ozan'ın getirebileceğini söylesem de kendi gitmek istedi. Bizi görünce paketleri güvenliğe bıraktı ve yanımıza koştu. Arabanın kapısını açtı. Yavaşça oturdum. Gamze yanıma geldi. Burak hızla arabayı çalıştırdı ve yola çıktık. O sırada Gamze de Fotoğrafçıyı aramış , çikolata ve kolonyayı kucaklamıştı. Burak heyecandan ve telaştan olsa gerek doğum çantasının bile kemerini takmıştı. Hastaneye haber verildi. Sinem hazırlıklara başlamış olmalıydı. Bağırmıyordum ama Aslan'ın erken gelmesinden dolayı hem telaşlı hem heyecanlıydım. Biraz da sancısı vardı.

Burak:Hayatım iyi misin ?!
İpek:Iyiyim , sakin ol. Biraz yavaş mı gitsen ?

Burak çok az yavaşladı. Dörtlüleri yakmıştı. O sırada siteye arabayla giren Ali Asaf da Burak'ın hızlı gitmesinden ve dörtlüleri yakmasından bir şeylerin olduğunu anlamıştı. Güvenliğe çantayı bırakarak arabaya tekrar bindi ve Buraklardan biraz daha hız yaparak onlara yetişti. Normalde Ali Asaf'ın planı Eylül ve çocuklara sürpriz yapmaktı. Su ve Rüzgar , Ayşegül ablayla Canan annedeydiler. Ali , Eylülü aradı. Hastanede olduğu bilgisini güvenlikten öğrenmişti.