18. BöLüM

307 10 0
                                    

Tam içeri geçirecekken kapı tekrar çaldı. Ali mutfakta bir şeyler hazırladığı için kapıya ben gittim. Esma ve Bahar içeri geçmişlerdi. Kapıyı açtığımda gördüğüm kişilerle biraz beynim bulandı. Onları davet ettiğimi hatırlamıyordum. Gelen teyzem ve kuzenlerimdi. Hepsi bana gülerek bakıyorlardı ve hepsinin elinde birer poşet vardı.

Şule:Eylül kızım merhaba.
Eylül:Merhaba?
Derya:Şey..Parti için geldik biz de.
Eylül:😐 Geçin.
Begüm:Ali Asaf hoca burada mı?
Eylül (Derin bir nefes alarak): Içeride.

O sırada Gamzenin Begümü cimciklediğini gördüm. Biraz sonra elinde alıştırmalıklarla Ali geldi.

Ali:Hoşgeldiniz..
Şule:Hosbulduk yavrum.
Eylül:Bahçeye geçiyorsunuz.
Gamze:Gel anne.

Dediler ve geçtiler. Burnumdan soluyarak Ali'ye döndüm. Bi sıkıntı Olduğunu anlamıştı.

Ali:E-eylül?
Eylül:Neden?
Ali:Ben sadece..
Eylül:Lütfen bir daha olmasın hayatım. Begüm yine seni sordu zaten.
Ali:Sinirlenmek yok ama.
Eylül:Delireceğim ya. Begümden uzak duracaksın. Mümkün olduğunca benle dur.
Ali:Tamam sevgilim. Hadi içeri geçelim.

Dedi. Koluna girdim. Oğuz yanımıza geldi.

Oğuz:Vayy. Dj ayarlanmış bile Kankacığım.
Eylül:Ne sandın kanka.Biricik ikizlerimiz onlar bizim. Ali'ye göre üç tanem olsak bile..😂
Ali:Ama hayatım sana birtanem diyince de saymayı mı bilmiyorsun diyorsun. Bi de aynen iletiyorum , "Bir de Beyin Cerrahısın sevgilim."
Oğuz :Iyi bari adın değişmemiş. Bana maviş diyor.

O sırada Bahar içeriden seslendi.

Bahar:Mavişş..!
Oğuz:Efendim hayatım ?
Bahar:Az gelsene..!
Oğuz:Tamam hayatım tamam. Geliyorum hemen.

Dedi ve bize komando selamlaması yaptı ve salona gitti.

Ali:Sen bana ne diyeceksin?
Eylül :Üç tanelerin , evin babasısın. Bir de bizim kalbimizin.
Ali:Peki soruyorum o zaman. En güzel ritim hangisi?
Eylül:"Kalp Atışı.."
Ali:Güzel. Sınavın 200 o zaman.
Eylül:Sevgilim 100 daha inandırıcı ama.
Ali:E napcan işte. Ali Asaf farkı.

Dedi ve içeri geçtik. Oğuz pastayı bahçeye çıkarmıştı zaten. Ali'nin koluna girdim ve beraber bahçeye çıktık. Dj belirlediğimiz giriş müziğini çalmaya başladı. Çıkmamızla beraber büyük bir alkış başladı. Ali gamzeleri çıkacak şekilde gülüyordu. Ali ile beraber pastanın yanına geçtik. Etrafta kameraman, fotoğrafçı ve diğer telefonlar vardı. Herkesle beraber 3'ten geriye saydık ve mumları üfledik. Yeniden büyük bir alkış oldu.

Eylül:Seni çok seviyorum..
Ali:Ben daha çok..😘
Eylül:😘

Masanın yanından çıktık ve ortaya geldik. Oynayabildiğim kadarıyla oynadım. Daha sonra bir laz olarak beni benden alan müzik başladı. Herkes ortaya toplandı ve kısa sürede büyük bir çember olduk. Ali'nin elini tuttum. Bana gülümsedi. Çember bir kaç dakika sonra gitgide küçüldü. Ben hâlâ inatla devam ediyordum. Daha sonra Bahar da çıktı.

Bahar:Ay Eylül ben yoruldum yaa..
Eylül:Ben lazım kız. Hemen yorulmak olur mu?
Bahar:Ben kaçıyorum o zaman.
Eylül:Bekle beni..😉
Bahar:Masadayım canım.

Dedi ve gitti. Arkama baktığımda kafasını sandalyenin koluna koymuştu. Yorgunluğu belliydi. Halay da bitince yanına geçtim.

Bahar:Ay Eylül sen bi de ikiz hamilesin yaa. Bu kadar halayı senden beklemezdim valla.
Eylül:Sen ne sandın?
Bahar:Sakin dursan.. Neyse Esma nerede?
Eylül:Içeridedir ben bi bakıyım.
Bahar:Tamam.

Dedi ve karnımı tutarak eve geçtim. Aklıma günlerdir hastaneye gitmediğim aklıma geldi. Az kalmıştı ama. O kadar çok özledim ki ameliyat yapmayı..Esmayı bir odada çığlıklar atarken buldum. Beni görünce dayanamadı ve bir çığlık daha attı. Sesi tizdi zaten. Bir de kulağımın dibinde bağırıyordu. Esmaya dur işareti yaparak karnımı tuttum. Bunu yapınca hep inanır ve susardı.

Belki de her şey bir gülümseme..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin