Belki de her şey bir gülümseme..

19. BöLüM

Eylül giyinmiş ve Esma ile sarılarak uyumuştur. Ali ise açılan üstlerini örtmüştür. O sırada yavaşça kapı tıklanır. Içeri gir demeyen Ali girenin yüzünü görmeyi bekler. Hiç beklemediği bir kişidir. Gelen Begümdür. Ali ile konuşmak istemektedir. Ali olmaz der. Eylül bir iki kıpırdanır. Ali Eylüle döner. Amacının sadece konuşmak olduğunu bilmemektedir. Ama Ali yine de telefonunun kamerasını açar ve konuşmayı kayda alır.

Begüm:Ali. Sana söylemem gereken bir şey var.
Ali: Hemen ne söyleyeceksen söyle.
Begüm:Eylül'ü küçüklüğümden beri hiç sevmedim. Sevmeyeceğim de. Ama ben seni sevdim.
Ali:Böyle bir şey olmayacağını sen de biliyorsun. Ben Eylül'ü sevdim ve tek onu seveceğim.

Der demez Begüm bir anda Ali'nin dudaklarına yapışır. Eylül o sırada uykulu uykulu yattığı yerden kalkmış ve Ali'ye doğru gidecektir. Ama gördüğü şey karşısında gözleri bir anda açılır ve olduğu yerde kalır. Ali Eylül'ün geldiğini bilmemektedir. Ali , Begüm öptükten bir kaç saniye sonra onu sertçe itmiştir.

Ali:Ne yaptın sen!
Begüm:Seviyorum dedim ya!
Ali:Ama ben sevmiyorum. Ben Eylüle aşığım. Anla artık!

Ali o sırada kapının yanında durmuş onlara sinirle bakan Eylül'ü görür.

Ali:Eylül..🥺
Eylül:Dur Ali.

Der ve yavaşça Begüm'ün yanına gelir. Bu bağrışlara bir kaç kişi birazdan merdivenlerden gelecektir. Eylül geldikçe Begüm korkarak geriye doğru bir iki adım atar. Ali , Eylül'ü kolundan tutar. Eylül ise umursamadan Begüm'e doğru yavaşça ilerler.

Begüm:Gördün di mi?
Eylül:O benim kocam! Bu zamana kadar anlamış olman gerekirdi!
Ali:Eylül lütfen..
Begüm:Sal bakalım eşini. Aklımdakini yaptım. Pişman da değilim!
Eylül:Ben edeceğim ama..

Dedi ve Begüm'ün saçlarına daldı. Begüm hamle yapamadan Eylül ona yumruk attı ve Begüm yere düştü. Begüm'ün ağzı kanıyordu. Eylül umursamadan devam ediyordu. Ali ciddi bir şey olduğunu anlamıştı ve Eylül'ü arkasından tuttuğu gibi geri çekti. Sakinleşmesi için kulağına fısıldıyordu.

"Sakin ol sevgilim..bebeklerimiz için.."

Eylül yavaşça nefesini düzene soktu. O sırada Derya ve Deniz geldi. Eylül Ali'nin kollarında, Begüm ise yerde ağzı kanamış yatıyordu. En fazla kan görünce bayılmış olabilirdi.

Derya:Eylül!
Eylül:Ne yaptığını bilseniz böyle demezdiniz ama!
Deniz:Ne yaptığı umrumuzda değil! Vurmaman gerekiyordu.
Eylül:Kocamı öperken sessiz kalmamı beklemeyin benden!
Ali:Hayatım tamam. Sakin ol..
Eylül:Ne sakini yaa!
Derya:Begüm ne yaptın sen yaa! Böyle mi konuştuk?
Begüm:Istediğimi yaparım. Ayrıca pişman da değilim. Tek engel Eylül!
Eylül:Ya bi git yaa! Olmayacağını bile bile öptün kocamı!
Ali:Kızlar Begümü götürün şuradan hemen!
Deniz:Tamam Ali abi. Begüm bizde.
Begüm:Geri geleceğim ama!
Eylül:B*k gelirsin sen bi daha!
Şule:Ne oluyo yavrum!?
Eylül:Kızın kocamı öpüyor!
Şule:Begüm mü!
Eylül:Başka da mı var?
Sule:Kızım sen merak etme. Ben onunla ilgileneceğim.
Eylül:Sonunda..

Dedi. O sırada Eylül sinirine yenik düştü ve kendinde güç bulamayıp yere düştü. Ali de onunla eğildi. Eylül biraz zor nefes alıyordu.

Ali:Hayatım bebeklerimi için nefesini düzene koy lütfen.
Eylül:D..delireceğim en s..sonunda.
Ali:Özür dilerim..
Eylül:Sen bir şey y..yapmadın ki sevgilim. Ben gördüm.
Ali:Bunlar da var.

Dedi ve telefonuna kaydettiği videoyu gösterdi. Ali haklıydı. Her şey Begüm'ün başının altından çıkmıştı. Eylül nefesini düzene koydu. Artık daha iyi nefes alıyordu. Aşağıdan yeni uyanmış Oğuz geldi.