AMIRA'S POV
Hindi dapat ganito pero namimiss ko na si mr.linc!!! Tahimik lang akong nakasandal dito sa headboard at nilaro lang ang mga kamay. He never show up again.
Nagalit ba siya dahil sa bintang ko sa kanya kahapon? If he just know I went to our altar last night and begged for forgiveness. I know it wasn't him. If he'll apologize again I think I can f-forgive him.
"Yaya hindi pa ba talaga umuwi si papá?" tanong ko sa kanila na nakatayo lang sa labas ng pinto. Kanina pa sila dyan at ni hindi man lang tumapak ng isang beses dito sa loob ng kwarto.
"Ahh miss wala pa po eh"
"Si kuya?" lumingon na ako sa kanila pero dumako lang ang tingin ko sa salamin kung saan ang mga polaroid pictures ko. Nandun ang kaisa isang litrato namin ni mr.linc. I supposed not to miss him!!
"H-hindi pa din po miss amira eh" bumuntong hininga ako at nakayukong tumango "Pero ang alam po namin magkasama sila nina sir ace"
"What's with him?" napaayos ako ng upo nang marinig ang boses ni mr.linc. Lumingon sila sa ibang direksyon kaya baka nandun siya. He will show up now after the last time he apologized to me?!!!
"Kuya may tinatanong lang si miss amira" nakikita ko na siya ng konti kaya dahan dahan na akong humiga at nakinig lang.
"Aahh sige ako na bahalang magbantay sa kanya. I think z needs your help"
"Sige"
"Still doubting me?" tinignan ko lang siya at tinaasan ng kilay. Nagdalawang isip pa siya kung uupo ba sa tabi ko o hindi "I'm really sorry miss amira. I really miss you"
"And I-I didn't"
"I admit it, now, will you forgive me?" hindi ako kumibo. Namiss ko din siya diba? Did he read my mind earlier? "I will fetch your father. I just thought if you will stick on me I can bring you th--"
"Isasama mo ko sa pagsundo?!" hindi pa siya na natapos ay tumayo na ako habang hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. Hinawakan niya agad ang isang kamay ko para hindi ako mahulog dito sa higaan.
"Be careful!" mabilis akong kumapit sa kanya habang nakapalibot ang mga paa ko sa bewang niya "M-miss amira?"
"You are forgiven! As you said I will stick with you!" nakangiting sabi ko. Inayos pa niya ako sa pagkakabuhat at tumawa ng konti. Para akong nakaginhawa dahil sa wakas nasabi ko na ring napatawad ko na siya!! Now I can do this freely because we are fine!!
"A-a-are you sure??"
"Quick! Change my bandage and put some powder at my back then we will go! Hurry mr.linc!" masayang sabi ko. Naglakad agad siya sa tapat ng drawer kaya humarap na ako sa kanya para gamutin ang sugat "Quick! Quick! Quick!"
"Don't move" tumango lang ako at hinayaan siyang gamutin yun. Tinignan ko lang siya na parang uneasy pa rin "N-napatawad mo na ako?"
"Unless you'll bring me to his place" pagtukoy ko kay papá. Nagulat ako ng konti nang halikan niya ang tuktok ng ilong ko.
"I know I can bring you there so I am already forgiven" napangiti pa ako kaya tumingin siya doon na parang sinisiguradong maayos na nga kami.
Ilang minuto pa ay tapos na siya kaya sinandal ko muna ang baba sa balikat niya para malagyan din ng powder and likod ko.
"Y-you d-don't want to g-get down?" mabilis akong umiling at humarap ulit sa kanya habang mahigpit na nakapalibot sa batok niya ang mga braso ko.
"I don't care if I look like a koala but I want to stick with you!~ Let's go!"
BINABASA MO ANG
Someone's special (COMPLETED)
General Fiction'Family should love each other' pero paano kung isa sa pinakamamahal mo ang sisira sa salitang 'pamilya'. May darating at meron ding aalis. Ano kaya ang mangyayari sa buhay ni amira? Lalaban ba siya o hahayaan silang abusuhin siya?
