Doreen and Dylan yung nasa picture ---->
---
Doreen’s POV
Hanggang ngayon di ko parin lubos maisip kung bakit ganun lang kadali para kay Clyde sabihin yun sakin. Nababaliw na ba sya ?
Nahihibang ?
O takas sa mental ?
Sya ba talaga yung dating Clyde ?
Actually naiinis ako sa kanya. Bakit kailangan pa nyang bumalik.
Okay naman na ako ah ?
Bakit ? Pinaparusahan na ba ako ?
I hate him for leaving me tapos magkikita kami at ganun ang sasabihin nya.
Tss. 3 linggo na ang nakakaraan ng mangyari yung pagkikita namin sa Batangas at hanggang ngayon nilalamon parin ako ng mga katanungan -_-
Flashback
“Date me Again Doreen. Second Chance is all I want.”
H-ha ? Bakit nya sinasabi ‘to ?
Tinanggal ko ang pagkakayap nya sakin.
“Ganyan nalang ba kadali sayo ang lahat Clyde ? Sa tingin mo kakalimutan ko nalang yung dati ?” sinabi ko sa kanya.
“That was 4 years ago Doreen.” Sagot nya sakin.
“Yeah Right ! That was 4 years ago and I’m blaming myself because I can’t just forget that easily Clyde.It’s not just easy for me Clyde. Please. Let’s Stop this.”
“So what you’re thinking about me ? That I already forgot all that stupid things ?” galit ang nakikita ko kay Clyde.
Bakit sya umaaktong ganito ?
“Na kinalimutan ko nalang yun ng ganung kadali ? Na kinalimutan na kita ?” tanong pa nya ulit.
“Bakit Hindi ba ?” mahinang sagot ko nalang.
“Of course not ! Alam mo yun !? Ang tanga tanga ko nga kasi hanggang ngayon,Mahal na mahal parin kita Doreen !”
Nraramdaman ko na namang tutulo na ang mga luha sa mga mata ko.
I can’t take this. Masyadong marami ang nangyayari, Di na kaya ng utak ko.Pinipilit kung intindihin ang mga nangyayari ngayon pero hindi ko kaya. Halo halong emosyon ang lumalamon sakin ngayon.
“Cut it out Clyde. It’s not about you. It’s me.”
Bago pa man nya makita na tumulo ang luha ko ay umalis na ako. Pero bago ko buksan ang pinto ng kwarto nya ay nagsalita sya.
“It’s also about me Doreen. Don’t act like you don’t care.I know you. Don’t show me the Doreen I knew 4 years ago.”
End of Flashback
Napabalikwas nalang ako sa kinahihigaan ko ng tumunog ang doorbell ng Condo Unit ko.
Di na ako nakatira sa dating bahay namin. Wala narin naman ako maasahan dun lalo pa’t magisa nalang akong namumuhay. Indepent na ako.
Mga magulang ko nasa Busan parin, sinusuportahan lang nila ako lagi sa kung anong gusto ko.
Lalo pa ngayon may sariling trabaho na ako bilang Executive Director ng isang malaking kompanya. Ayos narin sakin yun.
BINABASA MO ANG
Still You
Teen Fiction“Akala ko pag mahal nyo na ang isa’t isa, kayo na FOREVER. Pero di pala ganun kadali yun kasi nothing lasts FOREVER.” –Doreen
