Soluksuz Tutku

16

Şaşkınlık mıydı hissettiğim yoksa başka bir şey miydi? Alkan'ın sevgilisini yeni öğrenmişken şuan tam karşımda duruyordu. Cidden hayat bu kadar garipti. O kızın varlığını saatler öncesinde öğrenmiştim. Şimdi ise onun gözlerine bakıyordum.

Ürperdim.

Kız gerçekten de güzeldi. Kumral saçları uzundu ve düz bir şekilde omuzlarından dökülüyordu. Gözleri mavinin en koyu tonlarındaydı. Rengi o kadar netti ki insanın durmadan gözü orada oyalanıyordu. Vücut hatları her erkeğin isteyebileceği bir yapıya sahipti.

Benden güzel olduğu kesindi ama önemli olan Alkan'ın ne düşündüğüydü. Hem ben hangi sıfatla karışacaktım ki? Alkan ile resmiyete dökülmüş bir ilişkimiz yoktu. Sadece bebek için beraber duruyorduk ve bu inanılmaz rahatsız ediciydi.

Ceyda gözlerini benden aldı ve Alkan'a doğru çevirdi. Arkamdaki beden kaskatıydı. Bunu hissetmemek olanaksızdı.

"Neden geldin Ceyda?"

Alkan'ın sesi kabaca değildi. Tam tersine normaldi. Ceyda'yı burada gördüğüne şaşırmıştı ama anında kendisini toparlamasını bilmişti.

"Konuşmamız lazım."

Yerimde rahatsız olarak kıpırdandım. Burada fazlalık gibi mi duruyordum?

"Konuşacak bir şey yok."

Ceyda'nın bakışları kısa bir an bana kaysa da anında kendisini toparladı. Benden haz etmediğini şimdiden hissediyordum. Kızlar böyle şeyleri çok kolay sezerdi.

"Alkan, lütfen böyle söyleme."

Dudaklarımı ısırdım. Nasıl bir ortamdaydım ben? İki eski sevgili arasında duruyordum ve en kötüsü ikisi de eskiden birbirlerini delicesine seviyordu. Ceyda'nın hala sevdiği aşikardı. Peki ya Alkan? İşte bunu kimse bilemezdi. Ben Ceyda'yı bu kadar kısa zamanda unutabileceğini düşünmüyordum.

Kim bilir ne paylaşımları olmuştu? Hangi müzikleri beraber dinlemişlerdi? Hangi yemekleri yemişlerdi? Hangi yerleri gezmişlerdi? O kadar çok şeyi beraber yapmışlardır ki. İşte bunları duymak istediğim konusunda emin değildim.

Hem Alkan kendisi de söylemişti. Ceyda onu aldattığında baya üzülmüştü. Bu kadar üzülmesi için gerçekten de kuvvetli bir duygu içerisinde bulunmalıydı.

"Bu saatte burada olmamalısın Ceyda. Evine dön."

Ceyda'nın gözleri doldu. Üzülmüştüm onun için. Hangi duygular ile buraya geldiğini bilmiyordum ama Alkan'ı gerçekten de sevdiği belliydi. Bunu gözlerinde görebiliyordum.

"Bu kim peki?"

Beni göstererek sormuştu. Gerildim. Hem de iliklerime kadar. Alkan ne cevap verecekti? İtiraf edemesem de o cevabı duymak istiyordum. İlk defa biri tarafından önemsenmek istiyordum.

"Kız arkadaşım."

Ceyda'nın bakışları dondu. Bunu kesinlikle beklemiyordu. Olduğu yerde kalakalmıştı ve gözlerinden birkaç damla yaş istemsizce düşmüştü.

"Beni unuttun mu? Bu kadar kolay mıydı?"

Kapının önünde konuştuğumuz şeylere bak! Ceyda'yı anlayabiliyordum. Ben platonik birisi olarak çok acılar çekmiştim ve hayal ettiğim erkek hiç ummadığım tarz da biri çıkmıştı.

Ozan...

Hayallerimi yıkan ve beni umutsuzluğa sürükleyen birisiydi. Şimdi anlıyordum ki ben imkansızı sevmiştim ve kafamda yarattığım Ozan' aşık olmuştum. Bu beni zavallı yapar mıydı?