Jungkook to najprzystojniejszy chłopak w całym liceum. Do tego kapitan drużyny sportowej. Każda dziewczyna chce z nim chodzić lecz on nie jest zainteresowany związkiem na dużej. Woli zabawić się i zostawić. Tak było do czasu.
Pojawią się rozdziały o...
- Dzieciaku co ty robisz? Puść mnie!- zaczął krzyczeć. Wyglądał tak słodko kiedy próbował wyrwać mi rękę. Mógł bym tak patrzyć na niego godzinami.
- Uspokój się słodziaku.- powiedziałem z uśmiechem na twarzy.
- Nie jestem słodki. Puść mnie.- nagle chłopak złapał się znaku ulicznego i nie chcący go puściłem. Widząc te zaczerwienione policzka i delikatnie rozmierzwione włoski wyglądał tak słodziutko. Na ten widok moje serce przyspieszyło.
- Baekhyun idziemy dalej.- złapałem za jego nadgarstek. On szybkim ruchem wyrwał mi się.
- Zostaw mnie.- powiedział przez łzy. Uniósł głowę do góry i wskazał palcami na znak.- Widzisz na znaku pisze stop. Więc mnie nie dotykaj. Nie szukaj. Po prostu zostaw w spokoju.- Boże jaki on jest słodki. I jak ja mam zostawić taki skarb. On jest takim idealnym, kochanym, słodziutki, że nie da się przejść koło niego obojętnie. Zrobiłem krok do przodu, a on krok do tyłu. Zrobiłem kolejny ruch w przód on tym samym cofną się do tyłu.
- Hej, co tu się dzieje?- usłyszałem męski głos. Podszedł do nas nie jakiś chłopak. Był niszy ode mnie i ogólnie mniejszy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Miał blond włosy tak jak Baekhyun. Wyglądał trochę jak jego dziwna wersja. - Kim Ty jesteś?- spytał i podszedł do mojego blondynka i dotkną go w ramię. Od razu we mnie się zagotowało.- Chim nic Ci nie jest?- spytał przejęty. Wyglądali jak by się dobrze znali. Zbyt dobrze.
- Kim Ty jesteś?- spytałem zdenerwowany. Nieznajomym popatrzył się na mnie morderczym wzrokiem.
- Nie twoja sprawa małolacie.- dlaczego oni mnie nazywają małolatem. Czy aż tak wyglądam młodo.- Spierdalaj już!- powiedział pogardliwym głosem. Nie wiedziałem co robić. Patrzyłem na boldyna, który wyglądał na mocno przestraszonego.
- Zostaw mnie Jungkook.- mówiąc to pojedyncze łzy spłynęły po jego policzkach. Chciałem za nim pobiec ale za mnie zrobił to tamten. Pewnie to jego chłopak. Ale ja jestem głupi. Nawet go nie znam, a rzucam się na niego jak jakiś zwierz. Masakra. Wróciłem do domu. Od razu ściąłem niewygodny mundurek i wziąłem szybką kąpiel. Przebrałem się w coś luźniejszego ale zarazem eleganckiego bo przecież idę dziś na imprezę. Mam zamiar upić się i zapomnieć o tej głupiej sytuacji. Biedny chłopak mogłem trochę inaczej do niego zagadać. Jego przestraszony wzrok wbił mi się w pamięć. Ej, stop skąd zna moje imię skoro mu się jeszcze nie przedstawiłem. To jest dziwne. Czy ja go już kiedyś poznałem? Z zamyśleń wyrwał mnie dzwonek z telefonu. Nawet nie popatrzył na połączenie tylko odebrałem. To był mój błąd.
- Dzień dobry Jungkook. A raczej masz przesrane. Co Ty kurwa wyprawiasz?- odsunąłem telefon od ucha. Dobrze znam ten głos to mój menadżer. Japierdole.
- Nie mam teraz czas.- powiedział niewzruszony. Kiedy się rozłączałem usłyszałem.
- Ty gówniarzu nie marz kur...- westchnąłem głośno. Gdy już miałem rzucić telefonem na ogromny narożnik znów ktoś zadzwonił. Tym razem był to Sehun mój najlepszy przyjaciel.
- Hej, Kooki. Idziesz na tą imprezę do Jisoo?
- Pewnie.- od razu domyślałem się czego on chce. - Zgaduje, że chcesz żebym po Ciebie podjechał.
- Było by wspaniale.
- To będę po co nie za jakieś 30 min
Skip time
Głośną muzykę było słychać już przed domem. Weszliśmy do środka i od razu przywitała nas gospodyni.
- Hej, Jungkook. Cześć Sehun. Chodzicie napijcie się czegoś.- poszliśmy do kuchni. Tam było mnóstwo ludzi. Dziewczyna pokazał nam gdzie jest alkohol i poszła przywitać innych gości. Podeszłe do lodówki i wyciąłem z niej butelkę soi. Wziąłem dwa kubki i nalałem sobie i swojemu przyjacielowi.
- Jakie masz plany na dziś?- spytał chłopak popijając drinka.
- Zawsze mam.- puściłem mu oczko.- Mam zamiar się nachlać i przelecieć kogoś.- napiłem się alkoholu.
- Uuuu. Patrz jacy przystojniacy przyszli.- usłyszałem za sobą. Odwróciłem się w ich stronę.
- Aż tak wam się podobamy.- zaśmialiśmy się obydwoje.
- Co nie? Nie chodziło nam o was durnie tylko o tamtych dwóch chłopakach.- wskazał palcem w stronę drzwi. Odwróciłem głowę w tamtą stronę i zobaczyłem...
*** Bardzodziękujęza gwiazdki. Każda jedna sprawi mi ogromną radości. Jednak zwykły jeden komentarz jest dla mnie czymś niesamowity za co bardzo dziękuję.
