Finding Ms. Right

Chapter 2: Hater of Feminines

ZILD

I throw everthing na mahawakan at makita ko. Galit na galit ako ngayon!

"Hindi ba natin siya pipigilan? Baka masira niya lahat ng gamit dito sa tambayan natin"

"Hayaan mo siya magwala. As if papapigil yan"

"Nagwawala kasi nasuntok! Hahaha!"

"Oy wag ka nga Jay, hindi ka nga rin umubra dun sa babae kanina"

"Hoy! Pinagbigyan ko lang yun! Kawawa naman kung pinatulan ko"

"Oo na lang"

I glared at those three and they immediately shut their mouths. Magbubulungan na nga yung naririnig ko pa.

"Hindi matatawag na suntok iyon! Sobrang hina kaya!" sigaw ko sa kanila.

"Weh? Naghalikan nga kayo ng sahig eh!" mabilis kong hinablot ang mga cd ng video games at binato kay Jay.

"Shit!"

"Shut up or I'll break your neck" I said and threw a dagger look.

Damn that girl! Anong karapatan niyang suntukin ako!? Alvarez ako! Alvarez! At isa lang siyang hamak na estudyante dito tapos ang lakas ng loob makipagsagutan sa akin! I will surely make her pay for making me look funny infront of everyone.

~~

Dahil sa sobrang badtrip ko sa nangyari kanina. Buong araw akong tumambay sa tambayan namin at hindi na umattend ng classes. Hindi rin naman nila ako papagalitan. I can do whatever I want to do in this school and they can't do anything about that. Subukan lang nila at gagawin kong impyerno ang buhay nila.

Pagkauwi sa bahay ay sinalubong ako agad ng mga bubwit.

"Kuya! Kuya you're here!" masiglang bati sa akin ng 6 years old kong kapatid na babae.

"Kuya!" akmang yayakap naman sa akin ang isa ko pang kapatid na 3 years old na lalaki pero umiwas ako agad.

"Stop pestering me kids" I coldly said at umakyat na sa kwarto ko. Nanlumo ang mga mata nila at narinig ko ang pag-iyak nila ng paakyat na ako. Napaismid na lang ako. I don't care if they cry or kill theirselves right at this moment. Magkadugo lang kami pero hindi ko sila tinuturing na kapatid. Bahala sila sa buhay nila.

Kakahiga ko pa lang sa kama ay may kumatok na agad sa pinto ng kwarto ko. I didn't mind at nanatiling nakahiga.

Narinig ko na lang ang pagbukas non at napatayo ako ng makita ang mayordoma ng bahay na ito.

"Zi-"

"Who gave you the rights to enter my room?" nakita kong sandali siyang napalunok ng tinignan ko siya ng masama. "Leave" tipid kong utos sa kanya.

Narinig ko siyang bumuntong hininga at palabas na sana ng lumingon siya sa akin.

"Alam ko naririndi ka na sa mga sinasabi ko pero uulitin ko ulit sayo. Walang kasalanan ang mga kapatid mo sa mga nangyari noon kaya sana bigyan mo ng chance ang mga bata at ang sarili mo na malapit sayo. They want to be close to you and why don't you give them a chance?" she said ang smiled at me before totally leaving my room.

"Sana ganun lang kadali iyon Yaya Cassy" I murmured.

Humiga ako ulit and took a deep breath. I really hate girl, ladies, and women. Mga pasakit lang sila sa lipunan at ang alam lang nilang gawin ay saktan ang mga lalaki.

Ilang taon na ang nakalipas pero hanggang ngayon, nandito pa rin yung sakit .   

       ***FLASHBACK***