••| EKSİK YANIM|••
Mutluydu.Eğer mutluluk buysa çok çok mutluydu çok şükür ki.
Daha bir kaç ay önce evlatlık olduğunu öğrenmiş olmanın acısı yetmezmiş gibi birde hasta olduğunu öğrenip yıkıldığını , toparlanamayacağını sanarken şimdi her şeyin geride kalmış olmasına gülerek bakıyordu Ezra.
Şimdi tüm o sıkıntılar geçmişin sayfalarının arasında kaybolurken Allah yazdı ise Yekta ve bebeğiyle beraber güzel günlerin onları beklediğine inanıyordu.
Ezra düşüncelerinden sıyrıldı ve gülümseyerek ifadesizce arabayı süren eşine baktı. Ondan bir şeyler sakladığını hissediyor ama sormaya bir türlü cesaret edemiyordu. Çünkü saklıyorsa bunun bir sebebi olmalı diye düşünüyor ve zamanı geldiğinde anlatacağını da biliyordu. Ezra tüm bu düşünceleri kenara iterek eşine seslendi.
"Yekta?"
Yekta, eşine gülümsemeye çalışarak bir bakış attı ve tekrar yola döndü.
"Efendim nar çiçeğim?"
Ezra, sağ elini hala düz olan karnının üzerine koydu. Diğer elini de Yekta'nın eline koyarak,
"Bana neden nar çiçeği diyorsun ?"
Diye sordu masumca.
Yekta'nın boğazından erkeksi bir kıkırtı döküldü. Ezra kaşlarını çatarak eşine baktı ve ellerini göğsünün üzerinde bağlayarak,
"Gülecek ne var ben anlamadım."
Dedi. Yekta,
"Sen meraklı bir çiçek olmaya başladın sanki o yüzden."
"Hıh sanki merak etmek günah."
Dedi Ezra aklından da 'Ne vardı sanki merak ediyorsam' diye geçirerek. Yekta,
"Tamam tamam küsüpte çatma kaşlarını hemen. Yakışmıyor sana çatık kaş."
Dediğinde Ezra kaşlarını daha fazla çatarak ona baktı. Hamileliğin ona getirdiği şeylerden biri de durduk yere tutan inatçılığı idi. Yavuz, eşini daha fazla üzmemeye karar vererek,
"Tamam çiçeğim sen meraklı değilsin sadece ben fazla odunum."
Dedi kendinden ödün vererek.
Ezra'nın sureti anında eski haline gelip yüzü yine o muhteşem gülüşe esir oldu.
"Ha şöyle yola gel . Şimdi anlat bakalım nedenini. "
Dedi ardından Ezra. Yekta bir anlığına ağzı açık bir şekilde eşine baktı. Gözlerini kırpıştırarak tebessüm etti ve gözlerini tekrar yola çevirdi. Beraber geçirdikleri her yeni günde eşinin bir farklı yönü ile tanışıyordu Yekta. Ve bundan da çok mutluydu.
"Sana çarptığım gecenin gündüzünde..."
Dedi Yekta acı dolu bir sesle. Ardından derince yutkunarak devam etti.
"Radyoda alelade bir şarkı kanalı açtım ve orada çalan şarkının nakaratında geçiyordu. Seni gördükten sonra ne zaman aklıma düşsen arka fonda bu şarkı çaldı... Belki saçma gelecek ama ben dün gördüğü kızı hemen aklından çıkaran , gördüğünde değil hatırlamak anımsamayan bi adamdım... "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nar Çiçeği
Spiritual~TAMAMLANDI~ 🌿🌿🌿 Yekta Karam; Onu gördüğü ilk an hayatını değiştireceğinden habersizce onun sevdasını bağlamıştı yüreğine . Kara balçıklara bulanmış kalbinin üzerine ördüğü tuğlaları bile isteye kendi elleriyle yıkmış ve en sonunda asıl huzur'a...
