••|İMTİHÂNIM|••
İyi Okumalar💕
Yekta Karam'dan
Bittiğim yerdeyim.
Kurumaya yüz tutmuş yaralarımın oluk oluk kanadığı yerdeyim.
Silahı havaya kaldırıp hınçla bir kaç el daha sıkarken onun acı dolu çığlıkları kulaklarımı tırmalıyordu.
Elimde ki silah yerle buluştuğu anda depoda tok bir ses yankılanırken gözlerimi acı içinde buruşan suratından ayıramıyordum.
O benim en saf duygularımın çamurlu yüzü.
O benim kırık yanım...
O benim çocukluğumun katili...
İçimde ki öfke fırtınası alev alev yanmasına rağmen onu vuramamıştım.Katilimin sonu olamamıştım.Haklıydı. Vicdanım son anda öfkeme hakim olmuş ve sadece bacağına sıkabilmiştim.
Onu öldürmesemde bedeninde ömür boyu sürecek olan bir hasara yol açmıştım.İçimde ki fırtına dinmiş miydi?
Hayır...
Fazlasını yapıp ona daha fazla acı çektirmek istiyor muydum?
Evet.
Ama bir yandan da ruhum bunu kaldıramayacak kadar yorgundu.
Gözlerimi yere devrilmiş sandalyenin üzerinde çırpınan adamdan çekip ellerimi saçlarıma geçirdim.
Deponun içinde sağa sola anlamsızca gezinmeye başladım. Kulaklarım uğulduyor , o adamın anlamsız kelimleri vızıltı gibi geliyordu.
Daha sonra başımın döndüğünü ve gözlerimin bulanıklaştığını farkettim.
Son anda depoda tunacak bir yer bulup duvara yaslandım .Gözlerimi tamamen kapatıp bu anlamsız şeyin geçmesini bekledim.
Bir kaç dakika sonra biraz kendime geldiğimde savsak adımlarım beni yerde çırpınan adamın yanına götürdü.
Yerde adeta kendini parçalayan adamın yanına vardığımda yanaklarım kendiliğinden harekete geçtip gülümsediğinde tek dizimi kırarak yere eğildim.
Yüzünün ve gözlerinin her santimetresinden nefret ve acı akıyordu sanki.
O fazlasıyla acı çekiyordu.
Silahı ateşlediğim an yeni yeni yeşeren sadist yanım bana bir göz kırparken ; acıdan kısılmış sesiyle konuştu.
"Ne ol...oldu? Vicdanın beni öl..öldürmeye el vermedi mi? "
İçimden kopup gelen kocaman kahkaha boğazımı yırtıp depoda yankılandı.
Biraz haklı olsa da bunu ona göstermeye hiç niyetim yoktu.
Gülüşümü kesip gözlerimi gözlerine kilitledim.
"Ölmen demek kısa süreli bir acı çekmen demek. Ama bu..."
Diyerek oluk oluk kan akan bacağını gösterdim.
"Bu ömür boyu acı demek."
Dediğimde bana doğru atılıp bana zarar verecek her hangi bir hamle yapmaya çalıştı.Hemen ayağa kalkıp acıyan gözlerle ona baktım.
"Eserine iyi bak BABA! Bugün burada yaşadıklarının tüm sorumlusu sensin. Gurur duy."
Diyip yerde ki silahı aldım ve arkamı dönerek çıkışa yöneldim. Daha bir kaç adım atmıştım ki arkadan onun acı dolu sesi depoda yankılandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nar Çiçeği
Espiritual~TAMAMLANDI~ 🌿🌿🌿 Yekta Karam; Onu gördüğü ilk an hayatını değiştireceğinden habersizce onun sevdasını bağlamıştı yüreğine . Kara balçıklara bulanmış kalbinin üzerine ördüğü tuğlaları bile isteye kendi elleriyle yıkmış ve en sonunda asıl huzur'a...
