12.BÖLÜM

13.2K 523 52
                                    

Neden barutun gidişiyle gözlerim doluyordu ki, o benim için bir yabancidan farksız halbuki nede olsa birbirimizi tanıyalı daha çok bile olmamıştı.
Galiba duygusalligim bu aralar tavan yaptı.

Bilegimden tutup beni kendi bedenine yapıştıran serkanla gözlerim sonuna kadar açılırken serkan nefes nefese ilk önce dudaklarima sonra bana bakarak" o çocukla aranda ne var"demesini umursamadan kollarından kurtulmaya çalıştım. belli ki bırakacağı yok kaşlarimı catarak" bırak beni serkan" dedim bağırarak, sesim boş alanda yankı gibi yüzüme carparken serkan dahada yüzünü yüzüme yaklaştırıp" onunla aranda ne var dedim cansu" diyince yutkunmadan edemedim şuan yüzünde bariz bir öfke vardı.

Kekeleyerekte olsa konusmaya başladım" seni ilgilendir...dirmez ki..kim olduğu"serkan bileğimj dahada sıkarken inleyerek " bileğimi acıtıyorsun" dedim yüzümü buruşturarak, serkan gözlerindeki pismaligi tekrar ortaya çıkarırken yutkunarak" sende benim kalbimi acıtıyorsun" diyip bileğimi birakisini hayretle izledim ne oluyordu bu çocuğa sanki beni bırakan o değildi.

"Benmi acitiyorum...unuttunmu sen beni bıraktın hemde çok adice" diye bagirirken  serkan oflayarak saçlarını dağıttı sonra bana dönerek"pişmanım cansu. ..hemde hiç olmadığım kadar, yaa köpekler gibi pişmanım" dedi ve yanıma mesafeli bir sekilde yaklaşarak " seni özledim" ve biraz daha yaklaşıp" barbi Bebeğimi özledim" dahada yakinima geldi yine dip dibe duserken omuzlarimdan tutup alnini alnıma dayayarak" bizi özledim" dedi fısıltı gibi yavaş yavaş yine onun büyüsüne kapiliyordum ama bu olamazdi, olmamalıydı Dudağıma doğru eğilirken" seni  benim yapan dudaklarını özledim" dedi son kez fısıltı şeklinde tam dudaklarima yapisacakken gözlerime yine o terk edişi gelince biraz gerileyip dudaklarimizin arasina elimi koydum oda normal olarak elimi opmus sayıldı.

Geri geri giderek" artık biz diye bişey yok serkan" serkan etrafinda göz devirip saçını kurcalayark dibinde olan topa sertce vurarak okulun arka bahçesine yollarken" o çocuk yüzünden mi ...sevgilimisin o picle" diyince ofkeyle kaşlarimı çatıp " hayır tabikide onla sevgili değiliz...ama senlede degiliz" dediğimde serkan bir anda heyecanla" yani onla aranda birşey yok" dediğinde olumlu anlamda kafa sallarken o ani ruh değişimlerini bir süre daha yaşayıp" neden yedi gol attık biliyormusun" diyince olumsuz anlamda bu seferde kafa salladim açıkçası gol falan pek umrumda değildi.

Serkan siritarak ellerini cebine koydu ve dudagini yalayarak"dahada atardikta bizimkilere maç başlamadan önce barbi bebeğimin uğurlu sayısından fazla gol atmak yok ne bi fazla ne bi eksik"  diyince istemsizce bu hareketini romtik bulurken konuşmaya devam etti"haa ama tabi o picide alt etmek istediğim gercegide var...o golüde nasıl atti anlamadım zaten" diyince göz devirdim.ne kadar da kıskanç

Bilegimdeki saate bakıp" benim gitmem lazım en azindan öğle arasindan sonraki derslere yetisiyim" diyip ona bakmadan bi andanda yürürken serkan önüme geçerek" seni kaybettiğim gibi geri kazanacağım...unutma sen benim barbi bebegimsin" diyip siritarak at kuyrugu olan sacimdaki tokayi çıkararak ruzgarda ahenkle sallanan sari saçlarıma bakıp " ve bu barbiyi ben yarattim unutma" dedi saçlarımı gostererek ve hızla yanımdan ayrıldı...haklıydı bir çok huyumu o kazandırmıştı bana mesela saçlarımı açık tutma konusunu bile...

9.sınıf ( ikinci dönemin sonları)

Her zamanki gibi oflaya puflaya resim dersine gidiyordum oldum olası resim dersinden hoşlanmazdim zaten çöp adamdan başka birşeyi beceremezdim bile bir anda yolda omzuma atılan elle irkilirken bana siritarak bakan serkana döndüm bu çocuk beni uyuz ediyordu" napiyosun" dedim öfkeyle serkan bağlı olan saçımın üstünden saçımı karistirarak" barbimle resim sınıfına gidiyorum " dedi ay bi insan hicmi uslanmazdi...barbu lafindanda nef-ret   e-di-yo-rum diye hayrkirdim icimden dıştan ise sadece bir oflama çıkmıştı.

Sınıfa hoca girdiğinde selam verirken bir yandanda bu resim dersimizdeki konuyu açıklıyordu" gençler bu haftaki konunuz serbest herkez istediği birşey cizsin" diyince ben en kolayindan bir vazo çizmeye düşünürken resim tahtamin üstüne oturdum...herkese ait bir alan vardi sınıf çok genişti..

Resmimin yarisinda  serkan yan tarafıma oturarak  saçımdaki tokayi çıkarınca dagilan saçlarımla şaşkınca olduğum yerde kizarmaya başladım. pek saçını açan tipelrde bi kız değildim ya topuz yada at kuyrugu gibi şeyler yapardım sacimda ve bu okula geldigimden beru ilk sacimi acisimdi can arkadan ıslık çalarken birkaç kız fısildasmaya baslayinca kaşlarimı catarak elindeki tokayi almaya çalıştım ama birakmamısti bur türlü en sonunda elimi belime koyarak" derdin ne senin versene şu lanet tokayi"dedim.

Serkan siritarak yerine oturup" bu toka artık bana senin hediyen olsun" dedi sonra eline fırçayi alarak" hem böyle daha güzlesin..benim modelimde açık saçlı olmalı" diyince kaşlarimi havalandirarak " neyin neyin" dedim hayretle o ise dahada sinir bir şekilde sırıtıp"hoca serbest resim değilmi ben seni cizicem barbi bebeğim" diyince biraz nazlansamda hoşuma gitti vede sonuç olarak cizmesine birsey demedim.

Resim bittiginde heyecanla bana döndürüp sagdan gözüktüğü kadar yüzüme serim çizen halimi yapmıştı saclarimla o zmn ilk defa grurlanirken serkan elinu omzuma atarak" saçlarını genelde sal babir sana yakışıyor" diyip göz kirparken hoca saskinca resme bakıp" bunu dışardaki panoya asalim altına ismini yaz serkan...okulumzda bir ressam doğuyor" derken serkan ise onu umursamadan bana bakıyordu...o andan sonra durmadan saçımı açık birakacagima dair kendime söz verdim ve gulumseyrek ilk defa serkanin yanağına küçük bir öpücük bırakıp kizarmadan once oradan ayrıldım.

BUGÜN

o benim çoğu ilkimin basiydi galiba, o saçımı ilk saldigim an aklıma gelince istemsizce gülümseyerek okulun yolunu tuttum.

Hadi bakalım birazda barutla uğraşalim...



                     YORUM
        
                          ♣
 
                       VOTE

SERSERİ (barca) - TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin