Τα δάχτυλά του σχηματίζουν το γνωστό μονοπάτι που έχουν απομνημονεύσει πάνω στα φθαρμένα κουμπιά του τηλεφωνικού θαλάμου, αφήνοντας υγρά ίχνη στο πέρασμά τους.
Ο Άρης, που είναι βρεγμένος από την κορυφή έως τα νύχια, ήλπιζε ότι το υπόστεγο πάνω απ'το δημόσιο τηλέφωνο θα του παρείχε ένα είδος προστασίας απ'την ασταμάτητη βροχή που πέφτει θυμωμένα και γρήγορα απ'τον ουρανό εδώ και ώρες, αλλά, απ'ότι φαίνεται, ο χώρος κάτω απ'τη σκεπή παραείναι στενός και το μισό του σώμα βρίσκεται ακόμα απ'έξω, στο έλεος του κατακλυσμού.
Κεραυνοί και άλλοι απόκοσμοι ήχοι αντηχούν στο βάθος την ώρα που τοποθετεί το ακουστικό στο αυτί του ( όχι τόσο κοντά ώστε να το ακουμπάει, γιατί το τηλέφωνο δεν παύει να είναι δημόσιο ). Η γραμμή χτυπάει συνεχόμενα για μερικές στιγμές, μέχρι που μία γνώριμη αντρική φωνή μεταφέρεται μέσα απ'το ξεχαρβαλωμένο καλώδιο του ακουστικού και αντηχεί αλλοιωμένη στο αυτί του Άρη.
«Ναι;»
«Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.»
Ο θείος του παραμένει ήσυχος στην άλλη πλευρά της σύνδεσης για κοντά ένα ολόκληρο λεπτό.
«Θεωνά;» ο Άρης χτυπάει λιγάκι το τηλέφωνο για να το κάνει να δουλέψει ‐ όχι πολύ δυνατά, επειδή υπάρχει μία μεγάλη περίπτωση με μία λάθος κίνηση να διαλυθεί σε κομμάτια.
«Άρη; Εσύ είσαι, σωστά; Μα‐‐ Τι αριθμός είναι αυτός;»
«Σε παίρνω από δημόσιο τηλέφωνο, δεν θέλω να ανοίξω το κινητό μου ακόμα γιατί μπορεί να παρακολουθείται.» του εξηγεί βιαστικά, φωνάζοντας πάνω στο ακουστικό επειδή ο θόρυβος της κλιμακούμενης βροχής επεμβαίνει σε κάθε του λέξη.
«Πού στο καλό είσαι;»
«Στο Ναύπλιο, άφησα τ‐‐»
«Πού;!» ήχος από γυαλί που σπάει ακούγεται στην άλλη γραμμή και ο Άρης φαντάζεται ότι ο
θείος του μάλλον έριξε τον καφέ του κάτω ή κάτι τέτοιο. «Σε ποιό Ναύπλιο;»
«Υπάρχουν πολλά;»
«Όχι, μόνο ένα, κοντά στην Πάτρα.» ο Θεωνάς δεν αντιλαμβάνεται καν την ειρωνεία στον τόνο του Άρη, λογικά λόγω της βροχής.
«Εκεί πάω. Θα έρθω Θεσσαλονίκη με τρένο, αναγκάστηκα να αφήσω το αμάξι μου σε ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο σε περίπτωση που η αστυνομία είδε τις πινακίδες.»
YOU ARE READING
Η Λάθος Κόκκινη
Romance«Δεν εχει πλακα; Νιωθω σαν τη Μουλαν!» «Ναι, μονο που η Μουλαν δεν ντυθηκε σαν αγορι για να ξεφυγει απ'τη γαμημενη αστυνομια, ουτε την κυνηγουσε η Μαφια επειδη ο απαγωγεας της ληστεψε ολοκληρο τον τραπεζικο λογαριασμο τους και τωρα τρεχει μακρια μαζ...
