LFD 1: Cruel Husband (COMPLETED)

CHAPTER 9

Sharalyn was busy doing bacon sandwich when Venom came in inside the kitchen area.

"Oh! Bakit mo iniwan ang mga kaibigan mo sa sala? Baka hanapin ka nila" aniya habang hinihiwa ang sandwich sa dalawa.

She didn't heard anything not until she felt the strong arms wrapped around her waist.

"W-what are y-you doing, Venom? Baka may makakita sa ginagawa mo" she said with a trembling voice.

"They won't enter this kitchen area because I said so."

She stopped and she gulped when she felt his lips touch her bare shoulder. She's wearing an off shoulder.

"Venom..." she said in low voice.

"Natatakot ka ba sa 'kin?" He asked huskily then move his body closer to her.

Dumiin ang pagkakahawak niya sa gilid ng island counter nang maramdaman niya ang katawan nito sa likuran niya.

"Answer me, Shara. Takot ka ba sa akin?" He asked once again.

She let out a deep breath before she gave her answer. "No. I'm not."

He smile on what he heard and he was about to say something when she continue her sentence. "But I'm afraid to fall for you."

She felt him froze on what he heard.

Unti-unti niyang inalis ang mga brasong nakapalibot sa beywang niya at hinarap si Venom. "Hindi ako magiging takot sa 'yo... pero takot ako sa sinasabi nitong puso ko, Venom" she said and Venom remained silent, so, she continue. "Akala ko hindi na 'ko makakaramdam ng ganito matapos ng nangyari sa 'kin isang taon na ang nakakalipas... pero nagkamali ako. Hindi ko alam na posible pa pala talagang tumibok 'tong puso ko para sa iba."

"Stop."

Napalunok siya nang marinig ang malamig na boses nito. Nanatili lang itong nakatingin sa kawalan habang nasa harapan niya. Panay rin ang paghinga nito ng malalim.

"Hindi pwede" ani Venom sa mababang boses.

Parang may itak na tumarak sa puso ni Sharalyn dahil sa narinig mula rito pero pinatatagan niya ang loob niya.

"Alam ko..." aniya kaya napatingin ito sa kanya habang pilit ang pagkakangiti niya. "Alam ko naman na wala talaga akong mapapala kung ipagpapatuloy ko 'to. Kaya nga hanggat maaga pa lang pinipigilan ko na kahit na mahirap, eh."

Nahihiwagaan itong napatingin sa kanya na parang balewala lang rito ang narinig.

"Sige na, bumalik ka na do'n sa mga kaibigan mo. Mamaya kung ano pa ang isipin ng mga 'yon" aniya at tumalikod na para ipagpatuloy ang ginagawa niya kanina.

Saktong pagtalikod niya ay siyang pagkawala naman ng ngiti sa mga labi niya. Wala pa nga pero wasak na kaagad. Aniya sa sarili.

Samantala, wala namang nagawa si Venom kung hindi ang umalis sa kusina at muling bumalik sa mga kaibigan niya.

"Oh! Anong nangyari sa 'yo? Badtrip ka ata" puna ni Joshua na kinalingon naman ng mga kaibigan niya, napatingin ang mga ito sa kinauupuan ni Venom.