တိမ္​ဖံုး​ေကာင္​းကင္​ - တိမ်ဖုံးကောင်းကင် ( Completed )

အခန္​း ၁၄။ တရားခွင္

Zawgyi

သူမရွိ​တဲ့ ​ေန႔ရက္​​ေတြဟာ အင္​မတန္​ ျဖတ္​သန္​းရခက္​ပါသည္​။

သူ႔အခန္​းက ရ​ေနၾက အနံ႔သင္​းသင္​း​ေတြ​ေၾကာင္​့ သူဟာ ပန္​း​ေတြႀကိဳက္​​ေလာက္​မယ္​ထင္​မိသည္​။ အနံ႔သင္​းသင္​းရတဲ့ ပန္​းမ်ိဳး​ေပါ့။

သူ႔ကိုလြမ္​းရတာဟာ ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​ ဝါသနာ​ေတြတစ္​ခုၿပီးတစ္​ခုတိုးလာ​ေစသည္​။

သူ႔ကိုျပန္​​ေတြ႕ရတဲ့အခါ ကြၽန္​​ေတာ္​ဘယ္​​ေလာက္​ အလုပ္​ႀကိဳးစားထား​ေၾကာင္​​း ​ေျပာခ်င္​၍ ရွိသမ်ွ အစီရင္​ခံစာ အကုန္​ အလြတ္​ရလုနီးပါးဖတ္​လာတတ္သည္​။

ညညဆို သူ႔ကို ပံုျပင္​​ေျပာျပခ်င္​လြန္​းလို႔ ပံုျပင္​ဖန္​တီးလို႔ရမဲ့ စာအုပ္​မ်ိဳးစံု ယူဖတ္​ျဖစ္​လာသည္​။

သူျပန္​လာရင္​ ပန္​း​ေလး​ေတြ လွပ​ေနတာျမင္​​ေစခ်င္​လြန္​းလို႔ ပန္​း​ေတြကို ကိုယ္​တိုင​္​​ေရ​ေလာင္​း​ေပါင္​းသင္​သည္​။

ပိန္​လြန္​းတယ္​​ေျပာမွာစိုးလို႔ အစားမ်ားမ်ားစားရလြန္​းလို႔ ဗိုက္​က​ေလး​ေတာင္​ပူခ်င္​လာသလို။

ဘာျဖစ္​ျဖစ္​ သူဟာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျမင္​ရင္​ ျပန္​ခ်စ္​မိမလားဆိုတာ​ေလး ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​ပိစိ​ေလး​နဲ႔ အစစ တတ္​နိုင္​တာ အကုန္​ႀကိဳးစားျဖစ္​သည္​။

အလုပ္​မွာလည္​း အျမင္​မၾကည္​တာ သိပ္​မရွိၾက​ေတာ့သ​ေလာက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ႀကိဳးစားသမ်ွအရာထင္​လာသည္​။ အရင္​လို အတင္​းအဖ်င္​းလည္​း သိပ္​မၾကားရ​ေတာ့။ ​ေလးစား​ေသာအၾကည္​့မ်ားပင္​ ခံစားရသလိုလို။ ဒါဟာ ကြၽန္​​ေတာ့ဘက္​က မွန္​​ေနလို႔​ေပါ့​ေနာ္​။

ဟုတ္​သား ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ မွားခဲ့တာပဲ။ ဘာလုပ္​လုပ္​ အရာမထင္​ဘူးလို႔ အဆိုးျမင္​ခဲ့​ေတာ့ အရာရာ ​လူတစ္​​ေယာက္​နဲ႔မတူ​ေအာင္​ကို မလုပ္​သင့္တာ​ေတြ လုပ္​ခဲ့တာ​ေတြအမ်ားႀကီး။

အခု​ေတာ့ အခ်စ္​ကသင္​​ေပးလိုက္​သလိုပင္​။ အရာရာ အ​ေကာင္​းျမင္​လာသည္​။ လက္​နက္​ခ်ီလာသူကုိပင္​ အၿပံဳးမပ်က္​​ေတာ့။