တိမ္​ဖံုး​ေကာင္​းကင္​ - တိမ်ဖုံးကောင်းကင် ( Completed )

အခန္​း ၁၆။ ပ်ံသန္​းခြင္​့

Zawgyi

အိမ္​ကို​ေရာက္​​ေတာ့ ၆နာရီထိုးၿပီမို႔ အခန္​းဆီျပန္​ကာ ​ေရအရင္​ခ်ိဳးလိုက္​သည္​။ ညစာစားဖို႔ ဆင္​းလာ​ေတာ့ ႀကီးႀကီး​ေမက အဆင္​သင္​့ျပင္​​ေပးၿပီး​ေနၿပီ။

" ႀကီး​ေမ ​ေနာက္​ဆို စားပြဲႀကီးက်ိဳးက်​ေလာက္​​ေအာင္​ မျပင္​ပါနဲ႔ စားမဲ့သူက ကြၽန္​​ေတာ္​တစ္​​ေယာက္​တည္​းရယ္​ ကုန္​တာလည္​း မဟုတ္​ဘူး "
" အင္​းပါ ​ေမာင္​ၿငိမ္​းရယ္​ ႀကီး​ေမက အက်င္​့ပါ​ေနလို႔ပါ "
" ဟုတ္​ကဲ့ပါ ဟုတ္​ကဲ့ပါ ႀကီး​ေမ​ေရာ စားၿပီးၿပီလား "
" အင္​း သားစားၿပီး တင္​ထားခဲ့ ႀကီး​ေမျပန္​လာသိမ္​းမယ္​ "
" ဟုတ္​ကဲ့ "

တစ္​ပန္​းကန္​​သာသာ ​ေလးကိုအရသာမရွိစြာစားၿပီး​ေနာက္​မွာ ​ေၾသာ္​ ႀကီး​ေမလည္​း အသက္​ႀကီးလို႔ ဆားထည္​့ဖို႔​ေမ့ခဲ့တယ္​ထင္​တယ္​ ဟု​ေတြးမိလိုက္​သည္​။ လူငယ္​ပဲ အစားဂ်ီးမ်ားဖို႔ မသင္​့ဟု​ေတြးကာ ဘာမွမ​ေျပာ​ေတာ့ပဲ စားလိုက္​သည္​။

တစ္​ပန္​းကန္​မကုန္​ခင္​ ဗိုက္​ျပည္​့သလိုခံစားရ၍ ထမင္​းစားရပ္​ကာ အသီးပန္​းကန္​ကိုင္​ရင္​း စာၾကည္​့ခန္​းဆီ ထြက္​လာလိုက္​သည္​။ စာၾကည္​့ခန္​းသည္​ သူရွိစဥ္​ကလို ​ေႏြး​ေထြးၿမဲ။ စာအုပ္​မ်ား၏ အနံ႔မ်ားက သူ႔ကို ပင္​ပန္​းသမ်ွ ​ေလ်ာ့က်​ေစသည္​ဟု ခံစားရ၍ သူပင္​ပန္​းလာတိုင္​း စာၾကည္​့ခန္​းတြင္​ လာထိုင္​တတ္​သည္​က အက်င္​့တစ္​ခုလိုျဖစ္​​ေနၿပီ။

အသီးပန္​းကန္​ထဲမွ လိ​ေမၼာ္​သီးတစ္​စိတ္​ကို ​ေကာက္​ယူဝါးရင္​း ​ည​ေနက mail အ​ေၾကာင္​းက ​ေခါင္​းထဲ ​ေရာက္​လာသည္​။ လိေမၼာ္သီးေတြလည္းမခ်ိဳေတာ့ဘူး။

ဘာလို႔ ျပန္​မလာ​ေသးတာလဲဟင္​။ ကြၽန္​​ေတာ့ဆီ ျပန္​လာပါ့မယ္​ဆို။ ကြၽန္​​ေတာ့ကိုျမင္​ခ်င္​လို႔ ခြဲစိတ္​ခ်င္​တယ္​လို႔ ​ေျပာခဲ့တယ္​မဟုတ္​ဘူးလား။ ခ်စ္​ပါတယ္​လို႔​ေျပာခဲ့တယ္​မဟုတ္​ဘူးလား။

ဒါဆိုဘာလို႔ ကြၽန္​​ေတာ့ဆီ ျမန္​ျမန္​ျပန္​မလာရတာလဲ။ ခင္​ဗ်ားရဲ႕ သက္​ဝင္​လႈပ္​ရွား​ေနတဲ့ မ်က္​ဝန္​း​ေတြ ျမင္​ခ်င္​လွၿပီဆိုတာ မသိဘူးလားဗ်ာ။ ၿပံဳးရယ္​​ေနတဲ့ ပါးခ်ိဳင္​့​ေလး​ေတြမွာ ခိုဝင္​နားခ်င္​​ေနၿပီ။