Bakü'den büyük umutlarla Istanbul'a gelen Sofya'nın hayatı , görme engelli Umut'la tanıştıktan sonra tamamen değişir.
Onları ne bekliyor olabilir sizce?
Çoğu kişinin sahip olamadığı sıkı bir dostluk mu?
Yoksa kendilerinin bile farkında olmadıklar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hepimiz bildiği bir gerçek var. Ne zaman hayatınızda güzel bir şey olsa, mutlaka ardından bir felaket gelir. Hiç değişmeyen bir doğa kanunu gibi.
Sanki Tanrı eğer çok mutlu olursak , onu unutacağımızı düşündüğü için sürekli olarak kendi varlığını hatırlatma ihtiyacı duyuyor gibi. Ne kadar çok sıkıntımız olursa o kadar çok yardım dilenir , bir o kadar da dua ederiz. En azindan ben böyle düşünüyordum. Tecrübeyle sabitdi. Tıpkı bu günkü gibi..
Umut'lara vardığımda içim kıpır kıpırdı. Hem gergin , hemde mutluydum . Bu eve ilk kez o'nun kız arkadaşı olarak geliyordum. Ve insanların nasıl tepki vereceğini bilmediğim için beni biraz rahatsız ediyordu açıkçası . Yani elbette herkes üstü kapalı da olsa biliyordu. Ama bu utanmama engel mi ? Hiçte bile !
Kapıyı tıklatıp, beklerken kendime çeki düzen verdim. Karşımda bir bakışıyla beni ölüme bile gönderebilecek olan sevdiceğimi görünce yine kalp kriziyle baş başa kaldım.
Dudaklarının kenarını kıvırarak , gülümsedi . Gözlerinde ki parıltı bana kim olduğumu unutturmaya yetiyordu sanki.
" Hoşgeldin Duru ."
" Hoşbulduk. "
Spor kıyafetleriyle oldukça hoş gözüküyordu . Ama gözleri kizarmış ve sulanmıştı. Kaşlarımı çatarak " ağladın mı sen ?" Diyerek bir kaç adım yaklaştım . Gözlerine dikkatle bakmaya çalışırken fazla yakinlaştığımın da farkına varsaydım keşke .
" ee hayır . Yani kızarıklığı soruyorsan bir kaç kitaba göz atdim da ."
Usulca geri çekilip biraz mesafe bıraktım aramizda . İçeri geçip ayakkabımı çıkardım .
" Umut gözlerine bir anda bu kadar yüklenmemelisin . Doktoru dinlesen ne olur biraz ? Nerde göz damlan ? Şu haline bak. Üniversite kaçmıyor ya!"
" Endişelenecek bir şey yok Duru . Hadi gel seni biriyle tanıştırayım. "
Nasıl olsa beni dinlemeyeceği için susup peşine takıldım . Salona girdiğimizde yemek masasının başında önünde kitaplarla ilgilenen bir kadınla karşılaştım .
Genç bir kadın !
Çok güzel bir kadın !
Bizi gördüğünde ayağa kalkıp gülümsedi .
" Misafirin de geldi galiba ."
" Duru misafir değil . Kız arkadaşım ."
"İçinde uçuşan kelebekleri görmezden gelerek gülümsedim "
" Merhaba Duru ben."
Genç kadın elimi sıkarak " Ben de Ela Toksöz. Memnun oldum "
