Bakü'den büyük umutlarla Istanbul'a gelen Sofya'nın hayatı , görme engelli Umut'la tanıştıktan sonra tamamen değişir.
Onları ne bekliyor olabilir sizce?
Çoğu kişinin sahip olamadığı sıkı bir dostluk mu?
Yoksa kendilerinin bile farkında olmadıklar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Bedeninde ve iç dünyanda meydana gelen değişimleri yok sayıp, aşkı inkar etmek sadece acizliktir."
Bir pazar sabahına da homurdanarak uyandım. Neden diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Şöyle ki , hafta içi erken kalkmaya programlanmış vücudum, pazar sabahi da tam olarak aynı saatde uykunun kıçına tekmeyi basiyor. Ne kadar uyumaya devam etmeye çalışsam da ki bu boş bir çaba, işe yaramıyor. Daha fazla inat etmenin anlamı olmadığını düşündüm. Üzerimdeki pikeyi tabiri caizse tekmeleyerek yataktan kalktım. Mavi pofuduk terliklerimi giyerek lavaboya geçtim. Rutin islerimi halletdim. Bugün yapacak hiçbir işim olmadığı için acele etmeme de gerek yoktu. Bu yüzden kendime güzel bir kahvaltı hazırlamayı düşündüm önce. Ama bu fikirden hemen döndüm çünkü kahvaltıda çok yiyen biri olmadım hiçbir zaman. En fazla bir çay içer bi dilim nutellalı ekmeği mideme indiririm. Kettle'daki suyun kaynamasıni beklerken telefonumu odadan alıp kilit ekranini açarak sosyal medyadan gelen bildirimlere hızlıca bir göz atdım. Instagram'da en son atdığım fotoğrafa gelen yorumları görünce göz devirdim. Sürekli havacılıkla ilgili resimler paylaştığım için kuzenlerim saçma sapan yorumlar yapıyordu. Neymiş efendim " mühendissin anladık" mış. "Havacılık tutkun anladık kendi resmini paylaş"mış. İşte kan baği beni bazı vermek istediğim cevaplardan alıkoyuyordu. Programı kapatıp ana ekrana baktığımda 2 cevapsız aramayı gördüm. Üzerine tıklayınca Umut'un gece 01:32 de ve 01:47 de aradığını gördüm. Umut genelde geç yatardı. Ben ise erkenciydim. O saatde uyuduğumu bilirdi. O yüzden bu aramalar beni endişelendirince hemen isminin üzerine tıkladım. Arama 5-ci çalışında açtı.
" Umut? "
"Sofya. Dostum Günaydın. "
" Günaydın dostum. Dün gece beni aramışsın. Bir şey mi oldu? Sorun yok ya? "
" yo yoo. Sadece bu gün birşeyler yapalım mı diyecektim."
Ouww that's new..
" Kulaklarım yalnış mi duyuyor yoksa? Sen dışarı çıkmayı mı teklif etdin? Noelde falanmıyız? "
" Bir dışarı çıkmayı teklif etmedim. Birşeyler yapalım mı dedim. İki biz müslümanız. Noeli kutlamayız. Amerikan ağzı yapma bana. Üç.. Tanri aşkına şansını zorlama."
" Anlaşıldı merkez. Çenemi kapıyorum ve seni bana davet ediyorum. Birlikte abur cubur yiyip film izleye biliriz. Ya da sana istediğin kitaplardan birini okuya bilirim. Ne dersin? "
Telefonun öbür ucundan bir kıkırdama geldi aninda. Istemsizce benimde dudaklarım yukarı dogru kıvrıldı.
" Beni eve atmaya mi çalışıyorsun? Bayan Poladova? "
Sanki göre bilecekmiş gibi teatral bir sekilde elimi kalbimin üzerine koyup, abartılı bir sesle konuşmaya devam etdim.
" Aman Tanrım.. Bu kadar mı belli etdim sizden faydalanmak istediğimi bay pessimist? "
