Bakü'den büyük umutlarla Istanbul'a gelen Sofya'nın hayatı , görme engelli Umut'la tanıştıktan sonra tamamen değişir.
Onları ne bekliyor olabilir sizce?
Çoğu kişinin sahip olamadığı sıkı bir dostluk mu?
Yoksa kendilerinin bile farkında olmadıklar...
" Senden sonra ile başlayan cümleler olmasın hayatımda, senle kalsın bütün cümleler."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tesadüf nedir? Yalnızca olasılıklara bağlı olduğu düşünülen olayların bağıl nedeni.
“Tesadüf; Kadere inanmayanların taktığı addır.”
Demiş bir başka kişi. Şu an karşımda duran yabancıyla aynı gün içinde tekrar karşılaşmam kadermiydi o zaman?
Umut bir şeyler anlamak ister gibi bir bana , bir ona bakıp duruyordu. Yabancıysa gözlerini kısmış dikkatini Umut'a vermişdi. O kadar tuhaf bir durumdu ki.. Kendime gelmem gerektiğini anladım. Yavaşca boğazımı temizledim.
" Здравствуйте ? ( Merhaba? ) "
Aninda benimle göz temasi kurarak gülümsedi. Hafif aksanli bir türkçeyle cevap verdi.
" Merhaba. Ahmm ben karşınızda ki daireye yeni taşındım. Sizinle tekrar karşılaşmamız tesadüf olmalı."
Ben tesadüflere pek inanmazdım.
" Ah Türkce bildiğinizi bilmiyordum. Hoşgeldiniz apartmanimiza. Sabah kolileri taşiyan birileri vardı ama sizi görmemiştim."
Diyerek kendimce kibar olmaya çalışıyordum ama bir yanım benden ne istediğini sormamı söyleyip duruyordu. Sabahki o garip bakışları üzerimdeydi.
" Şehirde işim vardı sabah. Sizinle de bu sayede karşılaşmıştık. "
Gülümseyerek " evet. Bileklik için tekrar teşekkürler."
" Önemi yok. Eee az önce şarj aletimi bozmuş olabilirim. Kapınızı bu yüzden çaldım. Rahatsiz etmek istemedim."
" Hayır ne rahatsızlığı. Telefonunuzun modeline bakabilirmiyim? Hmm tamam ben getireyim içerden."
Yatak odasına koşup , prizdeki şarj aletini hizla çıkardım. Geri geldiğimde gülümseyerek yeni komşuma uzatdim.
" Buyurun. Umarım işinize yarar. "
" Yarayacağından eminim. Bu arada tanışmadık. Ben Sergey. Sergey Boranov."
" Sofia Poladova. Bu da arkadaşım." diyerek elini sıktım.
" Umut" diye kendini tanıtarak adamla tokalaştı .
" Memnun oldum sizleri tanıdığıma. Vaktinizi aldım. Çok teşekkür ederim."
" Ne demek.."
" Hoşcakalın. Işim bitince getiririm."
" Tabi. Hoşcakalın."
kapayı kapatınca Umut'un garip bakişlariyla göz göze geldim.
" Kim bu adam? Bileklik falan ne iş?" Diye sordu şüpheyle.
