I'm here for you {Niall Horan}

6. arme Niall.

Chantal

Nu komt you and I. Ook een van me lievelings liedje. Na you and I zegt Jenna "waarom hinkt Niall?" Vraagt ze bezorgt. Ik kijk naar Niall en zie het ook. "Onee" zeg ik en ik sla me hand voor me mond. "Zijn knie!" Ik weet nog dat hij een paar maanden geleden is geopereerd aan ze knie. En ik vertel het tegen Jenna over zijn knie. "Aw arme Niall!" "mijn arme Niallie" zeg ik zacht. "Jenna ik moet zo echt naar hem toe!" "Sorry maar ik moet echt meteen naar huis!" "Ow oke, dan ga ik wel alleen, maar ik moet echt even naar hem toe" zeg ik bezorgt. Ik kan de pijn van zijn gezicht aflezen. Arme Niall...

Niall

Ik loop maar een beetje rond op het podium. Mijn knie doet echt niet normaal hoeveel pijn. Hoe kan iemand dit doen! Denk ik boos. Ik heb het helemaal gehad hier. Ik wil naar mijn hotel kamer en rust... "gaat het?" Vraagt Harry bezorgt. "Nee, niet echt." Zeg ik pijnlijk. "Niall, ga anders alvast naar het hotel!" Zegt Liam. "Nee, dat kan ik niet maken, ik wil Chantal niet in de steek laten."

"Niall je moet het voor jezelf doen wat beter is, niet voor haar!" "Nee!" Zeg ik kortaf.

Chantal

Ik zie dat One direction boven aan het podium staat om gedag te zeggen. Nu is One direction weg en loopt de hele zaal leeg. "Chantal, weet je zeker dat je hier wilt blijven?" Vraagt Jenna bezorgt. "Ja, ik weet het zeker." Zeg ik gerustgesteld. "Oke, doei!" Hoor ik Jenna zeggen terwijl ze weg loopt. "Doei" zeg ik terug. De hele zaal is nu leeg, maar waar moet ik nu heen? Ik loop naar beneden naar een bewaker toe. "Hallo, mag ik iets vragen?" "Ja hoor" zegt de bewaker. "Uhm nou zou ik Niall even mogen spreken?" De bewaker moet hard lachen. "Sorry maar fans mogen niet naar hun toe gaan, het spijt me." "Ja maar.." "nee sorry" onderbreekt de bewaker. Oke laat dan maar.. ik draai me om en loop richting de uitgang. Dat dacht ik al. Ik zie Niall nooit meer.. ik voel een traan over mijn wang heen gaan. "CHANTAL" hoor ik ineens iemand roepen. Ik kijk verschrikt om en zie Liam staan. Ik loop/ren naar hem toe. "Hey Liam" zeg ik een beetje ongemakkelijk. "Hey, wil je misschien even met me mee lopen?" "Uh ja hoor" zeg ik vriendelijk. Terwijl we lopen zegt Liam. "Ik heb al veel over je gehoord hoor!" Zegt hij grinikkend. "Positief of negatief?" Vraag ik zacht. "Positief!" "O gelukkig." Zeg ik blij. "Ene Niall, vind je..." hij onderbreekt zijn zin als we Niall zien lopen. "Hey Niall" zeg ik met een glimlach en loop op hem af. "Hey Chantal" zegt hij met een brede glimlach. "Gaat alles goed Niall?" Vraag ik bezorgt. "Ja het gaat wel.." ik kijk naar zijn knie en schrik me rot. "Niall, je moet naar het ziekenhuis! Dit is echt niet goed!" Zeg ik bezorgt. "Nee joh, het valt wel mee." *Tringtringrtingtring* oja vergeten te bellen! "Hoi, pap" "ik sta voor de Arena" "is goed pap ik kom er aan!" "Oke" "uhm pap...""ja..." zou uhm Niall met ons mee mogen rijden naar het ziekenhuis? Want iemand heeft wat tegen zijn knie aangegooid en nu heeft hij een enorme wond." Ik ben bang dat mijn vader nee zegt..

"Maar wie is Niall?" "Hij is van one direction... het is een lang verhaal.." "oke, komen jullie er nu dan aan?" "Ja is goed, dankje wel pap." En hang op. "Oke Niall, ik word nu opgehaald door mijn vader en hij brengt je naar het ziekenhuis." Zeg ik gerustgesteld. "Chantal, het hoeft echt.." "Niall of je nou wilt of niet je gaat mee." Zeg ik bezorgd. "Oke, dankje wel." We lopen richting de auto. Met mijn ene arm ondersteun ik Niall en mijn andere hand zwaai ik naar mijn vader. Ik doe de auto deur open. "Hoi pap, uhm dit is Niall.." "hey Niall, nice to meet you" zegt mijn vader en geeft hem een hand. Niall gaat naast mijn vader zitten en ik ga achter in zitten. Op de ene dag zit je te dromen over Niall en de andere dag zit hij naast me vader, dat had ik nou echt nooit verwacht. En ik grinnik terwijl mijn vader en Niall in een diep gesprek zitten. Ik leun tegen het raam en kijk naar boven naar de sterren. Wat zijn ze mooi.. ik word wakker gemaakt door mijn vader "Chantal, we zijn er!" Ik schrik wakker en zeg "waar zijn we?" Dan zie ik Niall staan. "Oja, we zijn bij het ziekenhuis." Mijn vader blijft in de auto zitten, hij rijd met zijn auto van de afzetplaats af en rijd naar een andere parkeerplaats, ik zie de auto niet meer staan. Niall en ik lopen langzaam naar de ingang van het ziekenhuis. "Chantal, bedankt dat je dit allemaal voor me doet, echt bedankt, maar waarom doe je dit allemaal voor me?" Vraagt hij en hij kijkt me aan. Ik draai mijn hoofd een beetje weg zodat hij mijn gezicht niet ziet. "Uh nou..uhm..omdat ik.. om je geef.. en van.. je hou.." en ik voel een traan over mijn wang. "Echt?" Vraagt hij vrolijk aan mij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. "Ja" zeg ik kort af en kijk hem aan. Hij veegt mijn traan weg. "Daar hoef je echt niet om te huilen hoor" zegt hij grinnekend.

"Sorry" grinnek ik terug.