*1 jaar later.*
Chantal
Ik loop in het park, opzoek naar Alex. Het gaat slecht met hem, heel slecht.. hij is nu niet alleen verslaafd aan drank, maar nu ook aan drugs. Ik wil hem helpen, maar hoe? Nadat hij had verteld dat hij Niall in elkaar had geslagen en ik boos op hem was, werd het alchol gebruik steeds meer, dus heb ik met hem gepraat en nu wil ik graag hem helpen! Ik kan niet zonder hem..
"Alex!'' Roep ik als ik Alex zie zitten tegen een boom, bij de vijver. Ik zie dat hij een fles in zijn hand heeft. "He!" Zegt hij en probeert op te staan, maar hij struikelt... "Alex, je zou niet meer drinken!" Zeg ik een beetje boos. Hij had belooft niet meer te drinken.. " Sorry Carmen.." Zucht Alex. Ik ga naast hem zitten. "Waarom doe je dit Alex! Ik wil je niet kwijt." Zeg ik huilend. "Het spijt me." Zegt Alex en streelt me over mijn haar. "Waarom doe je het dan?" Vraag ik zacht, hij staart voor zich uit. "Omdat.. ik kan niet anders.." Zucht Alex en kijkt naar me. "Jawel dat kan wel!" Zeg ik. "Het spijt me.." Zegt Alex en geeft me een kus op mijn voorhoofd... hij stinkt naar drank. Ik staar naar de vijver, ik zie de maan weerspiegelen in het water.
"Carmen, ik moet gaan.." Zegt Alex. "Hoezo? Waarheen?" Vraag ik. ''Naar vrienden.." Zegt Alex. "Beloof je me dat je niet gaat drinken of drugs gaat gebruiken?" Zeg ik streng. "Ik beloof het." Zegt Alex, en geeft me een kus op mijn voorhoofd en staat op. Hij struikelt bijna.. arme Alex.. hij heeft dit niet verdiend, ik wil hem nog niet kwijt. Bij die gedachte voel ik mijn ogen prikken. Ik staar naar Alex todat ik hem niet meer zie. Ik besluit om te gaan slapen, bij de boom.
"Carmen! Wakker worden!" Hoor ik iemand in paniek zeggen, ik doe mijn ogen open en het is nog donker, ik zie Perrie staan. "Wat is er?" Vraag ik bezorgt. "Alex ligt in het ziekenhuis!" Zegt Perrie in paniek. "Wat?! Hoezo?!" Vraag ik geschrokken. "Hij heeft een overdosis aan drugs.." Zegt Perrie huilend. ''Nee! Hoe weet je dat? " Vraag ik huilend. Perrie omhelst me. "Mert had Alex gevonden, in een steegje, en toen heeft Mert de ambulance gebeld." Zegt Perrie. "We moeten naar het ziekenhuis!" Zeg ik. We rennen door de legen straten. Ik wil hem niet kwijt! Ik voel tranen over mijn wangen rollen.
*kwartier later.*
We zijn bij het ziekenhuis aangekomen. We zijn buitenadem. We zien Mert naar ons toe lopen, hij kijkt niet vrolijk.. "Hoe is het met hem?" Vraag ik bezorgd. "Hij.. is dood.." Zegt Mert. "D-dood?!" Zeg ik zacht.. ik kan het niet geloven. Ik laat me langzaam zakken op een bankje. "Het spijt me.." Zegt Mert. "Het is mijn schuld." Fluister ik. "Nee het is niet jouw shuld!" Zegt Perrie, doet haar arm om mijn schouders heen. "Jawel! Ik heb hem toestemming gegeven om naar die vrienden te gaan!" Zeg ik huilend. "Het is zijn schuld, hij ging naar die vrienden, dat is zijn keus!" Zegt Perrie. We besluiten om weg te gaan, uit het ziekenhuis. "Ik slaap bij de boom." Zeg ik. "Je mag ook in de garage slapen?" Zegt Mert. "Nee." Zeg ik. Ik zeg Perrie en Mert gedag en loop naar het park toe. Als ik voor de boom sta zie ik de fles liggen. Ik gooi de fles in het water. Ik ga tegen de boom aanzitten en staar voor me uit. Ik ben me beste vriend kwijt.. ik voel mijn ogen prikken, was Niall hier maar..
*1 week later.*
Vandaag is de begrafenis, het zal zwaar worden.. het is een regenachtige dag. Ik loop met Perrie en Mert naar een kerkje. Ik zie een paar mensen zitten, niet veel. Ik condoleer de mensen en loop dan naar de kist toe. Er licht een krans op en er staat een foto op. Toen was Alex nog een onbezorgde jongen.. ik voel een traan over mijn wang rollen. Nu is het zo ver, de kist word naar buiten gedragen naar het kerkhof. De kist word begraven iedereen gooit er een witte roos op. "Rust zacht." Hoor ik Perrie fluisteren. Nu gooi ik mijn witte roos erop. Nu de kist begraven is loopt iedereen weg, behalve ik. Het regent. Ik staar naar zijn graf.
*********
How to save a life - the fray.
********
Step one you say, "We need to talk."
He walks, you say, "Sit down, it's just a talk."
He smiles politely back at you,
You stare politely right on through,
Some sort of window to your right.
As she goes left and you stay right,
Between the lines of fear and blame,
You begin to wonder why you came.
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
Let him know that you know best,
'Cause after all you do know best.
Try to slip past his defense,
Without granting innocence.
Lay down a list of what is wrong.
The things you've told him all along.
Pray to god he hears you.
And I pray to god he hears you and,
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
As he begins to raise his voice,
You lower yours and grant him one last choice.
"Drive until you lose the road,
Or break with the ones you've followed."
He will do one of two things.
He will admit to everything,
Or he'll say he's just not the same,
And you'll begin to wonder why you came.
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
How to save a life.
How to save a life.
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
Where did I go wrong? I lost a friend,
Somewhere along in the bitterness.
And I would have stayed up with you all night,
Had I known how to save a life.
How to save a life.
How to save a life.
JE LEEST
I'm here for you {Niall Horan}
Fanfictiondit boek gaat over een meisje, chantal. ze is fan van One direction. voordat ze naar het concert gaat ontmoet ze een bijzonder persoon...
