I'm here for you {Niall Horan}

35. I'm here for you

*1 jaar later.*
Chantal

Vandaag is het precies een jaar geleden dat Alex overleed. Ik mis him. Ik loop naar het kerkhof toe. Het is een grijze dag, maar het regent niet. Ik heb een bos roode rozen mee genomen, ik leg het op het graf neer. Ik steek een kaarsje aan. Er valt een traan op de steen. "Ik mis je." Fluister ik zacht. Ik sta op en blijf een tijdje staren naar het graf.

Niall

Vandaag is het 5 jaar geleden dat mijn oma overleed. Ik loop naar het kerkhof toe. Ik heb een bos zonnenbloemen mee, mijn oma was daar dol op. Het kerkhof ziet er verwaarloost uit. Ik zie in de verte een meisje staan bij een graf. Ik loop naar mijn oma's graf toe. Ik leg de bloemen neer, ik blijf even staan en loop dan weg. Als ik thuis ben eet ik wat en besluit dan om een stukje te gaan wandelen. Ik heb de moed opgegeven om Chantal te zoeken. Ik mis der, maar ik kan der echt nergens meer vinden, maar ik hoop dat ik haar ooit nog tegen kom.

Chantal

Ik loop weg van het graf, ik loop naar de garage toe, want ik heb met Perrie en Mert afgesproken, we treden vandaag op bij de themes naast de London eye. Ik klop op de garage deur, de deur gaat open. "He Carmen!" Zegt Perrie. "He." Zeg ik en glimlach even. "Waar is Mert?" Vraag ik. "Het is uit tussen Mert en mij." Zegt Perrie zuchtend. "Hoezo?" Vraag ik. "We moeten gewoon even een pauze nemen.." Zegt Perrie.

We pakken de gitaren en lopen naar buiten. We lopen richting het plekje waar we op gaan treden. Als we alles klaar hebben gezet beginnen we. Na 5 liedjes gezongen te hebben komt nu het laatste liedje, Little Things. Ik doe mijn ogen dicht en begin te zingen, ik probeer alles om mijn heen te vergeten. Nu komt Niall's stukje..

"You'll never love yourself Half as much as I love you
You'll never treat yourself right, darlin' But I want you to, If I let you know, I'm here for you, Maybe you'll love yourself, Like I love you Oh," ik voel een traan over mijn wang rollen

"Chantal?'' Hoor ik een stem zeggen. Ik doe mijn ogen open.. maar dat is Niall! "Niall?" Zeg ik zacht. Ik zet mijn gitaar neer en ren naar hem toe. Ik omhels hem, ik kan niet meer stoppen met huilen. "Het spijt me zo!" Zeg ik huilend. "Het is goed.'' Zegt Niall troostend.

Niall

Ik doe mijn deur dicht en loop naar de London eye toe. Ik hoor iemand Little things spelen op de gitaar. Als ik dichterbij kom hoor ik mijn stukje, ik zie een meisje zingen met een gitaar in der handen, ik zie een traan over haar wang lopen. Ik voel mijn ogen prikken. "Chantal?" Vraag ik verbaast. Ze doet haar ogen open en ze ziet mij staan. "Niall?'' Zegt ze zacht. Ze zet der gitaar neer en rent naar mij toe, ze omhelst me. Ik voel een traan over mijn wang rollen. Ik heb mijn prinses terug! Ik ben de gelukkiste man op aarde! "Het spijt me zo!" Zegt ze huilend. "Het is goed." Zeg ik troostend.

Chantal

Ik zeg Perrie gedag en loop dan met Niall hand in hand naar huis, ons huis. "Ik heb je gemist prinses!" Zegt Niall zacht. "Ik jou ook!" Zeg ik.

*thuis*

"Chantal, er is iets dat ik je moet laten zien." Zegt Niall en loopt naar zijn computer toe. Ik loop achter hem aan. Ik zie dat hij iets opzoekt op youtube. "Kijk." Zegt Niall en wijst naar het beeldscherm. Ik zie Niall staan met Jenna! Maar hij duwt haar weg als ze hem probeert te zoenen! "Het spijt me zo Niall!" Zeg ik huilend en sla mijn hand voor me mond. "Ik moest je vertrouwen!" Zeg ik huilend. Hij omhelst me. "Babe, jij kon er niks aan doen." Zegt Niall en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Jawel!'' Zeg ik huilend. "Wil je warme chocomelk met een donut?" Vraagt Niall. Dat deden we vaak. "Je bent het niet vergeten." Zeg ik tegen Niall. Als Niall terug komt met chocomelk en een donut, vertel ik wat ik mee heb gemaakt op straat, als ik klaar ben met vertellen, verteld Niall wat hij heeft mee gemaakt.