Unwanted Feelings

Kabanata Isa

Kabanata Isa

Tinawagan ko si Nanay Mila, ang nag-alaga sakin nung ako'y puslit pa. Sya din ang nanay-nanayan ni mommy noon, kapwa sila naninirahan sa probinsya at nagpasya akong doon nalang din tumira. Ikinuwento ko sa kanya ang sitwasyon ko na syang naintindihan nya naman, she said she'll wait for me.

Nang bumaba ako ay nakasalubong ko si Amanda, ang anak ng stepmother kong si Tita Amy. I never call her mama, dahil sa puso ko, ay si mommy lang ang nag-iisa.

"Saan ang punta mo?" tanong ng bruha at itinaas pa ang kilay nyang halatang drawing lang, I stared at her with my usual emotionless face.

"Leaving this house, hindi ba't iyon naman ang gusto mo?" I answered, sarcastically. Saglit syang natigilan ngunit pagkunwa'y ngumisi, she flipped her hair as her smirk gone wider.

"Well, good. Para mawalan na ng pakielamera at panget sa bahay na ito, chupi!" pang-aasar nya, umiling ako dahil sa pagkakaalam ko ay grabe ang inggit nya sakin.

Naalala ko nang pumunta ang circle of friends nya dito dati, that guy named Gerald was her crush. They were enjoying the night, until I came. Her friends saw me, ask me to join but I refused. Pero kahit na ganoon, ay naririnig ko pa ring nagtatanong ang mga kaibigan nya tungkol sakin. Hanggang sa kinabukasan, I heard Amanda's cry at halos sabunutan ako sa hindi ko malamang dahilan.

"Get off me, that woman seduce Gerald! Fuck you, Kisses! Gerald is on his way para magpaalam kila mama na ligawan ka!" singhal nya at pilit na kumakawala sa mga katulong na nakahawak sa kanyang braso, pinipigilan sya upang sugurin ako.

I just stared at her, at dumating nga si Gerald. Without even thinking, I rejected the latter in front of her. I know that was harsh, tinapakan ko ang kanyang ego but I guess she deserve that. Inagaw nya sakin ang lahat, especially my dad.

Anyway, back to reality. Akmang maglalakad na si Amanda nang tinawag ko sya, nilingon nya 'kong muli gamit ang maarte nyang mukha.

"What?" she asked, sounds annoyed.

"Please, take care of my father." I answered and left her, pumara ako ng taxi sa labas nang hindi nagpapaalam sa aking ama.

A tear escaped on my left eye, hinabol ko ng tingin ang aming mansyon hanggang sa hindi ko na ito matanaw.

Humugot ako ng malalim na hininga at ginawa ang lahat upang hindi mapahagulgol, 12 hours ang byahe patungo sa probinsya kung kaya't nag-decide ako na matulog nalang.

I woke up because of hunger, napatingin ako sa labas at nag-aagaw pa lamang ang dilim at liwanag. Nag-strech ako habang humihikab, 8 hours akong nakatulog. Kinuha ko ang sandwich at saka tubig sa bag ko at iyon lang ang kinain, pinagmasdan ko ang view sa labas hanggang sa makatulog ulit ako.

"Ma'am, nandito na po tayo." iminulat ko ang aking mga mata at pagtingin ko sa aking wriswatch ay alas dyes na ng gabi, binayaran ko si manong driver at bumaba.

Malamig na hangin ang sumalubong sa akin, I spread my arms as the memories of me with my mom keep flashing on my mind.

"Mommy, nandito na 'ko." I mumbled to myself, it's been 6 years nung huli akong dumalaw dito. Nagpakasal kasi si daddy kay tita Amy at magmula noon, ay hindi na kami nagpunta ni dad dito. Which make me sad because this is my mom's hometown, and now that I am here, I'm expecting that I will live peacefully. I want to be stress-free, yung tipong malayo sa lahat ng sakit at problema. I took a deep breath before entering my mom's house before.

I hope so.