CHAPTER 8

65 0 0
                                    


Herschel Flame POV~~

"Bes? Ano may nararamdaman ka ba? Nagugutom ka ba ? Ayos lang ba pakiramdam mo?" Sunod sunod na tanong nito sa akin na may halong pag aalala.

"Hey, I'm alright, just little bit thirsty" kaya dali dali itong kumuha ng tubig at inabot sa akin.

"Where are we?" Ani ko dito at tinunga ang baso na may lamang tubig. Hindi ko alam, pero pakiramdam ko ilang araw na akong tulog.

"Where in hospital bes, at dalawang linggo kanang walang malay" aniya na ikana gulat ko.

"What !?" Gulat at takot kong sagot, so dalawang linggo na akong hindi nakaka uwi ?

"What happened bes?! Lagot ako nito kay ash!"

"Siya parin inaalala mo kaysa sayo!?" Galit nitong aniya na ikinayuko ko.

Narinig ko namang bumuntong hininga ito at umupo sa tabi ko.

"I'm sorry bes, nag aalala lang naman ako sayo at may dapat kang malaman" seryoso nitong sabi na nag pakaba sa akin.

"What is it?" Kabado kong aniya ditto.

"Wala akong karapatan para mag sabi sayo nito, ihahatid kita sa opisina ni doc para siya na ang mag paliwanag sa kalagayan mo" nakita ko naman ang pag tulo ng luha nito kaya hinila ko nalang ang kamay nito para yakapin.

"Hey, parang mamatay naman ako at umiiyak kana diyan" ani ko na lalong ikina iyak niya, niyakap ko nalang ito ng mahigpit. Tinapik tapik ko naman ang likod nito para gumaan ang loob nito.


Ggrrr

Napatigil naman siya sa pag iyak ng marinig niya ang kuma kalam kong tiyan. Naramdam ko naman nag akyatan ang mga dugo ko sa aking mukha at narinig ang pag tawa nito na lalong nag papula sa akin.

"Hey! Stop laughing!" sigaw ko dito at napanguso nalang. Kaya tumigil naman ito.

"Yeah yeah, what do you want to eat? I'll buy it for you"

"Just the usual"

"Okay, hintayin mo nalang ako at bibili lang ako ng makakain mo at ng pamangkin ko" aniya at lumabas na.

Nilibot ko naman ang paningin ko sa loob ng room typical na private room talaga dahil may makikita kang flat screen tv na nakasabit sa ding ding ng room na ito at may sofa na nasa gilid.

"I don't know about what happened to me, but I felt a bad feeling about this" I unconsciously hug my belly.

"Be safe babies, Mommy loves you" bulong ko dito. I don't know but I feel something a very bad news.

Mga ilang oras din akong nakatunganga doon ng marinig kong bumukas ang pinto kaya napatingin naman ako dito.

"Hey, I'm here bes" sabib nito pag pasok na pag pasok nito sa pinto. Napangiti nalang ako dito pero nawala ang ngiti ko ng Makita ko ang dala dala niya. Nanadya ba ang tadhana? Kumirot naman ang puso ko dahil doon. P

"Jollibee" naibulong ko nalang sa sarili ko at napapikit.

Sana hindi ko nalang sinabi yung usual na gusto ko. Pakiramdam ko dinudurog unti unti ang puso ko. I don't want to remember that moment. I feel useless, I feel betrayed. I feel unloved.

Asa naman akong mamahalin niya. Alam ko namang hinding hindi niya ako mamahalin pero hanggang ngayon ito parin ako umaasa na mapansin niya. Kailangan ko ba talagang sumuko? Kailangan ko na ba siyang palayain?

Naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin at doon na ako napa hagulgol ng iyak.

"Hey, everything will be alright" bulong nito sa akin. I just keep crying, because I heard again that nonsense line. Lagi ko nanalang naririnig yan ,sawang sawa na akong marinig yang linyang yan. Pakiramdam ko yan ang pinaka masakit na linya ang narinig ko dahil alam ko na hindi na kami maayos, hindi na magiging maayos pa.

"Here , calm down cry baby, you should eat because my pamangkin will get mad at you" pananakot nito sa akin at dahil dakila akong uto-uto, tumahan na ako at hinampas siya sa braso.

"Hey I'm not a cry baby" I pout.

"Yeah, yeah talk to my hand" then hinarap niya sa akin ang kamay niya.

"Hey, hand! Diba hindi naman ako cry baby?" I happily talk to her hand then I wave my hand also para kausapin niya ako.

"Hey! Talk to me" I seriously said but the hand was not talking. Kaya humarap akong naka pout kay bes.

"Hindi naman ako kinakausap ni hand eh" pout.

"Shit, hahahaha, your so priceless. my god seriously bes? Hahahaha " and then she keep laughing at me the whole time. I pout my lips then grab the food at the table. Then start to eat. I just ignored her the whole time too. Pout, so bad .

"Pfft, okay I'll stop. Shi- hahahaha, okay, okay ,hooohhh pfft" I glared at her then tinalikuran ko na siya. Ang bad bad sa akin ng ninang niyo babies, huhuhu.

"Wag ko kaya siyang gawing ninang niyo, para hindi kayo magaya sa kanya. Baliw eh" I said to my babies. I felt them kick at my belly.

"You'll agree with me right"

"Hey! Not fair!" Hindi ko nalang pinansin yung nasa likod ko at kinausap ko nalang ang babies ko habang kuma kain. The food was taste less or is just what I feel about this food.

"I'm full"

"Ehh? Kunti palang nakakain mo?"

"I wanna try hhmmm? Bahala kana basta healthy!"

"But -"

"Gusto mo ba maging ninang ng babies ko?" I blackmailed her hehehe, serve her right?

"Hayy, okay I'll buy it for you. But I'll be there godmother right" she said then I just nod my head at her.

Kaya dali dali naman itong tumkbo palabas.

"Hahaha , I'm I good at acting babies ? Pwede na ba akong maging artista?" I felt them kick once again.

"Mommy's love you babies"

"Kayo nalang ang lakas ko mga anak. Kaya wag niyong iiwan si mommy ha. Kahit anong mangyari wag niyo ako iiwan ha. Kaya pangako sa inyo ni mommy, hinding hindi ko din kayo iiwan"

"Kayo nalang ang lakas ko para mabuhay, kasi ang daddy niyo hindi ako mahal. Kahit pagkakamali lang kayo para sa kanya, kayo naman ang angels ko"hinaplus-haplos ko ang aking tiyan.

My angels.

Dug dug dug

Napawak nalang ako sa aking puso. Ewan ko pakiramdam ko may mangyayaring masama.

Napatingin nalang ako sa pinto ng bigla itong bumukas ng malakas at nakita ko doon si ash na galit na galit. Sa likod nito sa bessy na umiiyak.

"I'm sorry bes, hindi ko alam na sinundan niya pala ako" umiling ako dito at ngumiti. But nang makita kong palapit si ash I automatically hug my belly.

Hindi ko alam pero parang nakita kong may nag daang sakit sa mga mata niya. Umiling ako, No namamalikmata lang ako. Bakit naman siya masasaktan diba ?

"Where going" cold nitong sabi at bumalik na sa dati. Sabi na nga ba namamalikmata lang ako. But napansin ko parang pumayat siya. At na ngingitim ang ilalim ng mga mata nito. I don't know what happened to him. Sana walang masamang nangyari sa kanya.

"Mom will visit tomorrow" nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ito sa kanya.

"No! Hershey's not okay yet! Hindi siya pwedeng umalis dahil may saki-" naputol ang sasabihin nito nang biglang sumigaw si ash.

"Well I don't fucking care what will happened to her. Where going and that's final!" Napayuko nalang ako ng marinig ko pag sara ng pinto. Pout kung may galit siya sa akin wag naman sana niya idamay yung pinto.

Hayy, wag mo nang damdamin yun Herschel sanay ka naman na diba. Naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin sa likod ko.

"Don't go with him Hershey" humihikbi nitong sabi sa akin. I just tap her hand in my belly. I miss that yung tawagan namin dati.

"I'm okay len-len, you told me that everything will be alright, right? Shhhh , stop crying , inaagawan mo ako ng role ako dapat ang cry baby sa atin ehh"

"No! May kailangan kang dapat malaman Herschel, for once please listen to me you should visit first doc. Martinez, don't g-"

Blagg

Napatingin kaming pareho sa pinto ng bumukas ito ng malakas.

"Bitch were going"

"She's not a bitch, don't call her that asshole!"

"Yeah, yeah whatever" at tumingin ito sa akin na parang nag aalala at nakita ko nanaman sa mga mata nito ang pangungulila. Umiling ako, no hindi totoo yung nakikita mo.

Nang tumingin ako dito bumalik nanaman ang coldness ng mga mata niya. Sabi na nga ba mali lang yung nakita ko .

Lumapit ito sa akin at hinila yung braso ko at hinila palapit sa kanya.

"Don't touch her" he coldly said to lenny and glared at her. Then he drag me out palabas ng hospital.

"Your dead" bulong nito sa akin bago sumakay ng sasakyan. Buti nalang nakapag palit na ako ng damit bago ito bumalik ulit kanina at nakita kaming mag kayakap ni lenny. Pasakay na sana ako sa kotse ng marinig kong tinawag ako ni lenny. Tumingin naman ako dito.


"Bes I'll call you!" rinig kong sigaw nito bago ako makasakay sa kotse ni ash. I just woke up earlier but I feel dizzy again and darkness eat me.



~~~~~

Itutuloy

100 days of happinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon