Hershel Flame POV~~
Nagising ako sa malalakas na katok na nangagaling sa pinto ko.
Tok~
Tok~
Tok~
Sunod sunod ang katok kaya napilitan akong bumangon sa pag kakahiga ko.
Aray!
Ang sakit ng buong katawan ko. Feeling ko bibigay na ano mang oras ang katawan ko. Dahan dahan akong lumapit sa pinto ng marinig ko ang boses ni lenny.
Anong gingawa niya dito?
Nang hihina man pinilit ko paring lumakad ng tuwid para makarating sa pinto.
"Hershel! An diyan kaba?!"
"len-len" bakit ganun parang luma layo pa ang pinto sa paningin ko? Nahihilo na ako. Dumo doble ang paningin ko. Malapit na ako. Kunti na lang!
Pinihit ko yung siradura ng pinto para buksan ito.
Aarrggh!
"Hershel!!"
Lenny Bae POV~~
Pag bukas ng pinto nakita ko ang sobrang putlang mukha ni Hershel. Nakita kong nangingni ang mga kamay nitong nakahawak sa door knob ng pinto.
"Hershel!!" napasigaw ako ng Makita ko itong babagsak. Kaya dali dali akong lumapit dito at sinalo ito.
My god!
Anong gagawin ko !?
Isip lenny ! mag isip ka!!
Tama!
Kinuha ko yung phone ko at tinawagan ang taong makakatulong sa akin.
"ku-kuya sob~"
"lenny? What happened? Why are you crying?"
"ku-kuya help me" hindi ko mapigilan ang aking pag iyak dahil sa nararamdaman ko. Natatakot ako. Natatakot ako baka kung ano ng mang yari kay Hershel.
"where are you?"
"I'm in *TOOT* Village. Please faster kuya"
"okay I'll be there, wait for me"
Toot~
Toot~
"Hershel please. Lumaban ka, wag mo kaming iiwan kung hindi sasakalin sob~ kita! Sob~"
Pinusan ko ang mukha ko dahil sa luha kong tulot tuloy na umagos. Naawa ako sa kalagayan niya ngayon. Ang putla ng mukha nito at ang labi nito tuyong tuyo na kung titingnan mo siya ngayon parang wala na itong buhay.
Napakuyom ang kamao ko ng makita kong namamaga ang mga mata nito.
~~
"hershel?"
"you know her kuya?"
"ahh yes, we just meet recently"
"saka na natin ito pag usapan kuya. Help lets bring her to the hospital!"
Dali dali naman itong lumapit sa akin at binuhat si Hershel, palabas na kami ng bahay nila ng may humarang sa amin na mga taong naka itim. Napakunot noo ako.
"saan niyo dadalhin si ma'am Hershel!?" ma'am Hershel ? sino ba sila?
Arrgghh.
Narinig kong umungol si Hershel kaya dali dali ko itong nilapitan para tingnan ang kalagayan nito. Pinag papawisan na ito. Halatang may iniindang sakit ito.
Hindi ko maiwasang hindi umiyak ng makita kong nahihirapan ito. Galit akong humarap sa mga taong nakaharang parin sa amin at sinigawan sila para umalis sa harap namin.
Hindi ba nila nakikitang emergency!?
"umalis kayo sa harap namin! Dadalhin namin si Hershel sa hospital!" nag si tabi naman silang lahat at binigyan kami ng daan. Ng lumingon ulit ako sa kanila wala na sila.
Ehh?
Ipinag kibit balikat ko nalang ito at hinid na pinansin pa. mas kailangan ngayon ni Hershel ang atensiyon ko.
SOMEONE'S POV~~
"maxxine"
"ye heojang?"
(yes, chairman)
"geudeul-eul ttalaga. geunyeoleul bosalpyeo jwo Hershel"
(sundan mo sila. Bantayan mo ng mabuti si Hershel)
"ye heojangnim !"
"geunyeoege museun il-i saeng-gindamyeon naneun neoleul jug-ilgeoya!"
(kapag napahamak siya mananagot ka!) tumango lang ako dito. Tiningnan ko ang kotseng papalayo sa mansiyon ng mga Johnson.
Hindi ko man nailigtas ang mga magulang mo noon sisiguraduhin kong ililigtas na kita sa pag kakataon na ito. Mag babayad ang lahat ng gumawa nito sa mga magulang mo. Hindi ko sila mapapatawad!
"uijangnim, nampyeon-ege jeonhwahaeseo museun il-i iss-eossneunji allyeojul pil-yoga iss-eossseubnikka?"
(chairman, tatawagan ko na po ba yung asawa niya at ipaalam ang nangyari?)
"ani" tumalikod ako dito at nag sindi ng sigarilyo.
(no)
Hit hit buga lang ang ginawa ko. Kailangan kong kumalma. Kung may nangyaring masama dito hindi ko sila mapapatawad. Siya nalang ang kaisa isang taong mahalaga sa akin. At hindi ko mapapatawad kung sino man ang mananakit sa kanya.
nae sonnyeoneun olae dong-an dangsin-eul haechil su-issneun salam-i eobsdaneun geos-eul algi sijaghaessseubnida.
(Apo ko ang tagal kitang hinanap, ngayong nakita na kita wala ng mananakit sa iyo)
~~
BINABASA MO ANG
100 days of happiness
DragosteSana maging masaya ka na mahal ko. Hindi mali alam kong magiging masaya ka kapag nawala na ako. Napangiti nalang ako ng mapait sa sarili ko. Hahaha ako lang yata yung taong nag papaubaya ng taong mahal niya sa mahal niyang iba. Nandito ako ngayon na...