100 days of happiness

CHAPTER 32

Hershel Flame POV~~

Apat na araw nang hindi ako nakaka uwi kamusta na kaya si ash? Nakakain ba siya ng maayos? Nakaka tulog ba siya ng maayos? Yan lagi ang tanong na umuukupa sa isipan ko simula ng magisin ako kanina. Kanina nalang ulit ako nag kamalay nung nawalan ako ng malay kahapon.

"here Hershel kumain kana para mag karoon ka ng lakas" tumingin naman ako sa nag salita si leeny pala. Siya ang nag babantay sa akin ngayon. Dumalaw na dito kanina si Jensen hindi ko naman ito harap kasi saktong giding ko nakaalis na ito ang sabi sa akin kanina ni lenny.

"ito daw muna ang kainin mo bes" nakita ko naman ang dala dala nitong lugaw. Bawal pa dawa akong kumain ng mga unhealthy foods sabi ni doc. Haiisst!

Tumango naman ako dito. Sinimulan na nitong ayusin yung kakainin ko bago ibigay sa akin.

"here" wala naman akong nagawa ng subuan ako nito. Kukunin ko na sana yung kutsara para ako na ang bahala mag pakain sa sarili ko ng ilayo nito sa akin. Kaya hindi na ako sumalungat pa, alam ko namang parehas lang kami na matigas ang ulo ng bestfriend kaya siguro nag kasundo rin kami ng luka lukang ito. Pero nag papasalamat ako na nan dito parin siya sa tabi ko para tulungan ako.

"bes thank you" sabi ko dito.

"ano kaba wala iyon where bestfriend!" aniya. Napagiti nalang ako I'm happy that I met her at nagging parte siya ng buhay ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung pati siya mawala sa akin.

Nakausap ko nga pala kanina si doc. Martinez. Saktong gising ko kanina nang bumungad ito sa akin. Pwede na daw ako ma discharge ano mang oras. Hanggang ngayon hindi pa rin ako handang malaman kong ano yung sakit ko. Hindi niyo ako masisisi dahil hanggang ngayon hindi ko parin matanggap. Sinabi ko ito sa kaniya at naintindihan naman nito.

"lenny pwede na ba tayong umuwi?" tanong ko dito. Nag liligpit ito ngayon ng kinainan ko. Tumingin naman ito sa akin.

"but Hershey kailangan mo pa malaman ang result, at saka you need to know everything" napa ngiti naman ako dito ng Makita ko ang pag aalala sa mukha nito. As of now kaming tatlo palang ang nakakaalam na may sakit ako.

Hinwakan ko ito sa kamay at ngumiti dito. I know that she's worried about me. But I'm scared, I'm scared to know the truth, I'm scared to know everything for now.

"please len-len sana sa atin atin lang muna ito. Ayokong maka dagdag ng problema nila. Ayokong maging pabigat sa kanila. Please I need more time para makapag isip isip. Masiyadong mabalis ang pangyayari. Please" naluluha akong pag mamakaawa dito.

Narinig ko naman itong bumuntong hininga. Naramdaman ko nalang ang pag yakap nito sa akin. At dahil doon mas lalong bumuhos ang masasagana kong luha.

"okay, but promise me pag nagging handa kana nandito lang ako, okay?" tumango naman ako dito at hinigpitan ang pag kakayakap dito. I'm happy that I have a friend like her.

Napatingin kami sa pintuan ng marinig namin ang pag bukas nito at bumungad sa amin si ash. Pinasadahan ko ito ng tingin. Malalalim na mga mata. Gulo gulong buhok, hindi maayos ang damit nito at may dugo ang kamay nito. Nanlaki naman ang mata ko ng tumakbo ito palapit sa akin at yakapin ako.

"thank god your okay!" napatingin naman ako kay len-len na nasa tabi na. kumalas na pala ito ng pag kakayakap sa akin kanina hindi ko man lang namalayan.

"a-ash, what happened to you bakit may dugo ang kamay mo?!" kumalas ako sa pag kakayakap dito at kinuha ang kamay nito.

"I'm okay wifey. How about you? Bakit nan dito ka? May nangyari bang masama? Okay kana ba?" sunod sunod na tanong nito. Hindi ko alam ang isasagot ko dito kaya napatingin ako kay lenny na nasa tabi. Tiningnan ko ito, ikaw na mag paliwang look buti naman at naintindihan nito ang tingin ko sa kaniya kaya tumango naman ito.