Chapter 30

184 19 13
                                    


പെട്ടന് ഞാൻ സൽമാന്റെ അടുത്ത നിന്ന് പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ നിർത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും എന്നെ കൊണ്ട് കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

"ലെയ്‌ബ .." പിന്നിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു, ചാച്ചും ആസാദുമായിരുന്നു.

പെട്ടന്ന് അവരെ കണ്ടപ്പോൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ ഓടി, അച്ചുക്കാന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു, ഇല്ല ഞാൻ വിട്ടു കൊടിക്കൂലാ ... ഇനി എന്തൊക്കെ വന്നാലും... 

"i  love you...... i really love you..... ഇനി ആരൊക്കെ ചോയ്ച്ചാലും അന്നേ ഞാൻ ആർക്കും കൊടുക്കൂലാ... അത്രക് ഇഷ്ടാ എനിക്ക് അന്നേ ....എന്നെ വിട്ട് ഇയ്യ്‌ ഒരിക്കലും പോവരുത് പ്ലീസ്...."  ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ  നിർത്തി. എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു. 

"എന്റെ പെണ്ണെ അന്നേ വിട്ട് ഞാൻ ഒരിക്കലും പോവൂല പടച്ചോൻ ആണേ.."അവൻ ഏതു പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴാണ്  എനിക്ക് ബോധം വന്നത്... ഞാൻ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു അങ്ങ്നെ റോഡിൽ നില്ക്കാണ് എന്ന്. പെട്ടന്ന് ഞാൻ അവനെ വിട്ട് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി..കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചു .  ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ മുഖത്തു ഒരു ചിരി വന്നിരുന്നു . പിന്നെ ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരും വായും പൊളിച് എന്നെ  നോക്കിനിൽക്കായിരുന്നു. ചാച്ചുവും അയിഷയും സൽമാനും അല്ലാണ്ട് വേറെ ആരും അവിടെ ഇണ്ടവൻഡ് നിന്നത് ഭാഗ്യം.

*******************************************************************

"ഇയ്യ്‌ നോക്കിക്കോ , അവളെ കൊണ്ട് ഞാൻ ഇന്ന് ഇഷ്ടാമാണ് എന്ന് പറയിപ്പിക്കും ..." ഡൈനിങ്ങ് റൂമിൽ ഇരിക്കെ ഞാൻ ഷഹാനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. 

"ഇന്റെ പെങ്ങള് ആയോണ്ട് പറയല്ല , അവളുടെ വായീന് അങ്ങ്നെ ഒന്ന് അനക് കേൾക്കാനില്ല ഭാഗ്യം ഇണ്ടാവൂലാ..." ഷഹാന ഫോണിന്ന് തല പൊക്കി എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു. 

"സ്കൂൾ വിട്ടുണ്ടാവൂലെ??" ഞാൻ അവനോട് ചോദിച്ചു. 

"ഇണ്ടാവും ... " 

"ന്നട്ട് ന്ത അവർ എത്താതെ ??" 

"നടന്ന് എത്തണ്ടേ ... ഇയ്യ്‌ ഒന്ന് സബൂറാക്ക്.. ഓൾ വന്നിട്ട്  പറഞ്ഞ പോരെ ..." 

അന്നു പെയ്ത ഇശ്ഖിൻ മഴ (under editing)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora