Death Game: The Royal Battle

Chapter 30 "My Room" (Edited)

POV Rain

After kong marinig ang pagtatalo nila Judy, She warned me.

Bakit kailangan na hindi malaman ng iba na si Lyza ang gumawa ng pagpatay kay Liza? Why? what does she mean na alam niya ang sikreto ko?

Argh! May nasagot nga na tanong pero meron naman pumalit? ang masama pa, tungkol sakin!

"Hey Rain, pa-sleep over ah!" Nagulat na lang ako ng biglang may pumasok sa room ko. Si Will.

"Wait, Bakit anong meron?" Tanong ko sa kanya.

"Grabe ka naman, madalas naman natin 'tong ginagawa nung buhay pa si Xander, para makapagkwentuhan narin. Nakakamiss ka ring kausap eh" Sabi niya at umupo sa kama ko

"Game spill it bro"

"Hindi ka ba natatakot na talagang merong kinalaman si Aeron dito? Ako kasi, kapag naririnig ko ang kanyang pangalan... Parang hindi ako mapakali, binabagabag ako lagi ng konsensya ko" Sabi ni Will. I heard his name again.

"'Diba imbes na ikaw ang pinaka makonsensya dapat ako? Ako ang nang-iwan sa kanya sa ere. Kung nagawa ko lang syang ipagtanggol, I'm pretty sure na hanggang ngayon ay kasama parin natin siya" Sabi ko sa kanya.

"Ako naman ang may kasalanan kung bakit siya nalaglag. Its just... nakakatakot na" Sabi ni Will at umiwas ng tingin sakin. Sino nga naman ba ang hindi matatakot?

"Malakas ang paniniwala ko na walang kinalaman si Aeron dito. Kung siya ang may pakana nito, 'diba dapat ako ang uunahin niya dahil ako ang may pinakamalaking atraso sa kanya" Sabi ko sa kanya.

"Maybe he's saving you for the last. Baka gusto niyang Makita mo na mawala kami isa-isa bago ikaw ang patayin niya" Bigla akong nanlamig sa sinabi ni Will dahil may punto siya, lahat ng "MAYBE" pwedeng mangyari.

Kakapit pa rin ako sa pinaniniwalaan ko na walang kasalanan si Aeron, labas siya sa mga nangyayaring kamalasan namin.

"Hey! I didn't mean to scare you Rain, Sinasabi ko lang naman ang mga bagay na may chance na mangyari sa sitwasyon natin ngayon" sabi niya sakin, mukhang napansin niya yata na medyo kinabahan ako sa huling sinabi niya.

"Tama ka naman eh, lahat ng bagay pwedeng mangyari sa'tin. We just need na maging prepared sa mga mangyayari" Sabi ko sa kanya at ibinagsak ang katawan ko sa higaan, grabe sobrang nakakapagod ang mga nangyayari!

"Hey Rain sige lalabas na ko. Sana malaman natin ang totoo, sana walang lihiman ah? Iisang grupo tayo" Sabi niya sakin at akmang aalis na ng room ko.

"Huy! Teka Will, akala ko ba mag i-i-sleep over ka dito?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi na, babalik na rin ako sa room ko. Pumunta lang naman ako dito para makakwentuhan ka" sabi niya at lumabas na ng room ko.

Pagkaalis ni Will ng kwarto ko ay nanumbalik na naman ang katahimikan sa buong paligid. Wala sanang lihiman huh?

May sinabi sakin si Judy na biglang pumigil sakin sa pagsabi ng totoo. Kahit hindi pa ito kumpirmado, nagbigay ng malaking takot sakin ang salitang kanyang binitiwan.

Kayang-kaya ko naman kasing sabihin sa kanila ang natuklasan ko eh! Nasa akin pa rin ang desisyon pero naniniwala din ako kay Judy, kababata ko 'yan alam kong may dahilan din siya so dapat lang na maging kampante ako.

Argh! Grabe ako lang talaga ang nagbibigay ng problema sa sarili ko. I only need to trust Judy and solve na lahat ng bumabagabag sakin.

***