BAŞA BELA

17•BB➺「 Karakol 」

Bu bölüm benkumtanesi 'ne ithafen💜🧚🏻‍♀️

Keyifli okumalar😻

❄
Dün gece gelen mesajla tedirginlikten uyuyamamış. Deyim yerindeyse altıma etmiştim. İlk başta numarayı kayıt etmiş her hangi bir whatsapp kullanımına bakmış daha sonra kullanmadığını fark edince sabahı zor etmiştim.

Şimdi ise sabahın 7'sinde apartmanın yanındaki ara sokakta Peri'yi bekliyordum. Önce karakola gidip, polis memurlarından bu numarayı araştırmalarını isteyecektim.

Peri acele ile yanıma geldiğinde şaşırmış bakıyordu. Haklıydı öyle bakmakta olan durumların hiç birini daha anlatamamıştım. Zaten ne ara anlatacaktım ki?

Koluna girip direk otobüs durağına doğru çekeledim.

"Dur bi' kızım daha kargalar b*kunu yemeden nereye gidiyoruz. Annemgili erkenden okula gitmem gerek sınav varmış ona çalışacağım diye kekledim" bende annemgil uyanmadan kalkmış siyah pantolon siyah yünlü bir kazak ve siyah bir montun altına siyah topuklu botlarımı giymiştim. Bu gün yas günümdü!

Olan her şeyin bir tesadüften olmasını dilemekten başka bir şey yapamıyordum. Gerçi beni kaçırsa yine tesadüf diyecektim sanırım.

Orası tartışılırdı!

Peri'nin koluna girip dün olan her şeyi ona anlatıp mesajları göstermiştim.

İlk önce şaka yaptığımı düşünsede daha sonradan gerçek olduğunu idrak edince şaşırmıştı. Ben ise hala tesadüf diyordum inatla ve numaranın sahibi açığa çıkmadan da içim rahatlamayacaktı.

"Bu kadar tesadüf mü olur mal! Resmen sana birisi takıntılı bir şekilde yazıyor işte" hiç bir şeyi düşünecek kafa da değildim. Bir an önce sıcak yatağıma girip Frank'e ve Dobby'e sarılmak istiyordum.

"Hih,Rüya!" Peri'nin bir anda bağırması ile yerimde sıçradım.

Ne var anlamında başımı salladığım da "Bu seni takip edip neler yaptığını söylüyorsa şuanda da bizi takip ediyor olabilir!"

"Olabilir mi cidden?" Sanki bu söylediklerimizi doğrulamak istemiş gibi telefonuma mesaj gelmişti.

+954********
Gitme.

Mesajı hemen Peri'ye gösterdim. Daha sonrada her ihtimale karşı attığı mesajların ekran görüntüsünü aldım. Bu kişinin ne yapacağı belli olmazdı.

Otobüs durağına yaklaşan otobüsle bizde hızımızı arttırıp otobüse yetişdik. Kartlarımızı okutup boş yerlere geçtik. Sanki nefes alamıyormuş gibi hissediyordum.

Peşimde resmen bir sapık vardı!

Karakola yaklaştığımızda otobüsten inip oraya doğru ilerlemeye başladık.

Telefonum tekrar titrediğinde, gönderilen mesaja baktım.

+954********
Yanlış yapıyorsun!

Elim ayağım titrerken Peri bunu fark edip telefonu hızla elimden almıştı. Mesajı okuduğunda sinirden çenesi kasılmıştı.

"Bir bulayım seni or*spu ç*cuğu. Seni bir bulayım elimden kimse alamayacak!"

Peri ile daha fazla dışarıda beklemeden karakola girip oradaki çalışanlardan bizi bir memurun yanına götürmesini istedik olayıda kısaca özetlemiştik.

Çalışan bizi birinin yanına götürdüğünde derin bir nefes aldım. Nereden başlayacağımı ne yapacağımı kestiremiyordum.

Bir odaya geçtiğimizde derince yutkundum. Odada sadece polis memuru Peri ve ben kalmıştım.