BAŞA BELA

48•BB➺「Damat」

Sınır geçilmemiş ama ben yinede bölümü atıyorum. Bu da benim adamın dibi oluşum lcldldldls

Neysee vote verin looooğğ okuyup okuyup geçmeyinnn

Keyifli okumalar💞

•

Odaya tekrar gelen hemşire hepimizi dışarı çıkartıp Leyla Yengeye müdahalede bulundu. Koridorun başından sonuna kadar yüksek sesle konuşan Efe ise hepimizin başında ağrıya sebep oldu.

"Ulan Harun Abi hiç beklemezdim valla bir junior Aras daha geleceğini." Harun Abi gülerek Efe'nin omzunu sıktı.

" Biriyle baş edemiyorum daha ikincisiyle nasıl uğraşacağım lan ben" diye bağırarak koridordan çıktı Efe.

Gülerek yan tarafımda dalgın bir şekilde oturan Aras'a bakışlarımı çevirdim. Gözlerini sabit bir noktaya dikmiş, oraya bakıyordu.

Odadan çıkan hemşire Leyla Yengenin kendine geldiğini, çıkış işlemlerinin yapılabileceğini söylemişti.

Harun Abi işlemleri halledip daha sonra Leyla Yenge ile birlikte hastaneden çıkmıştı. Bu sırada Aras annesinin yanına gitmiş yaklaşık 5 dakika sonra odadan çıkmıştı.

Bizde çıkışa ilerleyip Aras'ın arabasına yerleştik. Arasgilin evine geldiğimizde evde tam bir cümbüş havası vardı. Haberi duyan herkes eve gelmiş Leyla yengeyi tebrik ediyorlardı. Efe'nin annesi önceden gelmiş çeşit çeşit yemekler yapmıştı biz gelene kadar.

Her zaman olduğu gibi yemekleri gören Efe, bizi unutmuş yemeklere saldırmıştı.

Peri ile Eymen'de gizli saklı konuşurken oldukça mutluydular. Yanımda bulamadığım Aras ile çevreye bakındım. Salonda da olmayınca odasına doğru ilerledim.

Kapısını çalıp, beklemeye başladım. İçeriden gelen tanıdık "Gel" sesi ile daha fazla beklemeyip, içeriye girdim.

Yatağın üzerinde sırt üstü uzanan Aras'ı görünce bende yanına uzandım. Başımı göğsüne koyup sol elimle belini sardım.

"Mutsuz gibi gözüküyorsun?"  Soruma yanıt gelmeyince bakışlarımı tekrar Aras'a çevirdim. Dalgındı.

"Sevinmedin mi yoksa bir kardeşin olacağına?" Diye sordum. "Sevindim mi bilmiyorum ama üzülmediğim kesin"

"Neden öyle diyorsun ki?" Sıkıntı ile derin bir nefes alıp geri verdi.

"Kızım 19 yıldır evin tek çocuğuyum, ne bileyim ailede başka birinin daha olması garip geliyor" üzerinde doğrulup gülmeye başladım.

"Ha seninki yerinin başkaları tarafından alınma korkusu"

"Öyle de demeyelimde" diyerek beni tekrar göğsüne yatırdı.

Uzun bir sessizlikten sonra "Sence onu benden daha çok severler mi?" Diye Aras konuştu. "Aras sen mal mısın? Niye senden çok sevsinler. 5 yaşındaki çocuklar gibi davranıyorsun"

"Rüya anlamıyorsun" diyip bana sırtını dönmeye çalıştı. Göğsünde duran kafam onunla birlikte dönünce bir an kopacak sandım.

Kafamı kurtarıp, doğruldum ve Aras'ı tekrar kendime doğru çevirdim. Bakışları bende olmayan Aras'ın yüzüne ellerimi koyup bana bakmasını sağladım.

"Canımın içi anlıyorum seni ama bebek daha o yeni doğacak. Belki de ailede onu en çok sen sevip kollayacaksın. Hem seni ben seviyorum yetmez mi?" Bir anda yüzünde oluşan gülümseme ile beni tekrar üzerine çekip, sarıldı.

"Yeter ama bizimkiler yine çok şey yapmasın ona"

"Aras öküzün önde gidenisin hatta bayrak sallayanısın" dedim üzerinden kalkarken. Anlamayarak bana baktı.