BAŞA BELA

45•BB➺「Bir Küçük Kese Meselesi」

Bölüm Yalniz1Sair_03 'e ve clalSalman 'a ithafen. Seviliyorsunuz💕

•

"Araas!"

Gözlerimin önünde Aras yere yığıldığında ona çarpan araba durmamış aksine gaza basıp gitmişti. Ellerim titrerken Aras'ın yanına doğru koşturdum.

Yerde oturan Aras hiçbirşey olmamış gibi ayağa kalktığında, korkudan hızlı atan kalbimi umursamayıp kaybetme korkusu ile Aras'ın boynuna sarıldım. Daha sonra geri çekilip titreyen ellerim ile vücudunda hasar kontrolü yaptım.

"İ-iyisin demi? B-birşeyin y-yok" hıçkırıklarım kelimelerimi bölerken bunu umursamadım. Aras beni kolumdan çekip kendine yasladı, elleri sıkıca belimi bulurken 2 haftada bu duyguyu ne kadar çok özlediğimi düşündüm.

"Şşt, ağlama. Hem bana böyle tekrar sarılacağını bilseydim kendimi arabanın önüne daha önceden atardım." Dediğinde karnına yumruk yaptığım elim ile vurdum.

"Salak saçma konuşupta benim sinirimi bozma" Aras'tan ayrılıp tam gidecekken peşimden gelmeye çalıştı ama ayağını tutup yandaki ağaca yaslandı. "Ah!"

"Ayağına ne oldu!" Çevredeki bakışlar bugün sanki hiç bizde değilmiş gibi daha çok bize dönerken hiçbirini umursamadım.

"Kızım ayağımın üzerinden araba geçti, ne olacak? Daha beni burada bırakıp gidiyorsun arkandan nasıl koşturayım?"

Dediklerini umursamayıp ayağına bakmaya devam ettim. "Yürü gidiyoruz" kolundan tutarak biraz ileride duran tanıdık arabaya doğru ilerlettim.

"Kızım ben diyorum araba ayağımın üstünden geçti sen diyorsun gidiyoruz.  Hem nereye götürüyorsun?"

"Aras ne çok konuştun ya? Hastaneye gideceğiz hem başka nereye gidelim?" Mızmız çocuklar ile kolunu tuttuğum elimi salladı. "Hastaneye falan gitmem ben. Belki affettiğini söyleyip  beni öpersen, bir ihtimal gelebilirim" kolunu bırakıp üzerine doğru yürüdüm.

"Benim sinirimi bozma düş önüme! Başlarım senin öpücüğünede sanada!" Yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu. "Tamam hayatım niye kızıyorsun, gidiyorum işte bak"

Aras'a destek olarak onu arabasının yanına kadar ilerlettim. Kendisi şoför koltuğuna oturduğunda bende yanına geçtim.

"O ayağınla arabayı sürebilecek misin?" Diye sordum endişeli bakışlarım ile. "Bunu bana beni bu ayağımla koşturan kız mı diyor?" Diye sordu.

Koltukta geriye doğru yaslandım. "Ne halin varsa gör"

Aras navigasyondan yakında bulunan bir hastaneye gelip önünde durdu. Ondan önce arabadan çıkıp, onun inmesine yardım ettim. Daha sonra acile girip Aras'ın ayağını gösterdik. Ayağının röntgenini falan çektikten sonra sonuçları beklemeye başladık. Bu sırada Aras yatağa oturmuş, sırtını da başlığa yaslamıştı.

"Gelsene yanıma" dediğinde ona bakıp, arkamı dönerek pencereye doğru ilerledim. Bir kaç dakika dışarıyı seyrettikten sonra ensemde hissettiğim nefes ile geri çekildim.

Karşımda üzgün bakışları ile duran Aras'a baktım. "Ne zaman bana böyle soğuk davranmayı bırakacaksın?" Hiçbirşey söylemeyip ona bakmaya devam ettim. Tam başını eğip beni yanağımdan öpecekken kendimi geri çektim.

"O dudaklarınla beni öpme mümkünse" iğrenir bakışlarım dudaklarının üzerindeyken, ensesini kaşıyarak geri çekildi. "Peki, tamam"

Yanımıza gelen doktor ile Aras'tan uzaklaştım. Arasta yatağa oturmuştu tekrardan.