BAŞA BELA

24•BB➺「 Keşke 」

Multi: Rüya

Keyifli okumalar❣

❄

Soğuk.

Vücudumun hissettiği tek şey bu soğuktu. Ağırlaşan gözlerimi açıp doğrulduğumda her yerim tutulmuştu.

Neredeydim ve ben buraya nasıl gelmiştim?

Etraf kapkaranlıktı. Ellerimle başımı ovalayıp en son ne yaşadığımı hatırlamaya çalışıyordum.

Bir süre bilinçsizce etrafı izlediğimde daha sonra her şey yerine oturmuştu.

Furkan beni kaçırmıştı!

Furkan diye mırıldandım içimden. Onu görmeden hayatıma devam edeli koskaca 3 yıl olmuştu

Furkan Mertoğlu.

Çocukluğumun korkulu kâbusu!

Henüz daha yeni bir lise öğrencisiyken bir anda karşıma çıkıp arkadaş olmak istediğini, dün gibi hatırlıyordum.

İsteğin de herhangi bir art niyet görmediğim için kabul etmiş onunla bir kaç ay konuşmuştum.

Arkadaşlığımızın arasından uzun zaman geçtikten sonra beni okulun en alt katındaki kalorifer dairesine götürüp orada bana açılmış hislerini söylemişti. O zamanlar her ne kadar küçük olsam da davranışlarından anlıyordum neyin ne olduğunu.

Fazla şaşırmamıştım.

Onu reddedince, oldukça sinirlenip beni orada tek başına bırakmıştı. 2 gün boyunca aç ve susuz şekilde kalmıştım.

Ne kadar ağladığım aklıma gelince bedenim titredi.

Daha sonra beni orada baygın bir şekilde okul hademesi bulmuş ailemin yanına ulaştırmıştı. Annem ve babamın gözlerinde ki korku ve endişe beni daha fazla tedirgin etmişti.

Bir kaç gün kendime gelememiş, psikolojik tedavi almıştım.

Ailem ve okul müdürü olayın aslını öğrendiğinde Furkan'a uzaklaştırma cezası verilmişti.

Aradan geçen zamanlardan sonra bir gün yine Furkan karşıma çıkmış, saçma sapan şeyler konuşmuştu.

Sevgili olmak istediğini söyleyince olumsuz bir tepki vermiştim. İlk önce tehditler de bulunmuş ondan korkmadığımı anlayınca cinsel istismarda bulunmuştu.

Böyle bir aşağılık hareketi de ondan beklerdim zaten.

Etrafta kimse olmadığı için bağırmalarımın boşa gittiğini anlayınca elime gelen ilk şey ile kafasına vurmuştum.

Taş onun kafasında büyük bir hasar bıraktığında hızla oradan uzaklaşmış, şikayette bulunmuştum.

Hastanede yapılan testler ile vücudunda oldukça zararlı madde bulunduğu söylenmişti.

Daha sonra ise hareketleri gün geçtikçe garip bir hâl alınca ailesi onu bir kliniğe yatırmıştı.

O günden sonra da bir haber almamıştım. Almak ta istememiştim. Küçücük yaşta böyle bir duruma uğramak bende ciddi bir travmalara sebep olmuştı.

Kendisi o klinikten nasıl çıkmış olduğunu veya da hâlâ benim peşimi neden bırakmadığını bilmiyordum.

Anılar bir bir gözümün önüne geldiğinde hızla yerimden kalktım. Karanlıkta hiçbir şeyi göremiyordum ve bu beni oldukça tedirgin ediyordu.

Duvarlara dokuna dokuna ışığı bulmaya çalıştım. Oda da benden başka kimsenin olmadığını anlamıştım.

Işığı bulamayınca vazgeçip, bir duvarın dibine yaslanıp titreyen vücuduma sarıldım.