Fancying My Father's Bride (Completed)

Phase 7: Bed and Hugs

•LATRYNA'S POV•

"I'm okay, babe," mahinang sagot ko kay Damond na tinatanong ako kung ayos lang ba ang pakiramdam. I did not lie to him though about how I am feeling. Pero dahil sa bio flu, naayos na ng konti ang pakiramdam ko.

"How is Ryos? Did you get along with him?" nahimigan kong may pag-aalala ang boses ng kasintahan.

"He's outside taking up phone calls. Lumiban kasi siya sa duty niya. And I really don't know if I can convince him about us. Pero hindi ako susuko, makukuha ko rin ang approval ng anak mo sa ating dalawa," I heard him sighed.

"I'm sorry, Ryna. Nabigla ko kasi si Ryos, but I am really trying my best to convince him also. Baka gulat pa rin siya sa nabalitaan. We will just give him time to adapt the news," katampo-tampo ang hindi niya pagsabi kay Doc patungkol sa akin.

Pero hindi ko kailanman ipaparamdam kay Damond na nagtatampo ako o nahihirapan ako, 'cause I know, he is suffering too. Malaking kompanya ang pinapatakbo niya. At his age, he is really focused on maximizing the wealth of his business. I really understand the situation.

"Yeah, maybe," ganoon ba talaga kahirap tanggapin ang lahat ng ito? Bakit iyong ibang tao ay nakakaintindi? Bakit si Doc tila ang sobrang hirap sa kanyang isipin na magpapakasal kami ng Daddy niya?

"I'll see you soon, babe. Tayong dalawa ang haharap sa kanya," tumango ako kahit hindi niya nakikita.

"See you, Day," excitement coated my heart thinking that he will be in my hometown next week.

"Sleep now, Ryna, para makapagpahinga ka na. Magpatulong ka kay Ryos lalo pa at may sakit ka."

"Tiningnan na niya ako kanina. That would be enough," medyo masama lang naman ang pakiramdam ko.

"Ipapa-monitor kita sa kanya every minute. You should rest now, babe. I love you. Bye."

"Bye. Love you too," pagkababa ko sa tawag ay dumapa kaagad ako sa kama.

I needed many hours of sleep.

'Alfeche once has been obsessed with her and it was fucking scary.'

Iyan ang mga katagang paulit-ulit na pumapasok sa kukuti ko. Sirang plaka lang tayo? Waah!

Imbis na magpahinga ay bumangon na lamang ako at papasok sana kusina para uminom ng tubig kaso may narinig akong nag-uusap doon.

"Para saan 'yan, Doc?" boses na Josefa kaya napasilip ako sa loob. Umiinom nang tubig ang bakla na para bang bahay niya ito.

"For that sick woman," may diin ang kanyang pagsagot habang nagsasalin ng tubig sa maliit na stainless basin mula sa takure. Nilagyan niya rin iyon ng Ethyl Alcohol sakto na naging kalahati na ang laman 'non. Kumuha siya ng baso at nagsalin ng tubig mula sa water dispenser.

"Ah si Asli? Sos, Doc, 'wag ka nang mag-abala sa baklang 'yon. Malakas resistensiya 'non. Makapagpahinga lang 'yon, magiging maayos na," what Josefa said is true but Doc seemed so serious of what he is doing.

"She's getting colds. May possibility na maging malala ang lagnat niya. Mas mabuting maagapan kaagad," nilagay niya ang lahat ng mga iyon sa isang tray na kulay brown.

When he was ready to go, I suddenly ran away back in my room. Sumalpak ako sa kama saka nagtalukbong sa kumot at nagkukunwaring tulog.

Naghaharumentado ang takbo ng tibok ng aking puso nang marinig ang pagbukas at pagsarado ng pinto.

"Bumangon ka, Manuel. I saw you running," namimilog ang matang kinutasan ko ang sarili.